خبرگزاری برنا؛ این نیروگاه که سازه‌های گنبدی شکل دارد، بعد از ذخیره‌سازی دی‌اکسیدکربن، آن را با آب و فولاد ترکیب می‌کند تا در نهایت باتری‌های جدیدی تولید شود که در مقایسه با باتری‌های لیتیومی، قیمت کمتری دارند.
محققان با توجه به این موضوع که گاز دی‌اکسیدکربن، قابلیت متراکم‌شدن در دمای محیط را دارد و می‌تواند به‌صورت مایع درآید، آن را در این نیروگاه تحت دما و فشار ویژه قرار دادند و در تولید باتری استفاده کردند.
باتری‌های دی‌اکسیدکربن می‌توانند همواره در یکی از دو حالت شارژ یا دشارژ قرار گیرند. در فرآیند شارژ، گاز دی‌اکسیدکربن در سازه‌های بزرگ گنبدی شکل ذخیره می‌شود و گاز توسط توربین‌های الکتریکی، فشرده می‌شود.
گرمای حاصل از این فشرده‌سازی، به یک سامانه دخیره انرژی حرارتی می‌رود و گاز به یک مایع متراکم تبدیل می‌شود که از قابلیت ذخیره‌سازی در دمای محیط برخوردار است.
هنگامی که قرار است باتری دشارژ شود، گرمای ذخیره‌شده منجر به تبخیر دی‌اکسیدکربن می‌شود و انبساط آن، مجموعه دیگری از توربین‌ها را به حرکت در می آورد که ضمن بازگشت گاز به سازه‌های گنبدی، شبکه تغذیه می‌شود.
انتهای پیام/