رسانه، کلید حکمرانی و توسعه پایدار

 امید آفرینی و تزریق حس اعتماد در میان مردم، رسالتی سنگین و مهم است که خبرنگاران آن را با عشق و تلاش و تعهد بردوش گرفته اند. راه پرفرار و نشیب خبر ، از نقطه آغاز تا مقصد پایان، راهیست که باید با انصاف و عدالت و وجدانی بیدار طی شود، تا آنچه مردم از خبر و خبرنگاران انتظار دارند به حقیقت بپیوندد. برای رسیدن به گوهر گرانبهای دانستن و آگاهی بخشی، باید یک خبرنگار بود و همچون نبضی پویا، زندگی را در بطن جامعه  جاری ساخت .

جامعه‌ای می‌تواند مدعی پیشرفت و توسعه در همه ابعاد باشد که مطبوعات و رسانه‌هایش نسبت به شرایط روز کشور بینا، منتقد و آگاهی‌بخش باشند.  امروزه با بررسی وضعیت اقتصادی و اجتماعی کشورهای توسعه یافته به این موضوع می رسیم که با فعالیت رسانه‌های قوی و پویا و مستقل ، به دلیل نظارت رسانه ای  و آزادی عمل خبرنگاران در پوشش و انعکاس ناکارآمدی ، فسادها ، رانت ها و رابطه ها در همه ارکان  وساختار دولت ها ، شاهد اقتصادی پویاتر ، مردمانی شاداب‌تر و قانونمند، و با اعتماد بالا به حکمرانان است که این مزیت  به وحدت ملی و همدلی سازنده این جوامع با  وجود دیدگاههای مختلف سیاسی ، قومیتی و نژادی است. 

در واقع رسانه به فیلتری تبدیل شده است که راه خروج مدیریت از مدار قانون و انتخاب مدیران و دولتمردان کم تجربه را با نقد منصفانه و بیان نقاط ضعف و دلایل ناکارآمدی گرفته و به  شایسته سالاری حاکمیتی و درنهایت رشد و توسعه جامعه کمک شایانی می کند.

رسانه زبان گویای مردم است زیراکه همه مردم امکان داشتن رسانه را ندارند و شرایط بیان دیدگاه های همه نیز وجود ندارد. این رسانه است که زبان مردم می شود و یکی از ارکان اساسی مردم سالاری می شود که با خواست مردم شکل گرفته است. رسانه  در جهان امروز،  از یک سو به یک ابزار مفید و تاثیرگذار درحاکمیت بخردانه و یک اهرم فشار و جنگ روانی در حاکمیت سلطه و استعمار تبدیل شده است. این اهمیت نهاد رسانه را نشان می دهد که در ترکیب با فضای مجازی فراگیر و بدون مرز ، باید  به جایگاه خبر و خبرنگار در این شرایط غبارآلود بیشتر و بیشتر توجه و تامل کرد.  رسانه آگاه و منصف، رسانه متعهد و مردمی ، کلید تحول اقتصاد ، سیاست و فرهنگ یک ملت و کشور است و از سوی دیگر رسانه ها و خبرنگاران غیر متعهد و غیر متخصص آفت دنیای اطلاع رسانی و زمینه ساز تشویر اذهان عمومی و سلب اعتماد مردم اند. 

با نگاهی دیگر، دنیای امروز دنیای رسانه های شخصی و یک نفره  شده است. هر شخصی از جامعه انسانی چه شهری و غیر شهری، با برخورداری از تکنولوژی همچون تلفن همراه و آشنایی با نرم افزارهای تولید و پردازش محتوا، می تواند بالقوه  یک رسانه باشد. وقتی این ظرفیت بدون داشتن تخصص، شناخت لازم و کافی از ابزار  و سواد رسانه ای و باید ها ونباید های جامعه ، به فعل تبدیل می شود، مشکلات و ناهنجاری های خبری که آرامش جامعه را برهم می زند ایجاد می شود. راه جلوگیری از این اتفاق نامیمون، بهاد دادن به رسانه ها و خبرنگاران رسمی و متخصص امر رسانه است.  اگر منبع دریافت اطلاعات و اخبار در جامعه، روزنامه ها، سایت ها خبری و شبکه های تلویزیونی و رادیویی مورد اعتماد مردم باشد، مطمئنا شاهد چنین اتفاقاتی نخواهیم بود.  

جریان آزاد اطلاعات از طریق رسانه ها بر فکر، اندیشه و در نهایت زندگی مردم تاثیر می گذارد و ناخودآگاه مردم را برای مشارکت در توسعه ملی و فعالیت در عرصه های علمی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی توانمند و خودباور می کند.

