به گزارش خبرگزاری برنا، برآورد‌های ترافیکی نشان می‌دهد که در حال حاضر، روزانه جمعیتی بین ۳۵ تا ۴۰ هزار نفر برای رتق و فتق امور جاری خود، بین تهران و پرند در تردد بوده و این جریان عبور و مرور، غالباً با استفاده از وسائل نقلیه شخصی و یا تاکسی صورت می‌پذیرد. عادت مسافران فعلی این مسیر، از دو منظر قابل نقد و بررسی است؛ یکی آمار تصادفات جاده‌ای در آزاد راه تهران – ساوه که مسیر تردد مسافران پرند است و دیگری هزینه‌ای که این تعداد مسافر طی هر روز متحمل می‌شوند. به لحاظ میزان تصادفات و آسیب‌های جرحی یا فوتی، نگاهی به آمار مصدومان و جان باختگان آزاد راه تهران - ساوه که در برخی سال‌ها به ۵۸ فوتی و صد‌ها مصدوم رسیده است، خود گویای تمام نکات هشدار دهنده است؛ طبیعتاً با افزایش استفاده شهروندان از وسایل حمل و نقل عمومی، نه تنها بار ترافیک این معبر پرتردد بین شهری کاهش خواهد یافت بلکه آمار تصادفات حمل و نقلی نیز به تبع آن تقلیل می‌یابد.
اما از حیث هزینه‌ای که روزانه هر فرد برای تردد بین این دوشهر صرف می‌کند، برآور‌های مستند حکایت از آن دارد که بر حسب مسیر انتخابی و نوع وسیله کرایه شده، بین ۷۰ تا ۱۰۰ هزار تومان برای رفت و آمد در مسیر مذکور باید خرج شود تا شهروندان به امورات جاری خود برسند. حال کافی است با یک حساب سرانگشتی و با این فرض که در بدو شروع فعالیت ایستگاه مترو پرند، بین ۱۳ تا ۱۵ هزار نفر در هر روز از این وسیله حمل و نقلی استفاده کنند، به رقم صرفه‌جویی صورت گرفته در هزینه‌های روزانه مسافران مربوطه دست پیدا کنیم.
در واقع می‌توان گفت با شروع بهره‌برداری از این خط مترو، در مجموع روزانه حداقل یک میلیارد تا یک میلیارد و پانصد هزار تومان کمتر از جیب کل مسافران تهران - پرند هزینه می‌شود که همین مقدار پول می‌تواند برخی نیاز‌ها و مایحتاج ضروری آنان را پوشش دهد.
با این تعابیر می‌توان نخستین و بدیهی‌ترین تاثیرات و کارکرد راه‌اندازی خط مترو پرند را متوجه شد و علت اصرار شهروندان صبور پرند در افتتاح هرچه سریعتر آن را درک کرد.
انتهای پیام/