به گزارش خبرنگار اعزامی خبرگزاری برنا به عربستان، پروژه سرمایه‌گذاری عظیم کشور عربستان روی جذب ستاره‌ها و کسب میزبانی رویداد‌های مختلف، در نهایت به کسب میزبانی جام باشگاه‌های جهان منجر شد؛ رقابتی که برای آخرین بار با فرمت فعلی برگزار شد و مانند همیشه استقبال از آن، شگفت‌انگیز نبود اما در این بازیها تا قبل از برگزاری فینال، چه خبر بود؟
*عربستان در میزبانی خود به شدت از قطری‌ها الگو گرفته است؛ چه از نظر پروتکل‌های میزبانی از اهالی رسانه و ستاره‌ها در ورزشگاه و چه از نظر اقدامات رسانه‌ای. این در حالی است که جده، جز ورزشگاه به شدت جذاب و مدرنش، قافیه را به قطر می‌بازد.
*شهر جده برای مسابقات جام جهانی باشگاه‌ها چیزی کم دارد و جوش آنچنان فوتبالی نیست. اتمسفر شهر به چند تابلو و تاکسی‌ها با نماد بازیها منقش شده اما فضا اصلا ویژه نیست.
*یکی از مهم‌ترین اهداف قطری‌ها برای کسب میزبانی رقابت‌های مختلف، تغییر تصویر آنها در ذهن مردم دیگر قاره‌ها بود که انجام شد در مورد عربستان اما ماجرا متفاوت است و اگر فقط همین رقابت را معیاری برای رقم زدن تغییر تصویر بدانیم، باید بگوییم هیچ تغییری صورت نخواهد گرفت!
*سرمایه‌گذاری شدید و قدرتمند عربستانی‌ها و اعراب، باعث شده تا اکثر عرب زبان‌ها به تیم‌های تحت اسپانسرینگ خود روی خوش نشان دهند. میتوان اینگونه گفت که از ۱۰ لباس پوشیده شده بر تن تماشاگران عربستانی در حاشیه دیدار سیتی-اوراوا، ۹ مورد شامل اسپانسرینگ اتحاد، فلای امارات و قطر بود یک مورد دیگر هم نیوکاسل؛ تیمی که سهام آن در اختیار عربستانی‌ها است.
*علاقمندی عربستانی‌ها به مشاهده ستاره‌ها کاملا عینی است. به طور مثال از ۴۰ هزار نفر تماشاگر حاضر در ورزشگاه کینگ عبدالله ۹۵ درصد طرفدار سیتی بودند و لحظه‌ای که تلویزیون ورزشگاه هالند را نشان داد، آنها ورزشگاه را روی سرشان گذاشتند. میتوان گفت حداقل نصف بیشتر آنها فقط جهت رویت این ستاره‌ها در ورزشگاه حضور داشتند.
*ژاپنی‌ها! امان از ژاپنی‌ها که تمام مدت روی پا بودند، فریاد می‌زدند و تیم‌شان را تشویق می‌کردند. هیچ چیزی هم روی ریتم آنها تاثیر نگذاشت؛ نه گل به خودی و نه حتی موقعیت‌های خطرناک.
*عجیب است اما اگر در سطح شهر جده قدم بزنید طرفداران فلومیننزه را پیراهن‌های این تیم به وفور مشاهده می‌کنید. به جرات میتوان استقبال برزیلی‌ها از این تورنمنت بیشتر از هواداران دیگر تیم‌هاست.
*امکانات رفاهی و عمومی برای خبرنگاران اصلا در شان جام باشگاه‌های جهان نیست. ایستگاه‌های مترو به وفور مشاهده نمی‌شود، حمل و نقل عمومی به گرد پای قطر نمی‌رسد و به طور کلی میتوان این جمله را با قاطعیت عنوان کرد؛ عربستان تا قطر شدن فاصله دارد!
گزارش از علی رضایی
انتهای پیام/