به گزارش باشگاه جوانی خبرگزاری برنا، نیروی انسانی برای هر کشوری سرمایه ملی محسوب می شود، به هر میزانی که این نیروی انسانی فعال و پویاتر باشد، روند پیشرفت و رشد جامعه سرعت بیشتری خواهد گرفت.
در بین اقشار مختلف انسانی در یک جامعه، نیروی انسانی جوان از اهمیت بالایی برخوردار هستند، به تعبیری می توان جوانان را موتور محرکه برای یک کشور دانست. همت، امید به زندگی، تلاش و پشتکار، خلاقیت، طالب علم بودن و هزاران ویژگی دیگری که مخصوص این رده سنی است همه و همه می تواند روند رو به رشدی را برای یک جامعه رقم بزند.
تمرکز بر جوانان
با توجه به اینکه جوانان نقطه انقلاب و تحولات در جامعه به حساب می آیند، تلاش های بسیاری از خارج و حتی در برخی موارد در داخل برای طرد و منزوی کردن آنها می شود. ایجاد نگرش منفی نسبت به آینده زندگی در کشور، عدم بها دادن به جوانان، درگیر کردن جوانان با امور هوای نفس، همگام شدن با مد و سبک زندگی های مدرن و غربی و.... تمام تلاش دیگر کشورها علیه ایران است تا جوانانش احساس غیرمفید بودن و برای انجام فعالیت های بزرگ بی انگیزه شوند.
مقام معظم رهبری در یکی از سخنرانی های خود می فرمایند: «دشمن روی جوانان سرمایه‌گذاری‌های زیادی می‌کند؛ حواستان جمع باشد. عدهای را به بی‌تفاوتی می‌کشاند و عدهای را دلسرد و مأیوس می‌کند. یأس، بزرگترین آفت جوان است. جوان‌ها بدانند که متأسفانه یأس به روح جوان زودتر راه پیدا می‌کند؛ همچنان که امید این‌گونه است. در مقابل یأسی که دشمن می‌خواهد به جوان‌ها تلقین و تزریق کند، خودتان را مصونیت بدهید.»
از سوی دیگر در داخل با عدم ایجاد اشتغال و به کار گرفتن این گروه های سنی فعال، اعتماد نکردن و عدم اجازه به گرفتن پست و منصب های مهم، خام و بی تجربه قلمداد کردن و .... فشار مضاعفی را بر این گروه سنی در جامعه ایجاد کرده اند. همچنین نبود امکانات مناسب برای شکوفایی خلاقیت های جوانان، عرصه به نمایش گذاشتن فعالیت های این گروه سنی را تنگ تر می سازد.
طرد گروه سنی طلایی در جامعه
گیدنز در کتاب جامعه شناسی خود می نویسد: جوانان در حال ورود به نقطه اوج شکوفایی زندگی خویش، شروع زندگی حرفه ای و تشکیل خانواده، و بنا ساختن آینده خویش هستند اما گذر از جوانی به بزرگسالی، مرحله خطیر و پر چالشی است. بسیاری از جوانان برای ادغام شدن در جامعه تلاش و تقلای زیادی می کنند اما از جهات گوناگون از آن طرد می شوند.
مردان پا به سن گذاشته در سیاست، اقتصاد، فرهنگ، هنر، امور فنی و... باید اینک جای خود را به جوانان بدهند تا جامعه شاهد شکوفایی باشد.
متأسفانه در عرصه های مختلف می بینیم که جوانان به دلیل عدم سابقه کاری طرد و افرادی بازنشسته با سنی بالا مجددا به کار گرفته می شوند. در این صورت نمی توان انتظار یک تحول انقلابی رو به شکوفایی که می توانست توسط جوانان رقم بخورد اما این فرصت به آنها داده نشد را داشته باشیم. جوان نیاز به احترام، دادن انگیزه و فرصت و اعتماد دارد. نیاز دارد تا علم و دانش و تخصص و حرفه خود را به نمایش بگذارد.
اگر به الگوهای افراد جوان و موفق نگاه کنیم می بینیم که نتیجه اعتماد کردن به آنها، چیزی جز سربلندی و موفقیت بر جای نگذاشته است. الگویی چون حضرت علی اکبر (ع)؛ یک جوان که با اذن و اعتماد پدر کارزاریی تماشایی به وجود آورد و اکنون بعد از گذشت حدود 1400 سال هنوز به عنوان مهم ترین الگوی سربلندی برای جوانان شناخته می شود.
الگویی چون شهید حججی که حجت خداوند در مقابل میلیاردها چشم شد، الگویی چون شهید دهقان که دانشگاه را رها کرد، الگویی چون چندصد شهید مدافع حرمی که خاطره جوانان دهه 40 و 50 در جنگ تحمیلی را زنده کردند.
این الگوها در عرصه های مختلف علمی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی کم نیستند. در هر یک از این بخش ها اگر رونقی را می بنیم به علت وجود یک جوان خوش فکر و متفکر بوده که با تلاش و همت خود و حفظ انگیزه با وجود اختلاف نظرها و حتی سنگ جلوی پای انداختن ها باز راه خود را در پیش گرفته و به قله ای که در ذهنش متصور است خود را نزدیک می کند تا پرچم پیروزی و افتخار برای خود و کشورش را در آنجا علم کند.
انتهای پیام/