به گزارش برنا؛ آیت الله محمد جواد فاضل لنکرانی،عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با بیان این که اشک بر امام حسین (علیه السلام) علامت ایمان به خدا است ،اظهار کرد: بکاء و گریه بر امام حسین از جمله مسائل بسیار مسلم و روشن و دارای ثواب بسیار ویژه است که آثار بسیار مهم دنیوی و اخروی در بر دارد.
او تبدیل شدن چشمی که برای حسین (علیه السلام) اشک می‌ریزد به عنوان محبوب‌ترین چشم‌ها در نزد خدای تبارک و تعالی را از آثار اشک دانست و افزود:ملائکه الهی از طرف خدای تبارک و تعالی مأمور هستند تا اشک‌های این چشمی که برای امام حسین (علیه السلام) سرازیر است را جمع کرده و در یک ظرفی نگهداری نموده و آن را با آب حیات بهشتی ممزوج کنند، تا در آن روزی که این انسان وارد صحرای محشر می‌شود به عنوان یک عطر خوشبو به او هدیه بدهند.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم اشک بر امام حسین (علیه السلام) را سبب آسان شدن سکرات موت بر انسان عزادار دانست و از دستگیری پیامبر و آل پیامبر صلوات الله علیهم اجمعین در روز قیامت و به وقت حساب و کتاب و رسیدگی به اعمال انسانی که بر حسین(علیه السلام) اشک ریخته است را از دیگر آثار این اشک برشمرد.
آیت الله فاضل لنکرانی اثر اشک بر امام حسین (علیه السلام) را خاموش کردن آتش جهنم و بخشیده شدن گناهان انسان به واسطه اشک بر امام حسین یاد کرد.
او با اشاره به احادیثی درباره عبرة بودن امام حسین (علیه السلام) گفت: موضوع اشک یک مقام برای امام حسین است و باید بدانیم که این عَبرَه با عِبرَه فرق دارد چرا که در لغت عِبرَه به معنای اعتبار و عبرت گرفتن است و در این روایت نمی‌فرماید أنت قتیل العِبرَه، می‌فرماید قتیل العَبرَه، لذا این که بعضی گفته‌اند حادثه کربلا و کشته شدن حضرت ابا عبدالله (علیه السلام) باید عبرتی برای انسان‌ها و مسلمان‌ها باشد، و این طور توجیه کرده‌اند که همانطور که امام حسین (علیه السلام) برای هدایت جامعه و اقامه حق و ابطال باطل رفت و کشته شد، این حادثه باید عبرتی برای مردم باشد که تا مرز شهادت در راه حق ایستادگی کنند؛ نمی‌تواند معنای درستی باشد.
آیت الله فاضل لنکرانی عَبره را به معنای اشک و قتیل العبرة را به معنای کشته اشک دانست و ادامه داد:مرحوم مجلسی رضوان الله تعالی علیه در این زمینه دو احتمال داده است: اول این که قتیل العَبره یعنی کشته شدنی که سبب اشک مردم تا روز قیامت است و احتمال دوم آن که قتیل العَبره یعنی در آن زمانی که حضرت کشته شد حُزن و اندوه و گریه فراوان بود، زینب کبری (سلام الله علیها) و همراهان حضرت که در خیمه بودند همگی محزون بودند، آنگاه مرحوم مجلسی می‌فرماید احتمال اول اظهر است یعنی من کشته می‌شوم و این شهادت من سبب می‌شود بشر یا مؤمنین تا قیامت اشک بریزند.
