به گزارش خبرگزاری برنا از مشهد، آیت‌الله سید احمد علم‌الهدی در خطبه عبادی نماز جمعه این هفته که در حرم مطهر رضوی برگزار شد، با اشاره به فرارسیدن هفتمین روز پس از شهادت امام حسین(ع) اظهار کرد: وجود اقدس امام رضا(ع) در حدیث مشهوری که خطاب به ریان ابن شبیب دارند، در بخش دیگری می‌فرمایند «یَابنَ شَبیب إنْ سرّک أَن یَکونَ لَکَ مِن الثواب مِثل ما لِمَن استُشهِد مَعَ الحُسین فَقُلْ مَتى ما ذَکرته یا لَیتَنی کُنتُ مَعَهُم فَأفوزَ فَوزًا عَظیمًا» یعنی ای پسر شبیب، اگر آرزو داری در اجر یاران حسین‌ابن‌علی(ع) شریک باشی، هر زمان که به یاد آن‌ها افتادی با خود بگو که ای کاش با شما بودم و در اجر عظیم شما شریک می‌شدم.
وی افزود: این ظاهر توصیه حضرت به ریان ابن شبیب است اما این موضوع، محتوای پنهانی هم دارد که باید در آن تفکر کرد.
آرزوی حرکتآفرین، باید حقیقی باشد
نماینده ولی‌فقیه در استان خراسان رضوی خاطرنشان کرد: عزیزان من، آرزو مقدمه امید است و امید، مقدمه حرکت. انسان وقتی حرکت می‌کند که به تحقق هدفش امید داشته باشد و امید زمانی شکل می‌گیرد که بذر آرزو در دل انسان جوانه بزند. با این حال، شرط زمینه‌سازی آرزو برای ایجاد امید و حرکت، آن است که منطقی و معقول باشد. بر این اساس، اینکه شما برادر و خواهر جوان آرزو کنید که به یک مقام و منزلت دنیوی برسید، آرزوی صحیحی است چون معقول است اما اینکه شما آرزو کنید به صدها سال قبل بازگردید که بتوانید با شهدای کربلا همراه شوید، این آرزو از اساس باطل است و قابل تحقق نیست. اینجاست که باید به ماهیت پنهان کلام ولی معصوم خدا توجه کرد که پیامی والا و انسان‌ساز دارد.
وی ادامه داد: حقیقت این است که واقعیت دیگری در کلام علی ابن موسی‌الرضا(ع) وجود دارد. آن‌چه مهم است، مسئله هدف و ارائه است. این حدیث به آن معناست که فرد با بیان این مطلب، به خود یادآوری کند که تصمیم گرفته در خط شهدای کربلا حرکت کند و در مسیر آن‌ها ادامه مسیر دهد زیرا آن‌هایی که همراه با حضرت سیدالشهدا(ع) به شهادت رسیدند، اجر و منزلتی دارند که به نظر نمی‌رسد با ذکر یک جمله توسط انسان، بتوان با همه آن مصائب و رنجهایی که متحمل شدند، برابری کند. آیا با تلفظ یک لفظ و قرائت یک جمله به ذهن می‌رسد که فرد بتواند با مقام شهدای کربلا برابری کند؟
تشبه واقعی به شهدای کربلا، گرایش به هدف و آرمان آن‌ها
امام‌جمعه مشهد تصریح کرد: حضرت ذیل این فرمایش خود قصد دارد تبیین کند، این نیست که شما صرفاً به آرزو اکتفا کنید بلکه حضرت تصریح دارد که شیعه باید همان چیزی را در خود به وجود بیاورد که شهدای کربلا داشتند. اصل مطلب هم ناظر بر ارجح دانستن خدا در همه امور است که براساس آن، انسان سهم خدا را در همه شئون زندگی خود در نظر بگیرد و وجودش وقف ذات اقدس پروردگار باشد. طریقت شهدای کربلا نیز آن بود که رضای خدا را بر کاروکاسبی کردن، کنار زن و فرزند بودن و بهره‌مندی از آرامش و امنیت ترجیح دادند و اراده کردند بدن‌هایشان در کربلا پاره‌پاره شود تا همه هستی‌شان فدای اراده الهی شود.
وی تأکید کرد: علی ابن موسی‌الرضا(ع) هم به ریان ابن شبیب توصیه می‌کند که در مسیر شهدای کربلا حرکت کند، خدا را بر همه لذایذ و شیرینی‌های زندگانی ترجیح دهد و همه‌چیز را وقف خدا بداند.
آیت‌الله علم‌الهدی ابراز کرد: همه شما برادران و خواهران تابه‌حال برای سیدالشهدا(ع) بسیار عزاداری کرده‌اید اما اکنون بنابر حدیث امام هشتم(ع)، جا دارد بنشینیم با خود حساب کنیم که در زندگی‌هایمان چند درصد را برای خدا در نظر گرفتیم و چقدر برای خود کار کرده‌ایم. اگر ثمره محاسبات ما به این رسید که 80 یا 90 یا حتی 100 درصد اعمالمان در هر روز برای خداست، آن زمان است که می‌توانیم بگوییم «یا لَیتَنی کُنّا مَعَکُم» و اینجاست که ذات اقدس پروردگار اجر حبیب ابن مظاهر را به ما هم عنایت می‌کند.
انتهای پیام/