-به نظر شما، چرا با وجود اینکه هزاران زمینه فعالیت صنعتی وجود دارد، صنعت چاپ از معدود حوزه‌هایی است که یک روز خاص به نام خود دارد. دلیل این موضوع چیست؟
بله همان‌طور که شما اشاره داشتید، سه سال است که روز 11 شهریور در تقویم ملی کشور به نام صنعت چاپ ثبت شده که فعالان این حوزه در سراسر ایران از این روز تا پایان آبان ماه را جشن می‌گیرند. دلیل این مراسمات متعدد در کل کشور نیز آن است که اهمیت دارد مسئولان و مردم با صنعت چاپ آشنا شوند و بدانند این عرصه فعالیتی فراتر از سایر حوزه‌های صنعتی چقدر اهمیت دارد. ارتباط فعالان صنعت چاپ با یکدیگر، انسجام مؤثری در این عرصه ایجاد می‌کند و به برکت آن، مشکلات این صنعت نیز دسته‌بندی شده و به اطلاع مسئولان می‌رسد تا با سرعت بیشتری به آن‌ها رسیدگی شود. البته در این باره اطلاع‌رسانی هم می‌تواند خیلی مؤثر باشد آن هم از نوع تخصصی زیرا تا مسئولان با این صنعت آشنا نباشند و به اهمیت آن پی نبرند، نمی‌توانند چاره‌ای بیندیشند.
- با توجه به اینکه شهرک ویژه‌ای با محوریت صنعت چاپ و نشر در شهرک صنعتی توس ایجاد شده، صراحتاً بگویید چه حمایتی از سوی دولت و نهادهای حاکمیتی می‌تواند گره‌گشای چالش‌های چاپخانه‌داران استان باشد؟
خراسان رضوی اولین شهرک چاپ را با کمک شرکت شهرک‌های صنعتی تشکیل داد که با پیگیری‌های مستمر رئیس اتحادیه خراسان رضوی صورت پذیرفت و اتفاق بزرگی بود که یک گام بزرگ رو به جلو محسوب می‌شد زیرا این خیلی برای چاپخانه‌داران حائز اهمیت است که دیگر دغدغه زیرساخت‌ها را نداشته باشند و در محیطی مناسب، فعالیت کنند. البته در این شرایط که زمین مناسب فراهم شده، شرکت شهرک‌ها باید به میدان بیاید و در زیرساخت‌ها به‌صورت مؤثر کمک کند. به‌طور مثال، اینکه امروزه در حوزه برق اولاً هزینه ترانس از درخواست‌کننده تهیه می‌شود و دوماً چاپخانه‌داران باید تا مدت‌های طولانی همچون پنج‌ساله در صف انتظار نصب می‌مانند، موضوعی است که بر مشکلات افزوده است. مشابه این مسئله در سایر موضوعات همچون آب و تلفن نیز وجود دارد و مثلاً اشتراک آب با اینکه موضوعی در انحصار شرکت شهرک‌هاست، امروزه با نرخ تقریباً 10 برابری عرضه می‌شود. به همین دلیل است که می‌گوییم پس از واگذاری زمین به صنعتگر، نباید کارآفرین را رها کنند و اگر صاحبان صنایع به بانک صنعت و معدن معرفی شوند و وام مناسب و طولانی‌مدت دریافت کنند، می‌توانند ساخت‌وساز را تمام و ماشین‌آلات موردنیاز در این صنعت را که عمدتاً بسیار گران‌قیمت هستند، تأمین کنند.
- پیش‌تر گفته بودید که رونق صنعت چاپ، منافع آشکار برای سایر حوزه‌های صنعت کشور دارد. در این باره بیشتر بگویید. توسعه صنعت چاپ چطور می‌تواند به نفع ارکان اقتصاد کشور و به‌خصوص صادرات باشد؟
در جایگاه این صنعت در رونق اقتصاد همین بس که بنا بر گزارش رسمی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی، صادرات استان در سال 1401 نسبت به سال گذشته، 213 درصد رشد داشته است. دقت کنید این آمار فقط در خراسان رضوی است و یک دلیل مهم آن نیز در گسترش و رونق فعالیت چاپخانه‌های ماست زیرا اساساً صادرات بدون بسته‌بندی غیرممکن است و اگر صنعت چاپ ضعیف باشد، بقیه صنایع هم با مشکلات عدیده در صادرات مواجه می‌شوند.