او تصریح کرد: این که عِبره را به معنای عبرت بگیریم به هیچ وجه صحیح نیست، و اینکه با کمک برخی روایات بخواهیم اینگونه معنا کنیم که أنا قتیل العَبره یعنی من کشته رحمت هستم، به این معنی که اشکی که انسان‌ها، مسلمانان و مؤمنین برای من می‌ریزند موجب می‌شود رحمت خدا بر آن‌ها سرازیر بشود، دل‌های‌شان نرم شده و با یکدیگر مهربان شوند نیز نمی‌تواند درست باشد چرا که در این صورت قتیل العبره یعنی قتیل آثاری که بر این اشک‌هاست و این معنا خلاف ظاهر روایت است و نمی‌توانیم بگوییم امام فرموده من کشته آثار این عبره هستم، هر چند بر این اشکی که انسان بر امام حسین می‌ریزد، مسلماً رحمت خدا سرازیر می‌شود.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم پس از مداقه در معنای این روایت و بررسی وجوه معنایی آن قتیل العَبره را یک مقام دانست و گفت: امام حسین (علیه السلام) می‌خواهد با این عبارت یکی از مقامات خود را بیان کند، نمی‌خواهد خبر بدهد که کشته شدن من سبب اشک‌های مردم تا قیامت می‌شود، چون ما در مورد امیرالمؤمنین هم این گونه روایات داریم که از زمانی که آن ضربه بر فرق مبارکش وارد شد آسمان‌ها و زمین گریه می‌کنند تا قیامت همچنین شهادت فاطمه زهرا سلام الله علیها، امام حسن (علیه السلام) و همه ائمه موجب اشک مؤمنین است و در روایات آثار فراوانی برای کسانی که در مصائب اهل‌بیت گریه کنند مترتب شده است، بنابراین به نظر می‌رسد امام حسین (علیه السلام) در صدد بیان یک مقام از مقامات خود هستند و امیرالمؤمنین (علیه السلام) هم که فرمود «أنت عبرة کل مؤمنٍ» می‌خواهند این مقام را برای امام حسین بیان کنند.
آیت الله فاضل لنکرانی افزود: به نظر می‌رسد آن مقام این است که خدای تبارک و تعالی اشک بر امام حسین (علیه السلام) را علامت ایمان انسان قرار داده و هر چه این اشک عمیق‌تر و بیشتر باشد، درجات ایمان انسان بالاتر خواهد بود و شاهد بر این سخن تعبیر «مؤمن» است که در بعضی از این روایات وارد شده است که می‌فرماید انسان، مؤمن نیست مگر اینکه برای امام حسین اشک بریزد.
رئیس مرکز فقهی ائمه قم در بخش دیگری از سخنان خود گفت: گاهی افرادی که بیمار هستند یا گرفتاری دارند و نمی‌توانند برای عزاداری به تکایا و مجالس بروند، خیال می‌کنند از توفیق عزاداری و اشک بر حضرت محروم هستند، در حالی که اگر کسی در خانه خودش نشسته باشد و یاد امام حسین (علیه السلام) کند و اشک از چشمانش جاری شود همین مقدار هم عزاداری بر امام حسین (علیه السلام) صادق است.
آیت الله فاضل لنکرانی گفت: این که معنای «أنا قتیل العَبره» را این گونه در نظر بگیریم که خدا به ازای شهادت من اشک بندگانش را علامت ایمان به خود قرار داده، این یک مقام والا است و با این بیان، این روایت معنای عمیق و بالایی پیدا می‌کند و با معنایی که مرحوم مجلسی و مشهور فرموده‌اند و در کتاب‌ها هم نوشته شده که امام حسین (علیه السلام) کشته شد تا مردم بگریند بسیار متفاوت است چرا که اگر بگوییم خدای تبارک و تعالی اشک بر مصیبت امام حسین را علامت بر ایمان به خودش قرار داده، این عزاداری‌ها شور مضاعفی پیدا می‌کند، یعنی ما در هر عزاداری با اشک بر امام حسین (علیه السلام) ایمان خود را هم ثابت، محکیم و تقویت می‌کنیم.
او با انتقاد از برخی افراد جاهل و بی‌خبری که می‌گویند ۱۴۰۰ سال پیش کسی کشته شده چرا ما اکنون گریه کنیم؟ یا آن انسان‌های کم‌خردی که می‌گویند بعضی از خلفای پیامبر هم کشته شدند چرا ما فقط برای امیرالمؤمنین و حسین بن علی علیهما السلام اشک بریزیم؟ گفت: این افراد نمی‌فهمند چه اسرار و حقیقتی بر اشک بر امام حسین وجود دارد، این اشک علامت ایمان به خداست، هر چه بیشتر به امام حسین (علیه السلام) توجه پیدا کنیم، اشک بیشتری از ما جاری می‌شود و درجات ایمان ما بالا می‌رود.