به گزارش خبرگزاری برنا، بخش عمده‌ای از تأمین امنیت غذایی جهان توسط آبزی‌پروری انجام می‌شود و این روش با توجه به کمبود آب شیرین و زمین، اهمیت زیادی در تأمین غذا دارد.
تحقیقی که به تازگی انجام شده نشان می‌دهد که این صنعت نیز با تهدیدات جدی انسانی رو‌به‌رو شده و تغییرات محیطی ناشی از فعالیت‌های انسانی بیش از 90 درصد از تأسیسات آبزی‌پروری جهان را در معرض تهدید جدی قرار داده که ماهیگیری و آبزی‌پروری را هم شامل می‌شود.
دانشمندان از دانشگاه UC سانتا باربارا در مجموع 17 عامل استرس‌زا، مانند شکوفه‌های جلبکی، افزایش سطح دریا، نوسان دما و قرار گرفتن در معرض آفت‌کش‌ها را مورد ارزیابی قرار دادند و بر اساس قرار گرفتن در معرض این عوامل استرس‌زا، کشورها را رتبه‌بندی کردند.
بن هالپرن، نویسنده ارشد این مطالعه و استاد دانشگاه UC سانتا باربارا گفت: عوامل استرس‌زا توسط هوا، آب، گونه‌ها و انسان جابه‌جا می‌شوند و زمین‌ها را به دریاها و اکوسیستم‌ها را به به یکدیگر متصل می‌کنند.
این مطالعه توسط Nature Sustainability تأکید می‌کند که سیستم‌های تولید مواد غذایی آبی بسیار آسیب‌پذیر در سراسر جهان وجود دارند که علاوه بر کشورهای آفریقایی، آمریکایی و آسیایی که بیشترین تهدید را دارند، شامل تولیدکنندگان بزرگی مانند نروژ، چین و ایالات متحده نیز می‌شود.
این گزارش می‌افزاید، در ایالات متحده، تهدیدهای اصلی برای تولید مواد غذایی آبی شامل تهاجم گونه‌ها، اتروفیکاسیون داخلی(غنی شدن محیط‌های آبی از ترکیبات محلول که به رشد بیش از اندازه برخی جانداران زنده منجر می‌شود)، شکوفه‌های جلبکی، گرم شدن اقیانوس‌ها و افزایش سطح دریا است همچنین ماهیگیری آب شیرین و دریایی در خطر ویژه‌ای قرار دارد.
در همین حال، آبزی‌پروری آب شیرین چین که بزرگترین تولیدکننده غذای آبی است، نیز در معرض خطر اتروفیکاسیون داخلی و حوادث آب و هوایی شدید قرار دارد.
نویسندگان اشاره می‌کنند که ما باید به طور ویژه بر کشورهایی مانند بنگلادش، اسواتینی، گواتمالا، هندوراس و اوگاندا تمرکز کنیم؛ آنها به شدت در معرض تغییرات محیطی هستند اما فاقد ظرفیت سازگاری هستند.
انتهای پیام/