به گزارش خبرگزاری برنا، محمدرضا بستانی پژوهشگر و مشاور ارشد گردشگری از بزرگ‌ترین دغدغه‌های گردشگری را ناظر بر معیارهای بین‌المللی و نظام‌نامه‌های جهانی عنوان کرد که در حوزه داخلی فاصله‌ای معنادار با آن داریم و ازاین‌رو علمی خام و ایرانیزه نشده در اختیار ماست که زیر ساختی نیز برای آن فراهم نشده است.
وی افزود: در این راستا تفکر و تعلق نشده و منتظر بودیم تا یک معجزه رخ دهد و این پرسش را مطرح کردیم که چرا ما در زمینه گردشگری موفق نمی‌شویم؟!
در این راستا می‌توان به مغفول ماندن نظام عرضه و تقاضا در حوزه گردشگری اشاره کرد؛ چنان چه از ابتدا بر اساس اقامتگاه، سیستم غذا و نوشابه و حمل‌ونقل و... خدمات ارائه شد؛ ولی بزنگاه‌های دهه ۸۰ و ۹۰ نظام عرضه و تقاضا را مورد تغییروتحول قرار داد و گردشگری خلاق حاصل آن است.
بستانی ادامه داد: نمی‌توان نظام گردشگری خلاق را به یکی دو مورد محدود کرد و نباید با اسم‌گذاری و عدد و رقم این کار را بررسی نمود؛ بنابراین بهتر است از گردشگری خلاق در دنیا الگو گرفته و ضمن بومی‌کردن آن، طرحی مشابه را در ایران جاری و ساری نماییم.
به گفته این مدرس دانشگاه باتوجه‌به تعدد گونه‌های گردشگری در کشور، می‌توان نوعی از خلاقیت را در آن‌ها پدید آورد؛ اما آیا تعریفی معنادار و ایرانی از گردشگری خلاق ارائه داده و پتانسیل‌ها را در قالب یک دفترچه جمع‌آوری کرده‌ایم؟!
وی افزود: در حوزه گردشگری حرف‌های زیادی برای گفتن داریم و معتقدیم کشورمان از نظر وسعت و تعداد شهر و روستا آمار خوبی داریم و از بیش از ۲ هزار روز، توانِ ارائه جدول غذاییِ متنوع از خوراکی و نوشیدنی برخورداریم و این توانمندی‌ها ایران ما را جز ۱۰ الی ۲۰ کشور برتر دنیا در حوزه گردشگری قرار داده است.
اما وقتی بحث خلاقیت به میان آید، داشته‌های ما به چالش کشیده می‌شود و در این زمینه به اسم توانِ قابل‌توجهی در بعد عدد و رقم داریم؛ ولی فاقد زیر ساخت‌های مناسب در ارائه خدمتی خلاق در حوزه گردشگری هستیم.
بستانی که به‌صورت تلفنی با برنامه رواق تماشا صحبت می کرد، گفت: در گام اول گردشگری و صنعت گردشگری بر اساس منویات رهبری در سند چشم‌انداز ۱۴۰۴ باید به اولین اولویت اقتصادی کشور تبدیل شود.
این رویه شاید قدری دور از انتظار باشد ولی درآمد کشور از طرق مختلف نمی‌تواند ما را به حدِ قابل‌قبول برساند و ازاین‌رو باید دانست که بسیاری کشورها بدون اقتصادِ نفتی و یا در سایه قراردادن درآمدزایی‌های دیگر به‌راحتی از اقتصاد گردشگری بهره برده‌اند.
وی در این راستا عربستانِ نفت‌خیز را مثال زد که با طراحی ابرپروژه‌های گردشگری، چشم‌اندازی را برای خود طراحی کرده است تا در سال ۲۰۲۰ وابستگی خود را به نفت به صفر برساند.
بستانی معتقد است ابتدا باید دغدغه‌ای ملی در این زمینه شکل گیرد که در این صورت، تغییر یک وزیر یا طیف سیاسی منجر به‌عوض شدن دستورالعمل و آئین‌نامه‌های صنعت گردشگری دچار تغییر نخواهد شد و در وهله دیگر باید خواسته‌ای در سطح ملی مطرح شود تا موازی‌کاری‌ها به حداقل برسد.
این مشاور حوزه گردشگری ادامه داد: ۲۰ ارگان شخصی و فردی در حوزه گردشگری دستورالعمل و مجوز صادر کرده و هر یک خود را برتر می‌داند و در این صورت سرمایه‌گذار خصوصی و متخصصان سردرگم دفاتر و راه‌پله‌های ادارات مختلف باشند.
انتهای پیام/