به گزارش خبرنگار نفت خبرگزاری برنا، سابقه استفاده از موتورهای گازسوز به چند دهه قبل برمی‌گردد؛ اولین فعالیت مهم برای گازسوز کردن موتورهای درونسوز در سال ۱۹۳۰ در آمریکا انجام شد و از اوایل دهه پنجاه میلادی، تمایل به گازسوزکردن موتورخودروها رو به افزایش نهاد.
کانادایی ها برنامه خودروهای گاز طبیعی سوز را در سال ۱۹۸۲ آغاز کردند. وزیر آموزش عالی علوم و ارتباطات وقتِ کانادا، یک پارچهِ سفید را بر روی لوله اگزوز اتوبوسی شهری که به جای استفاده از سوخت دیزل، از گاز طبیعی استفاده می‌کرد قرارداد و بدین ترتیب نشان داد که سوختِ جدید، در مقایسه با موتور دیزل معمولی، دوده ندارد و هوا را کمتر آلوده می‌کند.
وسایل نقلیه گازسوز از سال 1930 تا به حال در نقاطی از جهان که سوخت‌های فسیلی کمیاب بوده‌اند، مورد استفاده قرار گرفته اند. از سال‌ها قبل در انگلستان از گاز شهر (تولید شده از زغال سنگ) و در ایتالیا و فرانسه از گاز طبیعی استفاده می‌شده است. در بحران نفتی سالهای 1974 و 1979 به علت امکان وقوع محدودیت‌هایی برای سوخت‌های متکی به نفت، علاقه شدیدی به استفاده از خودروهای گازسوز به وجود آمد.
با نگرشی کلی بر تاریخچه گاز سوز نمودن موتورهای احتراق داخلی در ایران مشخص می‌شود که علی رغم وجود ذخایر غنی نفت و گاز، متاسفانه در سالهای گذشته در کشور ما تلاش های مختصری در زمینه استفاده از این ماده به عنوان سوخت خودرو صورت گرفته است.
سابقه گاز سوز نمودن موتورهای دیزلی احتراق داخلی در ایران به حدود سال 1354 بازمی‌گردد. در این سال جهت گاز سوز نمودن اتوبوس‌های شرکت واحد (دیزل- LPG) ، بنا به سفارش شرکت ملی گاز تعدادی کیت مخصوص گاز سوز نمودن موتورهای دیزل از کشور آمریکا خریداری شد و پس از تهیه سیلندر گاز از داخل کشور، تحت نظارت این شرکت بر روی چند دستگاه از اتوبوس‌های یک طبقه و دو طبقه شرکت واحد نصب گردید.
همچنین در سالهای 1354 و 1356 چند دستگاه اتوبوس بنز مجهز به موتور صد درصد گاز سوز(LPG) در شرکت واحد اتوبوسرانی مشغول کار بوده‌اند و بعد از مدتی به دلیل مسایل و مشکلاتی که در آنها مشاهده شد، طرح متوقف گردید.
سپس در سال 1370 مجدداً مطالعات زیادی در این مورد صورت پذیرفت و در سال 1373 اولین اتوبوس بنز O302 با سوخت CNG که موتور آن توسط کارشناسان این شرکت از دیزل به گاز سوز تبدیل شده بود توسط ریاست جمهوری وقت افتتاح شد.
به دنبال آن بهینه سازی و تبدیل اتوبوس‌ها در قالب یک پروژه ادامه پیدا کرد تا اینکه در سال 1374 همزمان با راه اندازی اولین جایگاه سوختگیری گاز طبیعی خودروهای سنگین، یکصد دستگاه از این نوع اتوبوس با حضور شهردار وقت تهران افتتاح و در خطوط اتوبوسرانی تهران شروع به کار نمود. هم اکنون نیز سازمان واحد موتور ( وابسته به شرکت واحد اتوبوسرانی تهران) در حال گاز سوز نمودن 500 دستگاه از اتوبوس‌های O355 و احداث هشت جایگاه سوختگیری دیگر در سطح این شرکت است.
در این میان با رشد روزافزون جمعیت و نیاز هرچه بیشتر به حمل و نقل عمومی روبرو هستیم؛ یکی از بهترین راه‌ها برای جلوگیری از هدررفت بنزین و همچنین کمک به کاهش آلودگی هوا، استفاده از سی ان جی در حمل و نقل عمومی است که باید یکی از مهمترین اولویت شهرهای بزرگ قرار بگیرد.
انتهای پیام/