سید جواد یحیوی: نمایش «ط» چراغ‌قوه‌ای روی زندگی «طیب حاج‌رضایی» می‌اندازد

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ این روزها نمایش «ط» به کارگردانی «مجید رحمتی» با بازی «مه‌لقا باقری»، «کهبد تاراج»، «سیدجواد یحیوی»، «شهروز دل‌افکار» و... در تماشاخانه‌ی ایرانشهر به روی صحنه می‌رود.

این اثر که به قلم «کهبد تاراج» به نگارش درآمده، برش‌هایی از زندگی «شهید طیب حاج رضایی» لوطی پیش از انقلاب و حر و شهید بعد از انقلاب را به تصویر کشیده‌است. «سید جواد یحیوی» بازیگر این نمایش در خصوص پرداختن به زندگی «شهید طیب حاج رضایی» به خبرنگار برنا می‌گوید: در کل معتقدم پرداختن به‌ زندگی هر شخصی می‌تواند شگفتی‌های خاصِ خودش را داشته باشد. حتما نباید آن فرد، الگو، پیامبر یا پیشوا باشد. نمایش «ط» چراغ‌قوه‌ای را روی زندگینامه‌ی «شهید طیب حاج‌رضایی» می‌اندازد. پس از تماشای این کار هرکس که کنجکاو شد می‌تواند زندگینامه‌ی او را مطالعه کند و بیشتر از او بداند.

این بازیگر در پاسخ به این پرسش که نمایش «ط» چه‌اندازه به زندگی «شهیدطیب حاج رضایی» وفادار است، گفت: نام این نمایش شاید فقط جلب‌توجه به سمت یک شخصیت باشد. برای مثال برادرزاده‌ی من زمانی‌که این کار را تماشا کرد، گفت: به موضوعات متفاوتی در مورد زندگی «طیب» اشاره کردید که من نمی‌دانستم. از سوی دیگر برخی از چیزها را متوجه نشده‌بود، همین مسئله موجب شد تا بعد از تماشای نمایش «ط»، بیشتر در مورد «شهید طیب حاج‌رضایی» سرچ کند تا اطلاعات تازه‌ای به دست بیاورد. به‌نظرم این قدم مثبتی است، چرا که «طیب حاج رضایی» شخصیت بسیار تاثیرگذاری داشت و در جای درستی از تاریخ ایستاده‌‌بود.

او ادامه داد: اگر بخواهیم از انتخاب‌ها و عقاید  شخصی «طیب» صرف‌نظر کنیم، به هرحال‌ او روی متفاوت خودش را زندگی کرده‌ و همین چندوجهی بودن، شخصیت او را جذاب کرده‌است. در حقیقت تماشای این آدم ما را به یاد بخش‌های خوبی از خودمان می‌اندازد.

«یحیوی» درخصوص الگوسازی و قهرمان‌سازی در تئاتر اظهار داشت: شاید برایتان عجیب باشد اما من اصلا اهل قهرمان و قهرمان‌سازی نیستم. فکر نمی‌کنم که انسان امروز، نیازی به الگوی‌خاصی به معنای یک مصداق کلی داشته باشد، چرا که سطح آگاهی، شکل تعامل و رشد ما به ترتیبی در عصر حاضر اتفاق افتاده که دیگر آدم‌ها به نمونه‌ای مانند خودشان آن نگاه را ندارند. شاید «طیب» برای مردم الگوی تمام و کمالی نباشد اما او در لحظات مهم زندگی‌اش در بسیاری از جاهای زندگی نگاه‌های آشنایی با خیلی از ما‌ها دارد‌. به همین خاطر فکر می‌کنم که او در مسیر ویژه‌ای قرار گرفته که تماشای این حرکت می‌تواند الهام‌بخش باشد.

این بازیگر در خصوص دیدگاه و اعتقادات «شهید طیب حاج رضایی» گفت: به‌نظر می‌رسد چیز تغیرناپذیر در مورد این فرد، اعتقادات و باورهای دینی‌اش بوده‌است، اما اگر بخواهیم سخت بگیریم و با ذره‌بین ریز شویم به خوبی می‌فهمیم که بسیاری از رفتارهای او «امام حسینی» نبوده است. مثلا در عروسی‌اش چاقوکشی کرده، یک نفر را کشته‌ و ۴سال به حبس رفته است، خوب می‌دانیم که این رفتارها تعلیمات امام‌حسینی نیست؛ اما همین‌که در دل او نوری تابیده می‌شود و همه‌چیز را با آن سنجیده و معیار انتخاب قرار می‌دهد، اهمیت دارد.

او ادامه داد: اصلا قصه‌ی «امام‌حسین» هم قصه‌ی انتخاب و مرزبندی است. در گرگ‌و‌میش زمان بنی‌امیه که علی(ع) را در محراب مسجد، شمشیر زدند مردم گفتند: مگر «علی» نماز هم می‌خواند؟ ببینید چه‌قدر غبار بوده‌است؟ «امام‌حسین» می‌گوید از قرمز پررنگ‌تر سراغ دارید؟ با خط‌کشی و انتخاب درست، نور را از تاریکی جدا می‌کند. برای همین خاطر، باور به امام‌حسین در زندگی فردی مثل «طیب» هم به خوبی نمایان است. از خالکوبی عکس «رضا شاه پهلوی» روی بدنش، سرپرستی بزرگ‌ترین دسته‌‌ی عزای‌حسینی در تهران گرفته تا لحظه انتخاب و اعدام که حتی حاضر نمی‌شود به دروغ بگوید که پول گرفته است تا عکس «امام‌خمینی» را روی عَلم هیئت تحت مدیریتش بزند و... این‌ها همه‌ وجوه کامل یک فرد است که شاید ما به عنوان یک انسان کامل به آن نگاه نکنیم؛ اما مگر تمامی ما پاک و بدون مشکل هستیم؟ معلوم است که نه. فکر می‌کنم در داستان «طیب» بهتر است قهرمان‌سازی و الگوسازی را رها کنیم. یک آدمی در زمان خودش به ترتیبی متفاوت زندگی کرده است که پرداختن به ماجراهای زندگی او برای بیننده جالب است.

این مجری سابق تلویزیون در خصوص علاقه‌اش به بازیگری و اجرا عنوان کرد: از سن کم در انجمن سینمای جوانان فیلم ‌می‌ساختم و بازیگری می‌کردم اما مجری‌گری موجب شد از بازی کردن فاصله بگیرم‌، در واقع اجرا به نوعی در زندگی من راهزنی کرد. البته به همان موازات مسیر زندگی من را هم تغییر داد و موجب شد تا یحیوی امروزم را بسازم.

او درخصوص بازگشت به تلویزیون و اجرا گفت: شرایط اجرا در تلویزیون مهیا نیست و عزمی برای تغییر وجود ندارد بنابراین تئاتر یک انرژی است که کمکم می‌کند تا مسیر قبل خودم را ادامه دهم. حتی اگر در این حوزه هم موفق نشوم احتمالا به سراغ عکاسی می‌روم یا شعرهایم را چاپ می‌کنم. به هرحال من را، حتی برای چای خوردن هم در تلویزیون راه نمی‌دهند.

یحیوی در پایان درباره‌ی فعالیت‌های اخیرش بیان کرد: امسال سریال «آهوی من مارال» را بازی می‌کردم که متوقف شد اما گویا قرار است کار مجدد از سر گرفته شود. در کنار آن یک کار سینمایی با «شادی الهیاری» داشتم که فعلا اکران خصوصی شده و هنوز  به اکران عمومی نرسیده‌است.

انتهای پیام/