به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری برنا؛ دلار در روزهای گذشته وارد کانال 40هزار تومان شد و خیلی از پیش بینی ها که می گفت اگر وارد کانال 50هزار تومان شود، دیگر نمی توان افسارش را به دست گرفت، اشتباه از آب درآمد.
صاحب‌نظران معتقدند این کاهش بیش از هر چیز محصول سیاست تثبیت ارزی است که دولت در پیش گرفته و کمتر معلول عوامل کوتاه مدت، غیر ریشه ای و بیشتر احساسی چون تحولات بین المللی است. اگر در یک کلام بگوییم، ارز با مولفه های منطقی و واقعی کاهش می یابد نه با اخبار و جوسازی‌ها.
همچنین اخبار از کاهش قیمت خودرو حکایت دارد و حاکی از این است که دولت موفقیت هایی در مهار نرخ مسکن و حتی اجاره بها داشته است. بررسی های میدانی نشان می دهد در حال حاضر تمامی سرمایه‌گذاران از بازار مسکن شهر جدید پردیس عقب‌نشینی کرده‌اند و خریداران مصرفی نیز حضور پررنگی ندارند.
همچنین به دنبال افت قیمت‌ها در بازار مسکن شهر تهران، نرخ های پیشنهادی آپارتمان در شهر های کرج، هشتگرد، پرند و پردیس نیز با افت مواجه شده و مالکان برای آنکه واحد خود را به فروش برسانند بعضا در قیمت‌های جدید تخفیف می‌دهند.
هرچند مولفه‌هایی چون توافق بین ایران و عربستان و بالطبع حل مناقشات منطقه ای ایران و کشورهای همپیمان ایران با کشورهایی چون امارات و عربستان در کنار سفری که رئیس جمهور کشورمان به سوریه و اندونزی داشته و همچنین سفر مقام ارشد ترکمنستان به ایران که قراردادهای خوبی در آن بسته و بدهی چندین ساله گازی ایران به ترکمنستان نیز تسویه شد، همگی پالس های مثبتی است که اقتصاد ایران را به یک فضای امن و آرام و کم‌تنش رسانده است.
آیا فضای تثبیت نرخ ارز به نفع همه است؟
این فضا اما برای همه مثبت نیست و عده‌ای از دو جنبه سیاسی و اقتصادی ضرر می کنند:
1- تداوم فضای مثبت کنونی، بازنمایی مثبتی از عملکرد جریان انقلابی در جامعه خواهد داشت و ممکن است گروه مقابل جریان انقلابی دیگر در عرصه انتخابات پیش رو حرفی برای گفتن نداشته باشند.
2- تلاطم بازار ارز همواره برای جریانی که از این فضا سود می برند، یک مزیت محسوب می شود و تداوم کاهش نرخ ارز، به نفع این جریان نیست.
هر دو گروه که در برخی از موارد اشتراک منافع دارند، اکنون با یک خط خبری وارد عرصه شده اند تا این روند را با اختلال مواجه کنند.
در روزهای گذشته خبری منتشر شد مبنی بر اینکه ایران و آمریکا وارد توافق موقتی شده اند. این خبر یک پالس مثبت به اقتصاد ایران است ولی بر مدار عقلانیت و واقعیات نیست. این خبر بلافاصله توسط کاخ سفید تکذیب شد و دفتر نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل هم برخی گزارش‌ها مبنی بر نزدیک شدن ایران و آمریکا به توافق موقت را رد و اعلام کرد: هیچ توافق موقتی به جایگزینی برجام در دستور کار نیست.
تلاش برای بازگشت ریل اقتصاد به میدان جوسازی‌های رسانه ای
اما به نظر می رسد انتشار چنین خبری آن هم دوران مثبت اقتصاد ایران یک هدف را دنبال می کند و آن این که نگذارند اقتصاد، تابعی از منطق و واقعیات کشور باشد و دوباره به ریل بازی های رسانه ای برگردانند تا پس از چند روز و بعد از اینکه فضای اقتصادی امیدوار به توافقی گره گشا شد، به یکباره با یک شوک منفی خبری، دوباره قیمت دلار را بالا ببرند.
این اما فقط یک روی سکه است. یکی از تبعات مذاکرات برجامی در دولت گذشته، این بود که فضای اقتصاد ایران اسیر دو قطبی ها و اخبار مکرر مثبت و منفی مذاکرات شد و بازگشت اقتصاد به آن فضای ملتهب و ناپایدار، مراد اصلی انتشار چنین اخباری است.
عمدا یا سهوا، خودنمایی به یکباره محمدجواد ظریف در روزهای اخیر نیز این پازل را تکمیل می کند تا در روزهایی که دیپلماسی صرفا ابزاری برای آزادسازی منابع ارزی و ایجاد ظرفیت های بی اثرسازی تحریم از کرانه های خلیج فارس و دریای خزر تا آمریکای لاتین است، دوباره سیاست خارجی را به فضای دوقطبی و سیاسی صرف بازگردانند تا اقتصاد نیز متاثر از آن، سیاسی شود.
امری که بدیهی است، کشور در یک جنگ ترکیبی سخت به سر می برد که از ابعاد متنوع آن اقتصاد و رسانه است ولی هوشمندی عناصری که روزی بخشی از این حکومت و دولت بوده اند، و بازی در زمین منتفعین سیاسی- اقتصادی نابسامانی اقتصادی، شاید گناهی است که نتوان بخشید.
انتهای پیام/