به گزارش برنا؛ برنج قوت غالبی است که بیش از ۲۰ درصد از مجموع کالری مصرفی انسان‌ها را تشکیل می‌دهد. در برخی کشورها تولید برنج به چند دلیل دشوار است. تورم بالا، هزینه‌های تولید، ناامنی، کمیابی کاذبی که واسطه‌ها مسبب آن هستند و بالاخره کمبود آب برخی از این دلایل است؛ مضاف بر این که عده‌ای از مصرف‌کنندگان برنج انواع خارجی آن را به تولید داخلی کشورشان ترجیح می‌دهند.
یکی از مهم‌ترین این دلایل کم‌آبی است. خاک مطلوب برای کشت برنج باید همواره کمی خیس باشد که بارش باران و آبیاری این رطوبت را فراهم می‌کنند. در برخی نقاط دنیا که حتی با کمبود آب آشامیدنی مواجه هستند، از این مایع باارزش برای سیراب کردن محصولات کشاورزی استفاده نمی‌کنند.
راه حل ممکن، استفاده از فاضلاب برای آبیاری است. در سراسر دنیا دیدگاه رو به گسترش درباره فاضلاب این است که می‌تواند به جای دور ریخته شدن تصفیه شود و به عنوان یک منبع مفید مورد استفاده قرار گیرد؛ چرا که استفاده از فاضلاب تصفیه‌شده موجب افزایش تولید برنج در کشورهای خشک و کم‌آب می‌شود.
به عنوان مثال، با تصفیه یک‌چهارم از ۳ر۱ میلیارد لیتر فاضلاب، می‌توان ۷۵ درصد از کمبود برنج در یک کشور را جبران کرد. طبق برآورد انجام‌شده، در حال حاضر ۲۰ میلیون هکتار از زمین‌های زراعی دنیا با فاضلاب آبیاری می‌شوند که حدود ۱۰ درصد از تمامی زمین‌های کشاورزی آبیاری‌شده دنیا را تشکیل می‌دهند.
۵ روش برای افزایش تولید برنج در کشورهایی که با کمبود آب و در نتیجه کمبود محصول برنج روبرو هستند پیشنهاد شده است: شناسایی منابع قابل اطمینان فاضلاب، برداشت سازمان‌یافته فاضلاب، تصفیه فاضلاب با روش گیاه‌پالایی، بالابردن محصول برداشت‌شده از طریق آبیاری با فاضلاب و افزایش مساحت زمین‌های زیر کشت با کاربرد فاضلاب تصفیه‌شده.
در روش گیاه‌پالایی، از گیاهان و میکروب‌های خاک برای کاهش غلظت یا اثر سمی آلاینده‌ها در محیط استفاده می‌شود. این روش، به عنوان یک فناوری زیست‌محیطی مقرون‌به‌صرفه در تصفیه فاضلاب شناخته می‌شود.