خبرگزاری برنا-زهرا وجدانی؛ اگر تا به حال یک سفر طولانی با هواپیما داشته اید، بدون شک شنیده اید که برای جلوگیری از ایجاد لخته خون باید از جای خود بلند شوید و حرکت کنید. این به این دلیل است که وقتی بدن ما برای مدت طولانی ساکن است، احتمال تجمع، انعقاد و لخته شدن خون ما بالا می رود. با این حال خرس ها می توانند ماه ها را در همان موقعیت در غارهای خود بگذرانند در حالی که خواب زمستانی بدون این نگرانی هستند. تحقیقات جدید دلیل این امر را کشف کرده است و یافته ها می تواند پیامدهایی برای ایجاد درمان های ضد لخته شدن بهتر برای افراد داشته باشد.
در مطالعه‌ای که بیش از یک دهه به طول انجامید، تیمی به سرپرستی محققان مؤسسات آلمانی و سوئدی از خرس‌های قهوه‌ای در سوئد در اعماق فاز خواب زمستانی و همچنین در دوره‌های فعال در ماه‌های تابستان نمونه خون گرفتند. آنها دریافتند زمانی که خرس ها در خواب زمستانی بودند، پروتئینی به نام HSP47 تقریباً در نمونه های خون وجود نداشت. این پروتئین سطح پلاکت‌های خون را می‌پوشاند و به جذب و اتصال به گلبول‌های سفید خون برای ایجاد ساختارهای شبکه‌ای که در تشکیل لخته نقش دارند کمک می‌کند. هنگامی که خرس ها به دوره های فعال خود بازگشتند، سطح HSP47 افزایش یافت.
با تکیه بر این دانش، محققان موش‌ها را طوری مهندسی کردند که HSP47 تولید نکنند. نتیجه این بود که توانایی موش ها برای تشکیل لخته خون به شدت کاهش یافت.
در گام بعدی، تیم تحقیقاتی نمونه‌های خونی از انسان‌هایی گرفتند که به دلیل آسیب‌های نخاعی بی‌حرکت شده بودند. درست مانند خرس ها، این افراد زندگی خود را بی حرکت می گذرانند، اما تمایلی به لخته شدن بیش از حد خون ندارند. مطمئناً، بیماران انسانی نیز سطوح پایینی از HSP47 داشتند. به همین ترتیب، زمانی که محققان 10 داوطلب سالم را به مدت 27 روز تحت استراحت شدید بستر قرار دادند، سطح HSP47 آنها کاهش یافت.
در حالی که از تحقیقات مشخص است که بدن ما به طور طبیعی این پروتئین را هنگامی که برای مدت طولانی بی حرکت هستیم، کاهش می دهد، محققان نمی پرسند که آیا فعال کردن آن قبل از اینکه بدن به تنهایی این کار را انجام دهد می تواند به کاهش خطر لخته شدن خون به نام ترومبوز ورید عمقی کمک کند. اینها در افرادی رخ می دهد که به طور ناگهانی به دلیل آسیب دیدگی بی حرکت می شوند. همچنین، محققان می‌گویند که استفاده از محلول‌های مبتنی بر ژن برای کمک به لخته شدن می‌تواند ایمن‌تر از استاندارد فعلی استفاده از داروهای رقیق‌کننده خون باشد که خطر خونریزی برای کسانی که این داروها را مصرف می‌کنند، ایجاد می‌کند.
کیم مارتینود، دانشمند زیست پزشکی در دانشگاه کاتولیکه لوون در بلژیک که در این زمینه نقشی نداشت، می‌گوید: درمان ایده‌آل برای ترومبوز ورید عمقی از تشکیل لخته‌های خون در جایی که قرار نیست، جلوگیری می‌کند، در حالی که از ماشین‌های لخته‌کننده خون طبیعی بدن شما جلوگیری نمی‌کند.
در حالی که مطالعه کنونی خرس مسیر جدیدی را برای تحقیقات برای مبارزه با لخته های خونی بالقوه کشنده باز می کند، محققان می گویند هنوز چیزهای بیشتری برای یادگیری از این حیوانات وجود دارد.
اوله فروبرت، از دپارتمان پزشکی بالینی در دانشگاه آرهوس سوئد، گفت: "ما همچنین به تحقیقات خود در مورد مدل خرس ادامه می دهیم، زیرا ممکن است به طور بالقوه ثابت شود که یک چاقوی ارتش سوئیس با راه حل هایی برای طیف گسترده ای از چالش های بزرگ است." در حال حاضر، ما در تلاش هستیم تا بفهمیم چرا خرس‌ها – بر خلاف انسان‌های غیرفعال – در طول خواب زمستانی توده عضلانی خود را از دست نمی‌دهند.
انتهای پیام/