به گزارش خبرنگار نفت خبرگزاری برنا، در فرایندهای پالایشگاهی نفت و گاز و مجتمع‌های پتروشیمی، از ابزارهای ایمنی و کنترل فشار، شبکه رهاسازی گاز بوده که در آخرین قسمت و در برج فلر قرار می‌گیرد. در این شبکه گازهای اضافی جمع آوری شده و به سمت برج فلر فرستاده تا سوخته شود.
هر چند این گازها با ارزش بوده و می‌توانند خوراک مابقی واحدها را تشکیل دهند اما به هر حال این گازها سوزانده می‌شود و به تبع سبب مشکلات زیست محیطی و و هدر دادن منابع اقتصادی می‌شود بنابراین بازیافت گازهای فلر در واحدهای صنعتی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
در حال حاضر حجم زیادی از گازها در روز فلر می‌شود البته جمع آوری همه‌ی آن‌ها از لحاظ ترمودینامیکی امکان پذیر نیست اما حجم زیادی از سوزاندن را می‌توان کنترل کرد. از این رو دولت سعی دارد در سال جاری روزانه حدود 1.2 میلیون متر مکعب گاز فلر را جمع آوری کند به این میزان در سال آینده حدود 17 میلیون متر مکعب افزوده خواهد شد و در سال 1404 نیز 7 میلیون در روز افزایش می‌یابد.
به نظر می‌رسد برای جمع آوری گازهای همراه 9 طرح NGL به صورت همزمان با ظرفیت روزانه 5.1 میلیارد میلیارد فوت گاز همراه نفت در دستور کار بخش‌های مختلف عملیاتی وزارت نفت است. از جمله آن‌ها نیز واحدهای جمع آوری و فراورش گاز و گاز مایع 3200 و 3100 به ترتیب در حوزه جنوب غرب و غرب کارون است.
جمع آوری گازهای فلر غرب کارون
با اجرای طرح های مذکور تقریبا تمامی گازهای فلر میادین نفتی خشکی جمع آوری و به فراورده‌های با ارزش تری تبدیل خواهد شد. در همین راستا پروژه NGL 3100 در غرب کارون تا پایان سال به بهره‌برداری خواهد رسید و هم اینک نیز فاز نخست طرح طرح NGL 3200 با سرمایه‌گذاری 1.3 میلیارد برای جمع‌آوری ۶ میلیون مترمکعب گازهای مشعل میدان‌های نفتی منطقه غرب کارون به مرحله‌ی بهره‌برداری رسیده است.
ان.جی.ال ۳۱۰۰ با هدف جمع‌آوری گازهای همراه میدان‌های غرب کشور (مناطق دهلران، چشمه خوش، پایدار، پایدار غرب، دالپری و نفت شهر) به ظرفیت ۲۷۰ میلیون فوت مکعب گاز در روز در دستور کار قرار دارد. این گازهای همراه، خوراک کارخانجات پتروشیمی مناطق اقتصادی ماهشهر، امیرکبیر، بوعلی و دهلران (به حجم حدود ۴۶ هزار بشکه در روز) را تامین می‌کند.
بهره برداری پروژه ان جی ال 3200 در روزهای آتی
پروژه‌ی ان جی ال 3200 لازم به ذکر است که این پروژه به منظور جمع آوری ۵۰۰ میلیون فوت مکعب در روز گازهای همراه میدان‌های غرب کارون (آزادگان، آزادگان شمالی،یادآوران، دارخوین،یاران شمالی و جنوبی، سهراب، سپهر، جفیر، سوسنگرد و بندکرخه) طی چند روز آینده به بهره‌برداری می‌رسد.
کارخانه گاز و گاز مایع ۳۲۰۰ یکی از طرح‌های بزرگ صنعت نفت است که با اجرای آن، گازهای همراه به ظرفیت ۵۰۰ میلیون فوت مکعب جمع‌آوری و فرآورش می‌شود.
اکنون با بهره‌برداری از طرح ان‌جی‌ال ۳۲۰۰ افزون بر پایان مشعل‌سوزی در فقط ۶ میدان نفتی غرب کارون، روزانه ۲۵۰ میلیون فوت‌مکعب خوراک به مجتمع‌های پتروشیمی منطقه ماهشهر اختصاص خواهد یافت.
در همین راستا کیانی مدیرعامل شرکت پالایش گاز هویزه خلیج فارس در رابطه با پروژه مذکور که اجرای آن را بر عهده دارد گفت: پس از جمع‌آوری گازهای همراه نفت، محصولات با ارزش افزوده بالاتر تولید می‌شود، به‌طوری که روزانه ۹۷ هزار بشکه ان‌جی‌ال با خط لوله ۱۸۵ کیلومتری به پتروشیمی بندر امام و ۳۶۰ میلیون فوت مکعب گاز شیرین به خط سراسری تزریق می‌شود.
درآمدزایی 500 میلیون دلاری
کیانی با بیان اینکه هم‌اکنون این طرح روزانه ۱۰۴ میلیون فوت‌مکعب گاز دریافت می‌کند، تصریح کرد: با عادی شدن شرایط تا روزانه ۲۵۰ میلیون فوت‌مکعب افزایش می‌یابد. هم‌اکنون از میدان‌های یاران شمالی، آزادگان شمالی و یادآوران خوراک دریافت می‌شود.
به گفته وی، با دریافت روزانه ۵۰۰ میلیون فوت‌مکعب گاز ترش از سوی پالایشگاه گاز هویزه خلیج فارس تقریباً سالانه ۱۴ هزار تن گازهای گلخانه‌ای از جنس Co2 منطقه کاهش می‌یابد و پس از بهره‌برداری کامل این طرح همه گازهای همراه نفت میدان‌های غرب کارون به‌طور ۱۰۰ درصد جمع‌آوری می‌شود.
مدیرعامل شرکت پالایش گاز هویزه خلیج فارس به سیاست کلی هلدینگ خلیج فارس مبنی بر حضور در بالادست نفت برای تأمین خوراک پایدار گفت: پیش‌بینی می‌شود سالانه حدود ۵۰۰ میلیون دلار از مجموع دو فاز برای شرکت درآمد حاصل شود.
کیانی، نرخ برگشت سرمایه طرح را ۶ ساله عنوان کرد و افزود: هم‌اکنون حدود ۴ هزار نفر در ابن طرح مشغول به‌کار هستند. این طرح پس از تکمیل برای ۱۰۰۰ تا ۱۲۰۰ نفر به‌طور مستقیم و حدود ۶ تا ۷ هزار نفر به‌صورت غیرمستقیم اشتغال‌زایی خواهد داشت.
در پایان لازم به ذکر است که برای موفقیت بیشتر این طرح‌ها لازم است ریسک‌های سرمایه‌گذاری در این زمینه کاهش یابد و قیمت‌گذاری محصولاتی که قرار است از گازهای مشعل جمع‌آوری‌شده، تولید شود به‌گونه‌ای باشد که سرمایه‌گذار را برای ورود به این حوزه ترغیب کند. چنین اتفاقی مستلزم ورود نهادهای سیاست‌گذار و تقنینی است.
انتهای پیام/