به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ ترانه نیز همانند سایر آثار نمایشی نقش موثری در جامعه و شکل گیری آثار ماندگار دارند و فضای عمومی جامعه و سبک های متنوع را تشکیل می دهند. اما از آنجایی که در سال های اخیر ترانه ها به لحاظ محتوایی دچار افت کیفیت شده اند، برای بررسی ابعاد مختلف این موضوع با کارشناسان مرتبط با این حوزه گفت و گو داشتیم.
طهمورث پورشیرمحمد، شاعر و ترانه سرا، درباره این موضوعات گفت:
بزرگ ترین ماهیت و بخش اصلی ترانه های ما در ایران مربوط به دهه 50 است. زمانی که اتفاق همراه و هم خانه بودن ترانه سرا، آهنگساز و خواننده شکل می گرفت و به قدری زمان می گذاشتند تا ترانه شکل و ماهیت خود را پیدا کند و تاثیر این موضوع را در ترانه ها می بینیم. پس از انقلاب به دلیل ممیزی های بسیار زیاد که روی واژه ها اعمال شد که من هم از سال 74 در حال فعالیت هستم و از ترانه سراهای پس از انقلاب بودم. بر حسب ممیزی هایی که روی ترانه ها اعمال میشد و حذف واژه ها موجب شد تا بسیاری از ترانه ها تغییر کردند و همچنان ممنوع هستند.
این شاعر و ترانه سرا بیان کرد: ما نمی توانیم ترانه های این چند سال اخیر را سطح پایین و یا ضعیف بدانیم زیرا موسیقی پاپ ایران به سمت تامین سلیقه نوجوانان و کودکان رفته است و نمی توان آن را افت نامید زیرا در هر کشوری تغییر ایجاد می شود و ترانه سراها، نوازنده ها و خوانندگان باید به روز باشند و خودشان را با شرایط وقف دهند اما به لحاظ محتوایی کاملا موافق هستم که افت داشته اند و در حد یک عاشقانه بسیار سطح پایین و دم دستی شده است مگر اینکه ترانه هایی که جز بهترین ترانه های سال های اخیر بوده اند و زمانی که حتی در این ترانه ها نیز دقیق می شویم متوجه خواهیم شد که در وزن، ریتم و استفاده مناسب از واژه ها آنچنان که باید پر محتوا نیستند اما با وجود این مسائل بازهم مورد توجه مخاطبان قرار گرفته اند. هنر آهنگساز و خواننده و هماهنگی آن با ترانه سرا بسیار تاثیرگذار بوده است.
شاعر قطعه «به کجا چنین شتابان»: زمانی که یک ترانه می گیرد، ترانه سرایی مبنای کلامی اش مهم ترین بخش ترانه است که تشکیل می‌دهد و ترانه‌سرا یک رسالت بسیار بزرگی دارد زیرا که با کلا خود می تواند شکل و جهت بدهد و بسیاری موارد را می تواند به اذهان عمومی باز گرداند خصوصا در سال های اخیر به شدت ترانه ها تقطیع شدند به دلیل اینکه ترانه های جدید را نسل امروزی می پسندد و زمانی که کلام زیبا باشد و مفهوم داشته باشد زاویه دید مخاطب را نیز تغییر می دهند بسیاری از ترانه ها، ترانه های زیبایی هستند اما به دلیل پیچیده بودن نسل جدید حوصله این پیچیدگی را ندارد.
او افزود: در سال های اخیر به عنوان مثال سبک راک در ایران بسیار محدودیت داشته و دارد اما به سمت کلام فاخرتر و ترانه های ویژه تر روی آورده اند و شاید خیلی در قلب مخاطبین ایرانی جای نداشته باشد اما ممکن است آثار بسیار خوبی را تولید کنند.
طهمورث پورشیرمحمد، با بیان اینکه ترانه های دهه 50 حرفی برای گفتن داشتند، ادامه داد: ترانه های دوره جدید دانش ملودی سازی و اینکه از چه سبکی ملودی سازی کنیم، مخاطبین را بشناسیم و... در تولید ترانه ها موثر هستند در این چند سال گذشته ترانه بسیار مظلوم واقع شده است و برخی از هنرمندانی که در این عرصه مشغول به فعالیت بودند مسیر خود را تغییر داده اند و پسند عمومی و نسل جوان کلام و ترانه گذشته را چندان نمی پسندند و ما باید تلاش کنیم موضوعات امروزی را در نظر بگیریم.
این ترانه سرا در پایان گفت: جریان الکترونیک که این روزها به سرعت پیش می رود، هوش مصنوعی که این روزها وجود دارد هم وارد این موضوع شده و ترانه سرا و آهنگسازها نیز باید تا جایی که می توانند با این سرعت و شتاب همراه شوند زیرا نسل جدیدی که در حال ترانه سرایی و ترانه سازی هیتند خوراک موسیقیایی را تامین می کنند و بسیار قدرتمند هستند و باید به عنوان ترانه سرا تلاش کنیم که خود را به این سبک نزدیک کنیم اما با کلام بهتر و فاخرتر.
انتهای پیام/