در این شرایط، از دولت می‌خواهیم به اهمیت این صنعت پی برده و با وعده‌ای که آقای رئیس‌جمهور برای بهره‌گیری از منابع آزادشده دادند، دولت در قالب وام‌های تبصره‌ای و طولانی‌مدت، به کمک ناوگان فرسوده این صنعت بیاید تا ماشین‌آلات نوسازی شوند. آن وقت است که به‌یقین صادرات غیرنفتی شتاب بیشتری خواهد گرفت. البته چالش‌های موجود در عرصه صادرات نیز همچنان گریبان گیر ماست؛ از جمله تعهد ارزی و عدم مبادله تجاری با پول ملی که متأسفانه علیرغم اینکه شعار حذف دلار را می‌شنویم اما برخلاف کشورهای درحال‌توسعه و توسعه‌یافته، دولت همچنان به جای ارائه یارانه به صادرات، فشار مضاعف بر صادرکنندگان می‌آورد.
- سؤال درباره رابطه چاپخانه‌داران با سازمان تأمین اجتماعی و چالش‌های بیمهای در این عرصه، محور این مصاحبه است. با قانون صنایع سخت و زیان‌آور شروع می‌کنم. از اساس با اینکه چاپ یک صنعت سخت و زیان‌آور است، موافقید؟
به نظرم صنعت چاپ یک عرصه فعالیتی سخت محسوب می‌شود اما دیگر نمی‌توان آن را زیان‌آور دانست. 50 سال قبل چون صفحات چاپ در قسمت حروف‌چینی با سرب سر و کار داشتند، زیان‌آور محسوب می‌شدند اما از آن زمان تاکنون، دیگر شما چنین چیزی را در چاپخانه‌ها نمی‌بینید و همه امور با دستگاه‌های دیجیتال انجام می‌شود و در انتها، زینک طرح را به چاپ می‌رساند. در این رابطه، باور من این است که سازمان تأمین اجتماعی به دنبال استفاده کردن از قانون برای تأمین نفع بیشتر برای خود است و به همین دلیل هم حتی برنامه‌ای برای اصلاح قانون ندارد درحالی که اکنون زمان آن فرارسیده تا قانون مشاغل سخت و زیان‌آور موردبازنگری قرار بگیرد.
یک جنبه آشکار از ایراد قانون در عمل امروز سازمان تأمین اجتماعی انعکاس دارد؛ آن‌جا که کارگر بعد از گذران دوران کار و در زمان بازنشستگی، تقاضای 4 درصد دوران کارکرد را از کافرما می‌کند. اگر کارفرما مکلف است 4 درصد برای کارگر مشمول شغل سخت و زیان‌آور بدهد، چرا سازمان تأمین اجتماعی تا زمان بازنشستگی برای 25 تا 30 سال، حق بیمه را یکجا و به نرخ روز مطالبه می‌کند؟ جالب هم اینجاست که چند وقت است دلال‌هایی با عنوان وکیل، بر آتش این بی‌قانونی می‌دمند و مطالبات نابه جا از کارفرمایان دارند.
- با این حساب، به نظر می‌رسد به جای اینکه بیمه عامل تأمین آرامش و آسایش صنعت چاپ باشد، خود یک عامل خاص برای ایجاد تشویق و تنش است.
بله دقیقاً! صنعت چاپ، مشکلات عدیده‌ای با بیمه دارد. سازمان تأمین اجتماعی باید همان‌طور که از نام آن مشخص است، خدمات بیمهای را برای آرامش و آسایش صنعت ارائه کند نه اینکه وقتی قانون فعالیت تا پنج نفر را مشمول معافیت حق بیمه کارگر می‌داند، تا جایی که بتواند شانه خالی کند. این وضعیت منحصر در کارفرمایان هم نیست و کارگران نیز تا حد زیادی به این مشکلات بیمهای دچار هستند. مثلاً در پرونده استراحت پزشکی، کارگران به جای اینکه وجه را از سازمان بگیرند، وادار شده‌اند تا به سراغ کارفرمایان بیایند و هفت خوانی که پیش پای آن‌ها گذاشته شده، در نهایت باعث می‌شود تا بسیاری از کارگران به کلی منصرف شوند.
انتهای پیام/