صفحه نخست

فیلم

عکس

ورزشی

اجتماعی

باشگاه جوانی

سیاسی

فرهنگ و هنر

اقتصادی

علمی و فناوری

بین الملل

استان ها

رسانه ها

بازار

صفحات داخلی

شهاب حسینی: آقای پورصمدی با رفتنش حس روزی را در من زنده کرد که پدرم را از دست دادم

۱۴۰۲/۰۶/۱۳ - ۱۹:۵۴:۱۳
کد خبر: ۱۵۱۹۴۹۶
مراسم تشییع پیکر مرتضی پورصمدی، فیلمبردار زبردست سینما و تلویزیون ایران، امروز با حضور هنرمندان در حیاط خانه سینمای شماره ۲ برگزار شد.

به گزارش گروه فرهنگ و هنر برنا؛ در مراسمی پیش از ظهر امروز دوشنبه ۱۳ شهریور، پیکر مرتضی پورصمدی که در روزهای گذشته مشغول کار در سریال «گناه فرشته» ساخته حامد عنقا بود و روز شنبه دچار عارضه قلبی منجر به فوت شد، تشییع شد.

تورج منصوری که اجرای مراسم را برعهده داشت، در ابتدا گفت: تمام طول شب نخوابیده‌ام و فکر می‌کردم حالا باید چه بگویم؟ مرتضی پورصمدی الگویی بود که باید انسان بودن را با او بسنجیم. او تمام ایران را چرخیده بود و من که سالهاست او را می‌شناسم، حق آن است که به بزرگی ‌او شهادت دهم‌. او پسر بزرگ ایران و فردی معتمد و سخاوتمند بود.

جغرافیای متحرک ایران بود

محمدرضا اصلانی مستندساز پیشکسوت نیز در سخنانی با بیان اینکه بسیاری از آثاری را که باید ساخته می‌شد از دست دادیم، تاکید کرد: این از دست دادن نتیجه یک نوع نادانی تمدنی ماست چون او فقط یک فیلمبردار نبود بلکه زیبایی را کشف و عرضه می‌کرد و با عکاسی انسان‌شناسی را تصویر می‌کرد.

مرتضی پورصمدی جغرافیای متحرک ایران بود و ما مرد ایران را به ناگاه و نابجا از دست دادیم.‌

در ادامه حسن بشکوفه تهیه‌کننده سینما با اشاره به اینکه در مراسم عظیم جوانروح من حالم خیلی بد بود، یادآور شد: آن زمان آقای پوراحمد که یادشان زنده‌باد، برای تسلای من گفت عظیم بدهکار زندگی نبود و سهم خود را گرفت. حالا درباره مرتضی پورصمدی هم باید همین را گفت ‌و من خوشبختم که هم فیلم سینمایی و هم‌ مستند و هم سریال با او کار کرده‌ام اما این کارها مهم نیستند بلکه خاطراتش مهم است و ما آدم‌هایی به این بزرگی را کم داریم.

وی تصریح کرد: هنرمندانی داریم که با این جایگاه فعالیت می‌کنند اما از آنها قدردانی نمی‌شود. ما تلویزیونی هستیم‌ اما متاسفانه باید بگویم که بی خانمان هستیم. خانه سینما به ما لطف می‎کند که ما اینجا هستیم ولی واقعیت این است که ما از تلویزیون به سینما آمدیم.

باید از پورصمدی پرتره‌ای خوب ساخته شود

پس از بشکوفه، مرتضی رزاق کریمی بود که با یادی از آثار ارزشمند پورصمدی در حوزه مردم‌شناسی و جامعه‌شناختی تاکید کرد: ما در جامعه به پورصمدی‌ها خیلی احتیاج داریم و امیدوارم از او یک پرتره خوب ساخته شود تا جوان‌ترها این هنرمند را بشناسند.

حس روزی را دارم که پدرم را از دست دادم

سپس شهاب حسینی بازیگر که در «گناه فرشته» مقابل دوربین مرتضی پورصمدی بوده، گفت: آقای پورصمدی دقیقا یک جلوه از مهر خدا بود و هروقت سلام می‌گفتی و جواب می‌داد یا در آغوشت می‌گرفت، حس‌ می‌کردی در آغوش خدا هستی! این مسافر ما مشتاق سفر حق است و نمی‌خواهم وقت بیشتری را بگیرم فقط می‌گویم کتاب جذاب «اجاق سرد» آقای پورصمدی را بخوانید و کسانی که می‌خواهند ایشان را بشناسند و یا حتی هدیه‌ای نفیس بدهند حتما سراغ این کتاب بروند.

