به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری برنا، پس از منتفی شدن حضور محمد ربیعی و مجتبی حسینی در تیم فوتبال امید، سه گزینه جدید برای هدایت تیم امید معرفی شدند. دو مهاجم موفق در دوران حرفه‌ای که اتفاقا تا حدی در خط حمله تیم ملی هم رقیب بودند و یک هافبک بسیار محبوب در اصفهان که سابقه بازی در یکی از بهترین تیم‌های تاریخ امید را دارد.
یکی از گزینه‌ها رضا عنایتی است. تمام‌کننده قهار و کم‌نظیر استقلال در دهه ۸۰ که صاحب رکورد برترین گلزن تاریخ لیگ است. او فوتبال را در تیم صبای قم کنار گذاشت. در دورانی که بازیکن - مربی بود. پس از آن، در سیاه‌جامگان دستیار و سپس سرمربی موقت شد. آغاز تحصیل در زمینه سرمربیگری را هم در سال ۹۵ آغاز کرد. عنایتی مدتی هم سرمربی قشقایی بود اما مهم‌ترین و جدی‌ترین تجربه مربیگری او را باید حضور در تیم هوادار دانست.
عنایتی توانست تیم هوادار را که متعلق به خود بود را با کسب رتبه دوم پس از فجر سپاسی، از لیگ آزادگان به لیگ برتر هدایت کند. در لیگ برتر تیم بی‌ستاره هوادار عنایتی غول‌کشی را بلد بود و توانست از پرسپولیس امتیاز بگیرد و استقلال را به شدت دچار چالش کند. تیم عنایتی در پایان لیگ بیست و یکم با ۳۶ امتیاز از ۳۰ بازی رتبه یازدهم را کسب کرد. با آمار ۲۶ گل زده که هفتمین خط حمله برتر بود و ۳۰ گل خورده که میانگین یک گل در هر بازی را برای او ثبت می‌کرد. در مجموع تیم او نه بی‌محابا حمله می‌کرد و نه صرفا دفاعی بود. او در ابتدای لیگ بیست و دوم از هدایت هوادار کنار کشید و در این لیگ تنها یک ماه سرمربی نفت مسجدسلیمان بود. در آن یک ماه هم ۳ تساوی مقابل هوادار، پیکان و صنعت نفت و یک شکست مقابل استقلال در کارنامه‌اش ثبت شد.
دیگر گزینه هدایت تیم امید رسول خطیبی است. مهاجم ریزنقش و موفق پاس و سپاهان در دهه۷۰ و ۸۰ که سابقه حضور در استقلال به عنوان یار کمکی را هم داد. او متولد تبریز است و مربیگری را از ماشین‌سازی آغاز کرد. خطیبی توانست گسترش فولاد را از به لیگ برتر برساند و اولین تجربه سرمریگری‌اش در بالاترین سطح فوتبال را در لیگ سیزدهم تجربه کند. گام بلند او قبول هدایت تراکتور در خرداد ۹۳ بود که عاقبتی خوش نداشت و خطیبی کمتر از ۹ ماه بعد از این تیم برکنار شد. حضور در سیاه جامگان و ماشین‌سازی قدم‌های بعدی او بود. تیم‌هایی که درصد بردهای خطیبی در آنها هیچ‌گاه به ۳۶ درصد هم نرسید. انتخاب بعدی خطیبی حضور در آلومینیوم در دی ماه ۹۸ بود و او توانست ضمن رساندن این تیم به لیگ برتر، در ۳۲ بازی ۱۶ برد کسب کند. آمار کسب ۵۰ درصد امتیازات باعث شد تا دوباره او روی نیمکت تراکتور بنشیند اما باز هم نتواند موفقیتی کسب کند و با ۵ برد در ۱۸ بازی این تیم را ترک کند.
آخرین تیمی که خطیبی آن را هدایت کرد باز هم آلومینیوم بود. در لیگ بیست و دوم او آلومینیوم را با معرفی پدیده‌ای چون سلیمان‌زاده به رتبه‌‌های بالای جدول هم رساند و آمار دفاعی بی‌نظیری داشت اما دوران افت او شامل ۱۳ بازی بدون برد بود در نهایت خطیبی با آمار ۴۸ امتیاز از ۳۷ بازی از آلومینیوم (در مجموع دو مقطع) جدا شد. پس از هدایت آلومینیوم، خطیبی وارد عرصه مدیریت شد و روی صندلی مدیریت مس ورزقان نشست. او در این عرصه در اولین فصل حضورش توانست قهرمانی لیگ برتر فوتسال به دست آورد و تا این لحظه با چند ستاره هم قرارداد امضا کند اما باید دید به بهانه حضور در تیم امید از مس جدا خواهد شد یا خیر.
نفر سوم لیست نامزدها اما محرم نویدکیایی است که خود در یکی از بهترین تیم‌های امید تاریخ بازی کرده اما نتوانسته به المپیک برسد. محرم تنها ۲ سال سابقه مربیگری دارد و در آن نتوانسته موفقیتی به دست آورد اما مهمه ترین دستاوردش ارائه فوتبال زیبا و استفاده از بازیکنان جوان است. نویدکیا در ابتدای لیگ بیستم با امضای قراردادی ۳ ساله به عنوان سرمربی سپاهان انتخاب شد. سپاهان تحت هدایت او در فصل اول توانست تا روز آخر پرسپولیس را دچار چالش قهرمانی کند و در نهایت با آمار ۶۵ امتیاز و ۵۳ گل زده در ۳۰ مسابقه که یکی از بهترین آمار‌های ۱۰ فصل اخیر است تیم او دوم شد. با توجه به نمایش‌های قابل قبول و رتبه خوب، مدیریت به او اطمینان کرد تا در فصل دوم هم روی نیمکت بنشیند. در فصل دوم تیم او بهتر بازی می‌کرد اما کمتر امتیاز می‌گرفت و در نهایت با ۵۶ امتیاز از ۳۰ بازی و آمار ۴۳ گل زده سوم شد. سپاهانی‌ها در آسیا هم موفقیتی به دست نیاوردند تا خود نویدکیا استعفا دهد و مدیران سپاهان به سراغ مورایس بروند. در مجموع او توانست تغییرات خوبی در سپاهان ایجاد کند ماجامی به دست نیاورد.
گفتنی است هر ۳ نامزد هدایت تیم امید، در لیست تیم ملی برای جام جهانی ۲۰۰۶ حضور داشتند اما تنها خطیبی در جام جهانی به میدان رفت. با این حال مسئله مهم کارنامه هر سه گزینه هدایت تیم امید است که عملا متوسط است. نه خطیبی، نه نویدکیا و نه عنایتی کارنامه درخشانی در عرصه مربیگری ندارند و می‌توان از آنها به عنوان گزینه‌های متوسط یاد کرد. در نهایت باید دید که مسئولان فدارسیون فوتبال، تیم امید و کمیته ملی المپیک روی چه گزینه‌ای به اتفاق نظر نهایی می‌رسند.
انتهای پیام/