خبرگزاری برنا- گروه علمی و فناوری؛ ساعت‌های هوشمند دارای صفحه‌نمایش لمسی هستند و می‌توانند برنامه‌های مختلفی مانند پیام‌رسان‌ها، موسیقی، نقشه و ناوبری، آب‌وهوا و غیره را اجرا کنند. آن‌ها همچنین می‌توانند از طریق بلوتوث یا وای‌فای به تلفن هوشمند کاربر متصل شوند و اعلان‌ها، تماس‌ها و پیام‌ها را نشان دهند. برخی از ساعت‌های هوشمند همچنین از سیم‌کارت پشتیبانی می‌کنند و می‌توانند به طور مستقل از گوشی هوشمند کار کنند.
ساعت‌های هوشمند معمولاً ویژگی‌ها و عملکردهای بیشتری نسبت به مچ‌بندهای هوشمند دارند؛ اما معمولاً گران‌تر، سنگین‌تر و حجیم‌تر هستند. ساعت‌های هوشمند همچنین عمر باتری کمتری نسبت به مچ‌بندهای هوشمند دارند و معمولاً بسته به نوع استفاده از یک تا پنج روز دوام می‌آورند.
مچ‌بندهای هوشمند نمایشگر ساده دارند یا اصلاً نمایشگر ندارند و فقط می‌توانند اطلاعات اولیه مانند زمان، تاریخ و داده‌های فعالیت را نشان دهند. آن‌ها همچنین می‌توانند از طریق بلوتوث به گوشی هوشمند کاربر متصل شوند و داده‌های کاربر را با یک برنامه همراه همگام کنند. مچ‌بندهای هوشمند عمدتاً بر روی ردیابی تناسب‌اندام و نظارت بر سلامت تمرکز دارند؛ مانند شمارش گام‌ها، اندازه‌گیری ضربان قلب، ردیابی الگوهای خواب و موارد دیگر.
برخی از مچ‌بندهای هوشمند نیز دارای ویژگی‌هایی مانند GPS، نظارت بر فشارخون، اندازه‌گیری اکسیژن خون و مدیریت استرس هستند. مچ‌بندهای هوشمند معمولاً ارزان‌تر، سبک‌تر و باریک‌تر از ساعت‌های هوشمند هستند. آن‌ها همچنین عمر باتری بیشتری نسبت به ساعت‌های هوشمند دارند و معمولاً بسته به مدل از یک هفته تا یک ماه دوام می‌آورند.
فاکتورهایی برای انتخاب بین ساعت‌ها و مچ‌بندهای هوشمند وجود دارند که در ادامه به بررسی آن‌ها می‌پردازیم.
اگر بودجه محدودی دارید یا فقط می‌خواهید یک دستگاه ساده برای پیگیری اهداف تناسب‌اندام و سلامتی خود داشته باشید، یک مچ‌بند هوشمند ممکن است گزینه خوبی برای شما باشد. بااین‌حال، اگر پول بیشتری برای خرج‌کردن دارید یا دستگاهی می‌خواهید که بیشتر از پیگیری تناسب‌اندام انجام دهد، یک ساعت هوشمند ممکن است ارزش سرمایه‌گذاری را داشته باشد.
اگر به ظاهر دستگاه روی مچ دستتان اهمیت می‌دهید یا می‌خواهید آن را با لباس‌هایتان هماهنگ کنید، ممکن است ساعت هوشمند برای شما مناسب‌تر باشد. ساعت‌های هوشمند در طرح‌ها، اندازه‌ها، رنگ‌ها و مواد اولیه مختلف تولید می‌شوند. همچنین می‌توانید آن‌ها را با صفحه‌های ساعت و بندهای مختلف سفارشی کنید. بااین‌حال، اگر یک وسیله مینیمالیستی یا محتاطانه را ترجیح می‌دهید که توجه زیادی را به خود جلب نمی‌کند یا در انتخاب لباس شما دخالت نمی‌کند، یک مچ‌بند هوشمند ممکن است انتخاب بهتری باشد.
اگر دستگاهی می‌خواهید که بتواند چندین برنامه را اجرا کند، اعلان‌ها را نشان دهد، تماس برقرار کند، موسیقی پخش کند، مسیرها را پیمایش کند، و غیره، ممکن است یک ساعت هوشمند همان چیزی باشد که به آن نیاز دارید. ساعت‌های هوشمند قابلیت‌های پیشرفته‌تری نسبت به مچ‌بندهای هوشمند دارند و می‌توانند به‌عنوان همراه گوشی هوشمند شما عمل کنند. بااین‌حال، اگر فقط به دستگاهی نیاز دارید که بتواند سطوح فعالیت بدنی شما را ردیابی کند، پارامترهای سلامتی شما را بررسی کند و به شما انگیزه دهد که سالم بمانید، یک مچ‌بند هوشمند ممکن است برای شما کافی باشد.
اگر مشکلی برای شارژ مکرر دستگاه خود ندارید یا همیشه به منبع برق دسترسی دارید، ساعت هوشمند ممکن است برای شما مشکلی ایجاد نکند. ساعت‌های هوشمند معمولاً هر چند روز یا حتی هر روز بسته به میزان استفاده شما باید شارژ شوند. بااین‌حال، اگر دستگاهی می‌خواهید که بدون شارژر کردن مداوم، بیشتر دوام بیاورد یا اغلب بدون دسترسی به برق به مسافرت یا فضای باز می‌روید، یک مچ‌بند هوشمند ممکن است برای شما راحت‌تر باشد. مچ‌بندهای هوشمند معمولاً عمر باتری بیشتری نسبت به ساعت‌های هوشمند دارند و با یک‌بار شارژ می‌توانند از یک هفته تا یک ماه دوام بیاورند.
در نهایت، انتخاب بین ساعت هوشمند و بند هوشمند به ترجیحات و نیازهای شخصی کاربر بستگی دارد. هر دو دستگاه مزایا و معایب خود را دارند و می‌توانند به کاربر در بهبود تناسب‌اندام و سلامت خود به روش‌های مختلف کمک کنند. بهترین راه برای انتخاب دستگاه مناسب، امتحان‌کردن آن‌هاست.
انتهای پیام/