صفحه نخست

فیلم

عکس

ورزشی

اجتماعی

باشگاه جوانی

سیاسی

فرهنگ و هنر

اقتصادی

علمی و فناوری

بین الملل

استان ها

رسانه ها

بازار

صفحات داخلی

صادرات 63 میلیون دلاری کفش در 9 ماهه اول امسال/ صنعت کفش ایران سهم 3 میلیارد دلاری در بازارهای جهانی دارد

۱۴۰۲/۱۰/۲۷ - ۱۲:۵۰:۰۱
کد خبر: ۲۰۴۶۳۵۵
معاون صنایع ماشین‌آلات و تجهیزات وزارت صمت با اشاره به اینکه در 9 ماهه ابتدایی امسال 63 میلیون دلار صادرات کفش از ایران صورت گرفت، گفت: صنعت کفش ایران سهم 3 میلیارد دلاری در بازارهای جهانی دارد.

به گزارش برنا به نقل از وزارت صمت، «عباس علی‌آبادی» وزیر صمت صبح امروز در رویداد بین‌المللی هیدروژن که در مرکز همایش‌های بین‌المللی پردیس فنی و مهندسی شهید عباسپور دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد، با ارائه سرفصلی در خصوص هیدروژه به اهمیت توسعه پایدار اشاره کرد و گفت: جامعه، محیط زیست و اقتصاد را سه رکن اصلی توسعه پایدار است و به‌منظور تحقق این سه رکن نیاز است ملل مختلف با همکاری و ایجاد صلح توسعه پایدار را در دنیا رقم بزنند.

وی افزود: با توجه به اهمیت این موضوع سازمان ملل متحد طی یک برنامه ۱۵ ساله اهداف مختلفی را مدنظر قرار داده تا کشورهای جهان با همکاری یکدیگر بتوانند به سمت توسعه پایدار حرکت کنند.

وزیر صمت با اشاره به چالش‌های بزرگ جهانی بیان کرد: توسعه پایدار کشورها در حضور ریسک‌های متعدد جهانی بسیار دشوار بوده و نیازمند زیرساخت‌های بزرگ و استوار است.

وی اضافه کرد: مهمترین ریسک‌ها در کوتاه مدت و بلند مدت، ریسک‌های زیست محیطی و اجتماعی هستند که به‌طور خاصی با اقتصاد جوامع ارتباط مستقیم و قوی دارند؛ بنابراین کنشگرهای اصلی در مقابله با ریسک‌های جهانی بنگاه‌های اقتصادی بویژه بنگاه‌های بزرگ به‌عنوان مصرف کننده اصلی منابع زیست محیطی و مراکز اجتماعی تاثیر گذار در جامعه هستند.

علی‌آبادی با بیان اینکه هیدروژن در بخش‌های مختلف سیستم های انرژی نقش ایفا می‌کند، یادآور شد: مهمترین رکن استفاده از هیدروژن اقتصاد است که بسیار متاثر از قیمت برق تولیدی و هزینه الکترولایزها (روش‌های تولید) است.

وی در خصوص تولید هیدروژن اینگونه توضیح داد: راهکار اساسی برای توسعه پایدار در اقتصاد هیدروژنی استفاده از هیدروژن سبز یا حداقل هیدروژن آبی است و مشکل اصلی آن هزینه تولید، انتقال و ذخیره‌سازی این نوع هیدروژن است که بر پایه تولید برق تجدیدپذیر است. همچنین مصارف اصلی هیدروژن به‌عنوان یک حامل انرژی و نه منبع انرژی در سه بخش حمل و نقل، صنعت و ساختمان است.

وزیر صمت در ارتباط تاثیر تکنولوژی بر خودروها خاطرنشان کرد: تولید برق تجدیدپذیر در خودرو برقی منجر به راندمان 70 تا 90 درصدی از برق دریافتی می‌شود، درحالی‌که به‌دلیل راندمان پایین تولید، ذخیره‌سازی و انتقال هیدروژن، راندمان 25 تا 35 درصد است که با میزان پیمایش با هر بار شارژ و همچنین زمان شارژ در خودروهای هیدروژن به مراتب نسبت به خودروهای برقی با باتری داری مزیت است.

وی با اشاره به موضوع هیدروژن در صنعت تاکید کرد: فرآیند فولادسازی به تنهایی بین 6 تا 7 درصد از کل گازهای گلخانه‌ای سراسر جهان را تولید می‌کند و حدود 90 درصد از دی اکسید کربن تولید شده در فرایند فولادسازی ناشی از کوره‌ها و مصرف انرژی است. بنابراین استفاده از کوره‌های الکتریکی و تامین برق آن‌ها با روش‌های تجدید پذیر و همچنین هیدروژن سبز برای کاهش سنگ آهن، راه کار اصلی است.

علی‌آبادی در ارتباط با اهمیت حرکت به سمت فولاد سبز یادآور شد: روش‌های مختلفی برای کاهش تولید دی اکسید کربن تولیدی در صنایع فولادی وجود دارد ولی بهترین راه از منظر زیست محیطی استفاده از هیدروژن سبز و کوره الکتریکی است.

وی در خصوص تولید آلایندگی در صنعت فولاد نیز افزود: در موضوع فولاد سبز به دلیل واکنش‌های اکسایش و کاهش آب و نیتروژن تولید می‌شوند که برای محیط زیست به مراتب مناسب‌تر از اکسیدهای کربن است.

وزیر صمت همچنین بیان کرد: محدودیت در تولید برق تجدید پذیر ارزان در دسترس برای تولید هیدروژن سیز و همین طور کورهای الکتریکی مهمترین چالش تولید فولاد سبز است و به‌طور کلی حجم سرمای‌گذاری در این بخش بسیار زیاد است.

وی در خصوص هیدروژن برای پالایش اینگونه توضیح داد: از هیدروژن برای پالایش ناخالصی‌ها به‌ویژه سولفور از نفت سنگین طی فرایند شکست آن به سوخت سبک‌تر استفاده می‌شود.

علی‌آبادی با اشاره به بیماری دوران کرونا خاطرنشان کرد: نرخ رشد مصرف هیدروژن در این بخش کاهش یافته بود و مجدد با رشد تولید همچنان رشد مصرف هیدروژن در این بخش قابل ملاحظه است.

وی در ادامه بیان کرد: ارتقای بهره وری در بخش صنعت و انرژی کشور با استفاده از فن‌آوری‌های جدید مانند هیدروژن به‌ویژه هیدروژن سبز به خوبی قابل احصا است.

وزیر صمت همچنین گفت: از جمله مهمترین راهبردها و حوزه‌های تمرکز وزارت صمت در اجرایی شدن این اهداف می‌توان به فرماندهی واحد تولید و بازآرایی حکمرانی دولتی مبتنی بر رشد تولید، تمرکز بر ابر شرکت‌ها، بخش خصوصی، خوشه‌های صنعتی و تشکل‌ها، تحول دیجیتال، ارتقای فناوری و دانش‌بنیانی (‌آمادگی برای انقلاب‌های صنعتی پیش رو) و تامین مالی نوین (‌شرکت تامین سرمایه، لیزینگ‌ها، صندوق‌ها) اشاره کرد.

نظر شما