وی افزود: آقای پورصمدی با رفتنش حس روزی را در من زنده کرد که پدرم را از دست دادم چون در فیلم «ساکن طبقه وسط» ایشان برای من پدری‌ کرد و اگر نبودند فیلم تمام نمی‌شد.

تصور روزی که پورصمدی را اینجا بدرقه کنیم برایم سخت بود

در ادامه حسن فتحی که «مدار صفر درجه» را با فیلمبرداری زنده یاد پورصمدی ساخته، اظهار کرد: ما در اینجا بزرگان بسیاری را بدرقه کردیم اما برایم سخت بود تصور روزی که استاد را در اینجا بدرقه کنیم. ما یک هنرمند چند وجهی و جامع‌الطراف را از دست دادیم. او معلم اخلاق بود بدون آنکه از اخلاق صحبتی کند.‌ معلم عرفان بود بدون آنکه از عرفان حرفی بزند و این تراژدی تاریخی ماست که تجربه‌ها از نسلی به نسلی دیگر منتقل نمی‌شود.

پورصمدی زمینی نبود

محمد مهدی عسگرپور رییس هیات مدیره خانه سینما نیز با بیان اینکه می‌خواستم بگویم آقای پورصمدی آسمانی شد ولی خیلی هم زمینی نبود، تصریح کرد: او گنجینه ارزشمندی از خود به جا گذاشته که به نظرم از روح سبک و سیال ایشان بوده است و او امروز به جایگاه آرامش بخش خود می‌رسد.

با همان میزانسنی که دوست داشت از دنیا رفت

میلاد تنیدنام دستیار اول مرتضی پورصمدی در سریال «گناه فرشته» با بیان اینکه مرتضی پورصمدی را «آقاجان» صدا می‌زده، گفت: بزرگترین مردی که در زندگی دیدم آقاجان بود و خوشحالم که با همان میزانسنی که دوست داشت یعنی روی پا و سر صحنه از دنیا رفت.‌

در بخش پایانی مراسم عادل پورصمدی، فرزند این هنرمند نیز درگذشت پدر را به مادرش تسلیت گفت و افزود: بعد از اینکه پدر آسمانی شد، دیدم تعداد خواهرها و برادرهایم خیلی بیشتر است ‌و این باعث دلگرمی بود. من چند جا به پدرم حسودی کردم از جمله اینکه در ۱۰ سالگی معنای زندگی را در ویزور دوربین پیدا کرده و این برای هر کسی اتفاق نمی‌افتد. حیف که دیگر او را نمی‌بینم.

آخرین نفر همسر مرتضی پورصمدی بود که با تشکر از حاضران در دو جمله کوتاه گفت: شیشه مرتضی شکست، دل ما هم شکست و سوختیم.

در پایان مراسم تورج منصوری گفت: ما سینماگران ایران یعنی تمام اهل این حرفه فارغ از اینکه به چه دسته و گروهی تعلق داشته باشیم، از درگاه هستی و خداوند بزرگ آرزو می‌کنیم که مرتضی‌های دیگری را بیافریند.

این مراسم با حضور چهره‌هایی چون شهاب حسینی، مهدی سلطانی، علی مصفا، حامد عنقا، بابک کریمی، لادن مستوفی، هومن بهمنش، بهزاد فراهانی، فرهاد توحیدی، سیف‌الله صمدیان، منوچهر شاهسواری، جمشید گرگین، دیبا زاهدی، پردیس پورعابدینی، سام کبودوند، عزیز ساعتی، بهرام بدخشانی، تورج منصوری، حسن فتحی، محمدمهدی عسگرپور، حبیب اسماعیلی، امیرشهاب رضویان، بهزاد خداویسی، مهدی میامی، مرتضی رزاق کریمی، ستاره اسکندری، مرضیه برومند مدیر عامل خانه سینما، محمدمهدی طباطبایی نژاد مدیر سابق مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی همراه بود.

پیکر مرتضی پورصمدی پس از مراسم بدرقه از مقابل خانه سینما به بهشت سکینه در کیلومتر ۵ اتوبان کرج قزوین، کمال شهر، خیابان بهشت سکینه منتقل شد و آرامگاه او نیز در قطعه ۳۲ ردیف ۲۶ شماره ۱۰۸ واقع شده است.

انتهای پیام/

نظر شما