خبرگزاری برنا؛ انسان ها و اسب ها برای نزدیک به 10000 سال از یک رابطه کاری قوی برخوردار بوده اند .مشارکتی که نحوه تولید غذا، حمل و نقل مردم و حتی نحوه جنگ و پیروزی در جنگ ها را تغییر داد. امروز، ما به اسب‌ها برای همراهی، تفریح و به عنوان هم تیمی در فعالیت‌های رقابتی مانند مسابقه، درساژ و نمایش نگاه می‌کنیم. آیا این فعل و انفعالات دیرینه بین مردم و اسب‌هایشان می‌تواند چیزی در مورد ساخت ربات‌هایی که برای بهبود زندگی ما طراحی شده‌اند به ما بیاموزد؟ محققان می گویند بله.
یکی از این محققان می‌گوید : هیچ اصول راهنمای اساسی برای چگونگی ایجاد یک رابطه کاری موثر بین ربات ها و انسان ها وجود ندارد. در حالی که ما برای بهبود نحوه تعامل انسان با وسایل نقلیه خودران و سایر اشکال هوش مصنوعی کار می کنیم، به ذهنم رسید که قبلاً این کار را با اسب ها انجام داده ایم. این رابطه برای هزاران سال وجود داشته است، اما هرگز برای ارائه بینشی برای اثر متقابل انسان و ربات استفاده نشده است. مانند اسب ها در هزاران سال قبل، ربات ها به عنوان همراه و هم تیمی وارد زندگی و محل کار ما می شوند. آنها کف خانه ما را جاروبرقی می کشند، به آموزش و سرگرمی فرزندانمان کمک می کنند و مطالعات نشان می دهد که ربات های اجتماعی می توانند ابزارهای درمانی موثری برای کمک به بهبود سلامت روحی و جسمی باشند. روبات‌ها به طور فزاینده‌ای در کارخانه‌ها و انبارها یافت می‌شوند که به صورت مشترک با کارگران انسانی کار می‌کنند و حتی گاهی اوقات به آنها ربات‌های مشترک نیز می‌گویند.
این تیم بررسی می‌کند چگونه انسان‌ها باید با وسایل نقلیه خودران یا AVها تعامل داشته باشند: برای اولین بار، اتومبیل‌ها و کامیون‌ها می‌توانند وسایل نقلیه مجاور را مشاهده کنند و فاصله مناسبی با آنها حفظ کنند و همچنین راننده را برای علائم خستگی و توجه زیر نظر بگیرند. با این حال، اسب برای مدت طولانی این قابلیت ها را داشته است. ما فکر کردیم، چرا از همکاری ما با اسب ها برای حمل و نقل برای کمک به حل مشکل تعامل طبیعی بین انسان و هوش‌های مصنوعی یاد نگیریم؟ نگاهی به تاریخچه ما با حیوانات برای کمک به شکل دادن به آینده ما با ربات ها مفهوم جدیدی نیست، اگرچه بیشتر مطالعات از رابطه انسان ها با سگ ها الهام گرفته شده است. این همکاری چند رشته ای شامل تخصص در مهندسی، علوم دامی و روش های تحقیق کیفی است.
تجزیه و تحلیل موضوعی این تیم به یافته ها و دستورالعمل های طراحی منجر شد که می تواند توسط محققان و طراحان تعامل انسان و ربات اعمال شود.برخی از یافته‌ها ملموس و قابل تجسم آسان هستند، در حالی که برخی دیگر انتزاعی‌تر هستند. به عنوان مثال، ما آموختیم که اسب با بدن خود صحبت می کند. می توانید گوش هایش را ببینید که به جایی که چیزی توجه او را جلب کرده است. ما می توانیم انواع مشابهی از عبارات غیرکلامی را در ربات های خود بسازیم، مانند گوش هایی که در هنگام وجود یک صدا اشاره می کنند.
یک یافته انتزاعی تر و راهگشاتر مفهوم احترام است. وقتی مربی برای اولین بار با اسب کار می کند، به دنبال نشانه هایی از احترام اسب برای شریک انسانی خود است.ما معمولاً به احترام در زمینه تعامل انسان و ربات فکر نمی‌کنیم. ربات از چه راه هایی می تواند به شما نشان دهد که به شما احترام می گذارد؟ آیا می توانیم رفتارهایی مشابه آنچه اسب استفاده می کند طراحی کنیم؟ آیا این باعث می شود که انسان تمایل بیشتری به کار با ربات داشته باشد؟
انتهای پیام/