به گزارش برنا؛ مهاجرت داخلی تغییرات گسترده‌ای را در مبدا و مقصد مهاجرت ایجاد می‌کند. یکی از این تغییرات، جوانی و پیری جمعیت است. آمارها نشان می‌دهد با توجه به اینکه مراکز مهاجرت‌فرست عمدتا جمعیت در سن کار را به سمت مقاصد مهاجرتی می‌فرستند، پس از دوره‌ای با کاهش زادوولد، کاهش ازدواج و افزایش سن جمعیت مواجه شده و سهم افراد سالمند آن‌ها از کل جمعیت افزایش پیدا می‌کند.
البته در کنار این موضوع، انتخاب برخی استان‌های دارای شرایط جغرافیایی و اقلیمی مطلوب از سوی بازنشستگان برای سکونت نیز باعث تغییرات جمعیتی (افزایش سهم سالمندان) در این مناطق می‌شود. نکته قابل تامل اینکه این دو اتفاق بعضا به همراه هم رخ داده و مورد جالب آن طی دهه اخیر در استان گیلان اتفاق افتاده است.
طبق آمارها، در سال ۱۳۹۵ بالاترین نرخ افراد بالای ۶۵ سال مربوط به استان گیلان بوده که همزمانی مهاجرفرستی جوانان در سن کار را با جذب افراد بازنشسته و سالمند به این استان نشان می‌دهد.
طبق این آمارها، پس از گیلان، استان‌های مرکزی، مازندران، همدان، آذربایجان‌شرقی، اصفهان، خراسان‌جنوبی، زنجان، سمنان، تهران، کرمانشاه و اردبیل قرار دارند.