به گزارش خبرگزاری برنا، حجت الله ایوبی رئیس مرکز مطالعات آمریکای شمالی و اروپای دانشگاه تهران درباره دومین نکوداشت چهره‌های ماندگار میراث فرهنگی ایران که ۲۵ خردادماه جاری برگزار می‌شود، گفت: برنامه نکوداشت از این جهت برای بنده مهم است که نگاه و رویکرد ما به میراث فرهنگی فقط بنا، ساختمان و دستاوردهای مادیِ تمدن و زندگی بشر نیست.
ایوبی خاطرنشان کرد: حفظ، نگهداری و رسیدگی به بناها هم بسیار حائز اهمیت بوده و اهمیت خودش را دارد. طبیعتاً میراث فرهنگی هم این وظیفه را انجام می‌دهد.
رئیس مرکز مطالعات آمریکای شمالی و اروپای دانشگاه تهران اضافه کرد: شاید تصور اولیه مردم از میراث فرهنگی فقط رسیدگی به بناهای مادی تاریخی و ثبت شده و حفظ محصول مادی تمدن بشری باشد.
وی ادامه داد: اینکه وزارت میراث فرهنگی، بسیار هوشمندانه و درست افکار عمومی را به این نکته توجه می‌دهد که میراث معنوی و میراث نمادین فرهنگی و علمی یک جامعه که محصول یک تمدن تاریخی و یک فرهنگ است؛ از اهمیت ویژه‌ای برخوردار هستند و باید آنها را دید، شناخت، معرفی کرد و به آنها افتخار کرد، برای بنده یک رویکرد خوب، درست و قابل قبول است.
دبیرکل پیشین کمیسیون ملی یونسکو - ایران یادآور شد: بنده هر جا مسئولیت داشتم در حد توان اندک خود این مسئولیت را انجام داده‌ام. یونسکو هم یک فصلی را به‌عنوان «میراث زنده بشری» دارد که شخصیت‌های برجسته را به تعبیری ثبت می‌کند.
وی درباره راهکارهای پربارتر شدن دومین نکوداشت چهره‌های ماندگار میراث فرهنگی ایران گفت: وقتی اجماع ذهنی و فکری در بین مدیران ارشد کشور اتفاق افتد که بچه‌های ما اگر بخواند بنای تاریخی را حفظ کنند و میراث معنوی را پاس بدارند، باید میراث زنده را بشناسند و نیاز داریم که به آنها آدرس و نشانی بدهیم، قطعا اقدامات مناسبی شکل خواهد گرفت.
ایوبی افزود: این افرادی که از آنها تجلیل کردیم یا تجلیل خواهید کرد، هیچ کدام انتظار ندارند و شاید علاقه‌ای هم به تجلیل نداشته باشند. تجلیل از آنها در حقیقت خواست ماست و باید خواست مدیران کشور باشد.
رئیس مرکز مطالعات آمریکای شمالی و اروپای دانشگاه تهران اضافه کرد: همه کسانی که دغدغه گرفتار بی‌هویتی شدن نسل جوان و نوجوان را دارند، باید در این و انفسای بی‌هویتی جهانی، آدرس‌ها و نشانی درست به این نسل بدهند و این افراد را برجسته کنند.
ایوبی درباره شاخص‌های معرفی مفاخر بیان کرد: در این نکوداشت نباید نگاه دولتی و سیاسی حاکم باشد و افرادی که واقعا برای میراث فرهنگی ایران تلاش کرده و زحمت کشیده‌اند؛ از هر دسته، جناح، فکر و اندیشه معرفی شوند. بنابراین مراسم باید جوری برگزار شود که خود مردم، علاقمندان به مسایل فرهنگی و اهالی فرهنگ و میراث فرهنگی که خانواده بزرگی هستند، صاحب این مجلس باشند.
انتهای پیام/