گردش آزاد اطلاعات، جامعه را از تک‌صدایی و تک‌گویی نجات می‌دهد و این یعنی مردم‌سالار بودن آن جامعه. مردم برای مردم یا دموکراسی ، اصولی دارد که یکی از ارکان مهم آن، رسانه‌ها و مطبوعات هستند. این حق مردم است که بدانند تا  قدرت تصمیم‌گیری، شناخت، تجزیه و تحلیل و انتخاب داشته باشند . طلایه‌داران این رسالت خطیر، خبرنگاران و فعالان حوزه رسانه هستند که در رشد جامعه‌ای آگاه نقش اساسی ایفا می‌کنند. چه این خادمان عرصه خبر در مطبوعات و رسانه‌های برخط  قلم بزنند و چه در فضای مجازی. در هر صفحه‌ای و سایت و کانالی که خبری تولید شود و اصل آن بر واقعیت و شفافیت و راستی باشد، مقدس است و ارزشمند.

خبرنگاران به عنوان بخش پویای یک جامعه مردم‌سالار، سفیرانی هستند که با تلاش و تعهد، فرصت دانستن را برای مردم به ارمغان می‌آورند. مقصد مقدس خبر و خبرنگار، از وادی حقیقت و دریای صداقت می‌گذرد و برای رسیدن به آن، گوهر گران‌بهای ازخودگذشتگی می‌طلبد.

خبر، چون آب حیات در رگ‌های جامعه در حرکت است و اکسیژن دانایی را به همه سلول‌های جسم و جان می‌رساند. اگرچه هر روز روز خبرنگار است و خبر در لحظه متولد می‌شود و بلوغ پیدا می‌کند، اما مردادماه تقویم‌ها، افتخار میزبانی ازروز خبرنگار را دارند.

هفدهمین روز مردادماه، برگ طلایی تقویم خبرنگاری به خون شهید خبرنگارمان ( صارمی ) ثبت شده است تا یادمانی ماندگار با خون سرخ خبرنگاری از جنس آیینه، هرساله آبیاری شود. خبرنگاری، شغلی است که پایداری در آن همتی مردانه می‌خواهد و صبری مادرانه. 

دغدغه‌های خبرنگاران از جنس دردهای مردم است. از جنس همه مردمانی که هر روز برای رساندن خبر تازه‌ترین رخدادها تلاش می‌کنند. براستی  چقدر از آن‌سوی تولید یک خبر، خبر داریم؟! چقدر خبر داریم خبرنگاران با چه مصائب و مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کنند. همچون نانوایی که در سپیده‌دم، آتش شراره تنورش دستش را می‌سوزاند تا به مشتریان نان گرم و دلچسب سوغات دهد، کار خبرنگاران هم با آتش و با سردی همراه است تا محصول خون جگرخوردن‌ها، به دل بنشیند.

هر رخدادی بدون تبدیل شدن به خبر هویت ندارد و این تبدیل شدن است که برای آن رخداد، شناسنامه می‌شود. این خبرنگاران هستند که با انعکاس جریانات مختلف سیاسی، اجتماعی و فرهنگی به آن شخصیت می‌دهند و شناسنامه برایش صادر می‌کنند. در هر زمان و مکانی، هر رویدادی که شکل گیرد با تبدیل به خبرشدن و خبردار شدن از آن است که در تاریخ اطلاع‌رسانی ماندگار شود. روز خبرنگار شاید روزی است که مدیران یاد خبرنگاران می‌افتند و درب اتاق‌هایشان را برای چند ساعت هم که شده برای یک کنفرانس خبری همراه با تقدیر و ...  باز می‌کنند.  روز خبرنگار شاید روزی است که مدیران جلوی دوربین ها و میکروفون ها ازمشکلات و مصائب ، از بیمه و مسکن و حقوق و ... خبرنگاران سخن می‌گویند و خیلی زود ازیادشان می رود.

 

اما روز خبرنگار، روزیست که با دوربین و قلم و کاغذ در به ‌در نگارش خبر است، روزی است که جامعه را لبریز آگاهی، اعتماد و امنیت می‌کند و آن روز هر روز تقویم است. باید دید، باید چشم‌ها را بازتر کرد و نگاه‌ها را شست تا قدر و منزلت خبرنگار در جامعه را بهتر شناخت. بازتاب یک خبر گاهی ریشه بسیاری از معضلات را ریشه‌کن می کند و این بزرگ ترین  خدمت به مردم است. کار خبرنگاری و مطبوعات و رسانه‌ها، آگاه کردن مردم از همه حقوقی است که به عنوان یک شهروند از آن برخوردار هستند.این است که از یک خبرنگار مقامی می‌سازد که قانون و جامعه به آنها احترام می‌گذارند. به امید شناخت جایگاه  فعالان عرصه خبر و رسانه و قدرشناسی از تلاش منادیان صداقت و عدالت در همه روزهایی که اخبار را دنبال می کنیم.