خبرگزاری برنا؛ دانشمندان موسسه فناوری ماساچوست فیبری را که بیشتر از کلاژن ساخته شده بود، در یک هیدروژل پوشاندند و با قرار دادن ذرات مختلف در ژل برای کمک به بهبود زخم و حس کردن آن‌ها آزمایش کردند.
جیووانی تراورسو پژوهشگر ارشد این مطالعه گفت: آنچه ما داریم یک نخ بخیه‌ای است که با یک پوشش هیدروژلی ساخته شده می‌تواند مخزنی برای حسگر‌های التهاب یا دارو‌هایی مانند آنتی بادی‌های مونوکلونال برای درمان التهاب باشد. قابل توجه است که این پوشش همچنین ظرفیت نگهداری سلول‌هایی را دارد که برای مدت طولانی زنده هستند.
برای تحقیقات سنجش، تراورسو و گروهش میکروذرات پوشش داده شده با پپتید را در هیدروژل قرار دادند. پپتید‌ها زمانی آزاد شدند که آنزیم‌های مربوط به التهاب وجود داشتند. برای تحویل دارو، محققان با موفقیت مواد مورد استفاده در درمان بیماری التهابی روده را در هیدروژل جاسازی کردند. هم آنتی بادی‌های مونوکلونال و هم استروئید‌ها در پلیمر‌هایی بسته بندی شدند که برای کنترل سرعت آزادسازی داروها استفاده می‌شوند و سپس در هیدروژل روی سطح بخیه حمل می‌شوند. محققان می‌گویند که می‌توان دارو‌های دیگری از جمله آنتی‌بیوتیک‌ها یا دارو‌های شیمی درمانی را نیز به کار برد.
در نهایت، محققان بخیه‌ها را برای تحویل سلول‌های بنیادی آزمایش کردند که برای بیان نشانگر‌های فلورسنت مهندسی شده بودندد.
با ردیابی سلول‌های درخشان، گروه تحقیقاتی دریافتند: این سلول‌ها حداقل هفت روز روی سطح بخیه موش زنده می‌مانند. سلول‌های بنیادی همچنین توانستند ماده‌ای به نام فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF) تولید کنند که تولید سلول‌های خونی جدید را تحریک می‌کند و می‌تواند به سرعت بخشیدن به بهبودی در محل‌های جراحی کمک کند.
انتهای پیام/