خبرگزاری برنا؛ عفونت دستگاه ادراری یکی از شایع‌ترین عفونت‌های باکتریایی در سطح جهان است و یکی از علل اصلی عوارض در زنان محسوب می‌شود. این عفونت معمولا توسط باکتری‌هایی مانند اشرشیاکلی uropathogenic (UPEC) ایجاد شده و یکی از قوی‌ترین عوامل خطر برای ایجاد عفونت دستگاه ادراری داشتن سابقه یک عفونت قبلی است. با این حال، متاسفانه هنوز مکانیسم پشت عفونت‌های مکرر به خوبی شناخته نشده است.
طی این مطالعات پژوهشگری به نام اسکات هالتگرن و همکارانش به بررسی دقیق عفونت دستگاه ادراری پرداختند. آن‌ها قبلا دریافته بودند موش‌هایی که به عفونت دستگاه ادراری آلوده شده و قادر به مقابله طبیعی و خود به خود اولین عفونت بودند، می‌توانستند عفونت‌های بعدی را به سرعت نابود کنند. با این حال، موش‌های دارای ساختار یکسان ژنتیکی که قادر به پاک کردن اولین عفونت بدون درمان آنتی بیوتیکی نبودند به طور بیشتری مستعد ابتلا به عفونت‌های بعدی تشخیص داده شدند.
مطالعات انجام شده نشان می‌دهد: برخی از انواع سلول‌های ایمنی نوعی حافظه به نام ایمنی آموزش دیده را در بدن ایجاد می‌کنند که ما را برای قرار گرفتن در معرض بیماری‌های بعدی آماده می‌کند. در این فرایند، تغییرات شیمیایی خاصی به نام علائم اپی ژنتیک، به دی ان‌ای و پروتئین‌های مرتبط اضافه شده و مانند نشانه‌هایی عمل می‌کنند تا در نهایت بیان ژن‌های دخیل در پاسخ‌های ایمنی را افزایش دهند.
محققان همچنین دریافتند:چنین علائم اپی ژنتیکی در پشت حافظه سلول‌های غیر ایمنی جدا شده از پوشش مثانه موش‌ها پس از بهبود عفونت‌های دستگاه ادراری وجود دارد.
یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد: اگرچه این ایمنی آموزش دیده به خلاص شدن از شر سلول‌ها و باکتری‌های عفونی پس از عفونت بعدی کمک می‌کند، اما همچنین منجر به بیان بیش از حد و طولانی مدت ژن‌هایی می‌شود که باعث التهاب و زخم بافتی شده و حیوانات را مستعد ابتلا به عفونت شدید طولانی مدت می‌کند.
محققان به این نتیجه رسیدند: عفونت‌های ادراری باعث ایجاد ایمنی تمرین شده در بافت دستگاه ادراری شده و این رفتار زیستی نشان می‌دهد سلول‌هایی که عموماً غیرایمنی در نظر گرفته می‌شوند، می‌توانند نقش مهمی در پاسخ به عفونت‌ها داشته باشند.
انتهای پیام/