به گزارش خبرنگار علم و فناوری خبرگزاری برنا؛ دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند فسیل‌هایی که زمانی تصور می‌شد جمجمه‌های تیرانوسوروس رکس نوجوان باشند؛ در واقع به گونه‌های مختلفی از دایناسور تعلق داشتند و این بقایا اولین‌بار در سال 1942 در مونتانای آمریکا کشف شدند.
براساس تحقیقات مرکز تکامل میلنر، این فسیل‌ها از دایناسورهای بالغ بوده‌اند، به این معنی که بقایای 66 میلیون ساله بیش‌تر از نئاندرتال‌ها (انسان نئاندرتال یک گونه یا زیرگونه منقرض شده از انسان‌های باستانی هستند که تا حدود ۴۰۰۰۰ سال پیش در اوراسیا زندگی می‌کردند)، هستند.
این یافته‌ها براساس تجزیه و تحلیل حلقه‌های رشد در استخوان‌های فسیل شده و مدل‌سازی رشد حیوانات به دست آمده است.
در مدل‌سازی دانشگاه باث، محققان اشاره کردند که دایناسورهای مورد مطالعه حداکثر به اندازه حدود ۹۰۰ تا ۱۵۰۰ کیلوگرم و پنج متر رشد می‌کردند که حدود ۱۵ درصد از اندازه یک تیرکس است.
درست به همان شیوه‌ای که بچه گربه‌ها شبیه گربه و توله‌ها شبیه سگ به نظر می‌رسند، بچه گربه‌سانان مختلف متمایز هستند و نانوتیرانوس (یک خانواده از دایناسورهای گوشت‌خوار بزرگ)، هیچ شباهتی به تیرکس‌ها ندارند زیرا بازوها بلندتر از بازوهای تیرکس‌ها هستند؛ حتی بزرگ‌ترین تیرکس هم بازوهای کوتاه‌تر و پنجه‌های کوچک‌تری نسبت به این نانوتیرانوس کوچک دارند.
انتهای پیام/