به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ باتوجه به اینکه در عرصه های مختلف تحولاتی داشته ایم اما در عرصه تولیدات نمایشی کودک و نوجوان هیچ تفاوتی ایجاد نشده است، همین امر موجب شده تا فرزندان این سرزمین به سوی تولیدات کشورهای همسایه روی آورند. با توجه به تفاوت فرهنگ و مسائل متعدد این امر روی اخلاق و زندگی کودکان تاثیر گذار خواهد بود، به همین علت با تنی چند از صاحب نظران و کارشناسان این حوزه به گفت و گو نشستیم.
عادل بزدوده، نویسنده، کارگردان نمایش عروسکی و عروسک‌ساز در این باره معتقد است:
در ابتدا باید این مباحث را در دانشگاه‌هاجستجو کنیم، سپس در بین گروه‌هایی که تجربه آکادمیک ندارند و پس از آن در فضاهایی که مدیریت های مختلفی باعث میشوند تا برخی از کارها مختومه شوند و مدیرانی که در این فضا تخصصی ندارند و از تأثیرات فرهنگی و هنری تئاتر کودک بر آینده مشاغل آن ها آگاهی ندارند.
سازنده عروسک «زی‌زی‌گولو» گفت: این معضل مربوط به 50 یا 60 سال گذشته است و ما هر روز بچه های این سرزمین را از دست می دهیم و متاسفانه به دلیل عدم برنامه ریزی درست در سراسر ایران هیچ گروه تئاتری منسجمی وجود ندارد، البته استثناء هم وجود دارد اما این موضوع باید در وسعت ایران برنامه ریزی شود .
او افزود: مدیران میانی و بالادستی و حاکمیت برای تئاتر کودک و نوجوان هیچ برنامه ای ندارد و برای همین ما با دیدن یک تئاتر با کیفیت متوسط خیلی خوشحال میشویم و غنیمت میشماریم درصورتی که عدم برنامه ریزی صحیح برای تئاتر کودک باعث میشود ما از اصل دور شویم و اینگونه یک الی دو گروه را به شدت مورد تشویق قرار دهیم درصورتی که این خود یک سم برای این حوزه محسوب می شود.
عادل بزدوده بیان کرد: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان باید به تنهایی برای یک ایران فعالیت کند درصورتی که این امر شدنی نیست و باید بقیه دستگاه‌ها و نهادهای مرتبط به این حوزه به میدان بیایند. این کودکان در آینده متولیان فرهنگ کشور هستند و چرا ما مراقب این عزیزان نیستیم؟ چرا مجلس برای این موضوع برنامه ندارد؟
سازنده عروسک های «خونه مادر بزرگه» ادامه داد: ما قرار نیست به کشورهای همسایه توهین کنیم بلکه باید خودمان برای این گروه سنی آثار مناسب و با کیفیت تولید کنیم و سازمان ها باید یکدیگر هم قدم شوند، برنامه ریزی کلان داشته باشند اما کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان قدرت نفوذ چندانی ندارد. باید فاغ التحصیلان دانشگاه‌ها در این حوزه فعالیت کنند اما خب این اتفاق رخ نمی دهد و از طرفی دیگر مسئولین هم از تولیدات استقبال نمیکنند و حتی به تماشای تئاتر کودک هم نمی روند.
عادل بزدوده در پایان گفت: نتیجه این است که خانواده متضرر میشود و در آینده جامعه را نیز متضرر میکند و همین امر به صورت کلان در ایران تسری پیدا میکند و ما هر روزه شاهد این آسیب هستیم و نیاز به اتاق فکرهای بزرگی داریم که به میدان بیایند و جلوی اتفاقات بزرگتر را بگیرند. درست است آموزش و پرورش نمیتواند گروه تئاتری بزرگ داشته باشد اما میتواند کودکان رار ترغیب کند که به کتابخانه ها بروند و با تئاتر آشنا شوند تا ارتباط آموزش و پرورش با تئاتر کودک از شعاری بودن خارج شود.
انتهای پیام/