به گزارش خبرگزاری برنا، حجت‌الاسلام پرویز بخشی‌پورمدیرکل اوقاف و امور خیریه خراسان‌جنوبی در خصوص وقف مهم این استان با یک قرن قدمت، اظهار کرد: مردم این دیار همواره به وقف برای رفع نیازهای جامعه توجه داشتند.
وی افزود: خشکسالی و کمآبی مردم این منطقه را بر آن داشت تا در سال ۱۳۰۲ شمسی با وقف آب، مشکل مردم را حل کنند و بیرجند شهری باشد که ۳۲ سال زودتر از پایتخت کشور آب‌رسانی از طریق لوله در آن انجام شد و بنگاه خیریه آبلوله در سال ۱۳۰۲ هجری شمسی با همت اهالی بیرجند و واقفان خیراندیش بنیان شود تا مردم محروم بیرجند از گزند کمآبی و آب‌های شور و آلوده رهایی یابند و بیرجند شهر نامیده شود.
بخشی‌پور با اشاره به چرایی این وقف، تصریح کرد: در اسناد تاریخی که برجای مانده مواردی همچون آلوده بودن دائمی آب جوی‌های اصلی به صابون رخت‌شویی، بیماری‌ها و شور بودن به چشم می‌خورد که نمایانگر معضلات قنات و مشکلات مربوط به آب در جامعه شهری بیرجند در گذشته بوده است؛ از طرفی آب موردنیاز مصرف‌کنندگان و برخی اصناف توسط صنف سقا یا آبکش تأمین می‌شده که دشواری و محدودیت‌های خاص خود از جمله کمبود آب، عدم دسترسی سریع به آب و هزینه بالا را داشته است.
مدیرکل اوقاف و امور خیریه خراسان‌جنوبی بیان کرد: تأمین آب شهر از روشی مطمئن و سالم‌تر دغدغه بسیاری از مردم شهر بود تا زمانی که به ابتکار شوکت‌الملک و میرزا محمدولی خان اسدی و سایر بزرگان شهر در پاییز ۱۳۰۲ شمسی در حسینیه قلعه مراسم لوله‌کشی بیرجند از قنات علی‌آباد برگزار شد، اعضای کمیسیون که از مالکین علی‌آباد بودند هر یک سهم ملک خود را به صورت وقف در اختیار کمیسیون قرار دادند بنابراین حدود نیمی از سهم آب علی‌آباد توسط اعضا تأمین شد و نیم دیگر به تدریج به وسیله خیرین دیگر خریداری و وقف شد.
بخشی‌پور با بیان اینکه در جریان وقف سهام علی‌آباد گروهی از واجدین شرایط برای آموزش نحوه لوله‌کشی، اتصالات و شیر برداشت با هزینه کمیسیون که از عواید موقوفات تأمین شده بود به هندوستان اعزام شدند ملزومات را خریداری کنند، تصریح کرد: مقداری نیز از لوله‌های به‌جامانده از کمپ نظامی بریتانیا در سفیدابه که پس از جنگ جهانی اول بلااستفاده مانده بود تأمین شد.
وی ادامه داد: مسئولیت آب‌رسانی و تأمین آب شرب بیرجند تا سال ۷۲ و پیش از تأسیس شرکت‌های آب و فاضلاب بر عهده بنگاه خیریه آبلوله بیرجند بود که در این سال بدون توجه به تبصره ۴ ماده ۴ قانون توزیع عادلانه آب که به‌صراحت عنوان شده آب شرب شهری اگر وقف باشد باید طبق مقررات وقف عمل شود، کلیه املاک بنگاه تصرف شد.
بخشی پور با بیان اینکه تامین منابع مالی این چنین خدمت بزرگی جز از طریق کمک‌های خیریه در منطقه محرومی مانند بیرجند امکان‌پذیر نبود، افزود: اگر این کمک‌ها در قالب سنت ماندگاری به نام وقف نمی‌گنجید شاید سال ۱۳۷۲ پایانی تلخ بر بنگاه خیریه آبلوله بیرجند بود و امروزه همچنان شاهد خدمت‌رسانی این بنگاه به مردم بیرجند نبودیم.
وی با اشاره به اینکه امروز سقاخانه‌های این موقوفه به همت اوقاف و امور خیریه خراسان‌جنوبی در سطح شهر گسترش یافته و مردم این شهرستان یک قرن است که بهره‌مند از یک وقف ماندگار هستند، ادامه داد: در راستای تداوم این وقف در سال‌های اخیر به احیای بخشی از موقوفه آبلوله بیرجند دست زده‌ایم.
بخشی پور اظهار کرد: احداث ۸ باب سقاخانه، برداشت آب شیرین، احیا و افزایش بهره وری باغ شماره ۵ موقوفه، کاشت ۷ هکتار درخت عناب، افزایش بهره وری مرکز معاینه فنی و توزیع آب معدنی، احداث گلخانه به مساحت ۲ هزار متر مربع از موارد احیای این موقوفه بوده و درآمدهای حاصله مطابق با نیت واقفین در جهت «تامین آب شرب مردم بیرجند» و حفظ و آبادانی موقوفه هزینه می‌شود.
وی یادآور شد: سال‌ها پیش مردم برمبنای یک وقف مشارکتی برای تامین آب که نیاز مهم مردم این دیار بود تلاش کردند و امروز با احیای همین موقوفه در راستای تامین نیازهای مختلف تلاش می‌کنیم تا این وقف از جریان خذمت رسانی بازنایستد.
انتهای پیام/