به گزارش خبرگزاری برنا، بر اساس گزارش بانک مرکزی، متوسط رشد اقتصادی 8 سال دولت احمدینژاد 2.7 درصد بود در حالی که در دولت روحانی به 1.1 درصد کاهش یافت.
متوسط رشد درآمد ملی کشور در ۸ سال دولت گذشته نیز منفی 1٫8 درصد شده در حالی که در دولتهای نهم و دهم مثبت ۲٫۸ درصد بود.
متوسط رشد بخش صنعت در ۸ سال دولت گذشته فقط ۱٫۶ درصد بود در حالی که در دولتهای نهم و دهم ۵٫۵ درصد بود. متوسط رشد بخش ساختمان در دولت گذشته منفی 4.6 درصد شد در حالی که در دولتهای نهم و دهم مثبت ۴٫۶ درصد بود. نتیجه رشد منفی بخش ساختمان، عدم تولید کافی مسکن و گرانی سرسامآور آن بوده است.
طبق گزارش بانک مرکزی، متوسط رشد اقتصادی فصلی دولتهای نهم و دهم (پاییز ۱۳۸۴ – تابستان ۱۳۹۲) معادل ۲٫۵ درصد و متوسط رشد اقتصادی فصلی دولتهای یازدهم و دوازدهم (پاییز ۱۳۹۲ – تابستان ۱۴۰۰) معادل ۱٫۵ درصد بوده است. اما در 6 فصل نخست عملکرد دولت سیزدهم (پاییز 1400 – زمستان 1401) به 4.4 درصد افزایش یافته است.
بازگشت اطمینان فعالان اقتصادی به سیاستهای اقتصادی دولت جدید، واکسیناسیون گسترده و باز شدن فعالیت کسبوکارها، توسعه بازارهای صادرات کالاهای نفتی و غیرنفتی، تثبیت نرخ ارز و کنترل تورم، از جمله علل رشد اقتصادی کشور در سالهای ۱۴۰۰ و 1401 بوده است. بدین ترتیب اقتصاد در دورههای استقرار دولت سیزدهم رشد مثبتی را تجربه کرد.
مهمترین عامل رشد اقتصادی، سرمایهگذاری است دولت امیدوار است با اجرای طرح نهضت ملی مسکن، افزایش اعتبارات تملک داراییهای سرمایهای و سرمایهگذاری در حوزه ساختمان، سرمایهگذاری کل شتاب بیشتری داشته و بهتبع آن رشد اقتصادی افزایش یابد.
لازم به ذکر است به علت رشد نازل اقتصاد ایران در دولتهای یازدهم و دوازدهم، برای بازگشت اقتصاد به شرایط دولت دهم، کشور نیازمند چندین سال رشد اقتصادی بالای ۸ درصد است؛ بنابراین با وجود رشد بهتر اقتصاد کشور در دولت سیزدهم تا احیای کامل اقتصاد و رفع میراث بهجامانده از دولت گذشته، سالها زمان لازم است تا مردم اثرات آن را در سفره خود کاملاً لمس کنند.
در بین دولتهای پس از انقلاب، دولت روحانی پس از دولت موسوی، کمترین رشد اقتصادی را به نام خود ثبت کرده است. رشد اقتصادی در دولت سازندگی با توجه به آنکه پس از جنگ تحمیلی و رفع خرابیها بود، طبیعتاً رشد بالایی بود. اما در سایر دولتها به طور مرتب این رشد کاهشی شد و فقط دولت رئیسی است که جلوی سقوط رشد اقتصادی کشور را گرفت و مجدداً شاهد صعودی شدن آن هستیم.
بر اساس گزارش مرکز آمار نیز، رشد اقتصادی کشور در پاییز ۱۴۰۰ که اولین فصل عملکرد دولت سیزدهم محسوب میشود، نسبت به مدت مشابه سال ۱۳۹۹ بیش از ۵ برابر شد.
دادههای مرکز آمار بیانگر آن است که در پاییز ۱۴۰۰ نرخ رشد اقتصادی کشور به قیمتهای ثابت سال ۱۳۹۰ به ۴٫۱ درصد افزایش یافت، در حالی که در پاییز سال ۱۳۹۹ نرخ رشد اقتصادی کشور ۰٫۷ درصد بود. بدین ترتیب رشد اقتصادی کشور در پاییز ۱۴۰۰ نسبت به پاییز سال ۱۳۹۹، حدود ۵ برابر شده است.
رشد اقتصادی کشور بدون نفت هم در پاییز ۱۴۰۰ به ۴٫۱ درصد رسید در حالی که در پاییز سال ۱۳۹۹ رشد اقتصادی بدون نفت کشور ۰٫۷ درصد بود. بر این اساس، رشد اقتصادی بدون نفت کشور در اولین فصل عملکرد دولت سیزدهم بیش از ۶ برابر نسبت به فصل مشابه دولت قبل رشد کرده است. این آمار نشان میدهد که رشد اقتصادی در دولت سیزدهم صرفاً ناشی از افزایش صادرات نفت نبوده و سایر بخشهای اقتصادی هم رشدهای به مراتب بهتری نسبت به دولت قبل داشتهاند.
بر اساس اعلام مرکز آمار، رشد اقتصادی کشور در سال 1401 بالغ بر ۴.۸ درصد بوده است. سال ۱۴۰۰ هم رشد اقتصادی کشور همین رقم بود. با این حال رشد اقتصادی بدون نفت از ۴ درصد سال ۱۴۰۰ به ۴.۵ درصد در سال ۱۴۰۱ افزایش یافته است.
در مقایسه با دولت قبل، رشد اقتصادی سالانه کشور در دولت سیزدهم بیش از ۲ برابر شده است. متوسط رشد اقتصادی سالانه کشور در ۸ سال دولت روحانی ۲.۲ درصد و در ۲ سال نخست دولت رئیسی ۴.۸ درصد بوده است.
مرکز آمار همچنین رشد بخشهای مختلف اقتصاد کشور در زمستان سال گذشته را نیز اعلام کرد که طبق آن، رشد بخش صنعت دورقمی شده و به ۱۱.۹ درصد رسیده است. رشد بخش صنعت در زمستان سال 1401 از سال ۱۳۹۶ تاکنون بیسابقه است.