«حبیب اسماعیلی» بازیگر، تهیه‌کننده سینما و مدیر سینما «نارسیس» در گفت‌وگو با خبرنگار برنا در پاسخ به این پرسش که جایگاه جشنواره فیلم فجر کجاست و چه اهدافی را دنبال می‌کند بیان کرد: جشنواره فیلم فجر در حقیقت بستری است که حاصل کار یک سال سینمای ایران را به نمایش می‌گذارد. دوره‌های گذشته بیست یا بیست و دو فیلمی که به جشنواره می‌رسید در طول سال اکران میشد و به رونق سینما کمک می‌کرد اما در حال حاضر فیلم‌هایی هستند که به جشنواره می‌رسند اما در اکران‌ها‌ی عمومی توفیقی پیدا نمی‌کنند.
او ادامه داد: شورای سیاست‌گذاری فجر هر ساله تغییر می‌کند، مدیرها عوض می‌شوند و رویکردها و سیاست‌های مخصوص به خود را می‌گیرند. متاسفانه جشنواره فجر طی چهل و چهار سال هیچ چارچوبی نداشته و همین مسئله موجب شده نظرات شخصی افراد به راحتی خط و مشی جشنواره را بر هم بزند.
«اسماعیلی» عنوان کرد: یکی از معضلاتی که این روزها وجود دارد تعداد فیلم‌هایی است که در صف اکران هستند. متاسفانه پشت سر هم آثار گوناگون به پرده سینما اضافه می‌شوند. مخاطب هنوز یک فیلم را هضم نکرده که اثر بعدی به سینما می‌آید. این مسئله لطمه بزرگی به فیلم‌های خاص می‌زند.
تهیه‌کننده فیلم سینمایی «قرمز» درباره تاثیر جشنواره فجر در دیده شدن آثار توضیح داد: یکی از اتفاقاتی که در فروش داشتن یا نداشتن فیلم‌های جشنواره‌ای اهمیت دارد نقد منتقدان و گزارش خبرنگاران است. اگر فیلمی که به جشنواره فجر رسیده جذابیت گیشه نداشته باشد دهان به دهان می‌چرخد و همین موضوع به صاحب اثر و سینماداران لطمه بزرگی می‌زند.
وی در ادامه افزود: البته این مسئله نقطه مقابلی هم دارد. شاید هیچ نهادی به اندازه رسانه نتواند به دیده شدن یک فیلم کمک کند. به یاد دارم در هفدهمین دوره جشنواره فیلم فجر خبرنگاران کمک بزرگی به دیده شدن فیلم «قرمز» فریدون جیرانی که تهیه‌کنندگی آن را من بر عهده داشتم کردند. آن زمان بازیگران فیلم شناخته شده نبودند و اولین کاری بود که در آن نقش‌آفرینی می‌کردند اما نقدهای مثبت کمک فراوانی به دیده شدن ما کرد.
«حبیب اسماعیلی» درباره‌ی افق دید جشنواره فجر بیان کرد: هیئت انتخاب هرسال تصمیمات متفاوتی می‌گیرد و معذوریت‌هایی دارد. من فکر می‌کنم مسئولین سینمایی در انتخاب آثار معذوریت دارند و برای رعایت خط قرمزها برخی از فیلم‌ها را انتخاب نمی‌کنند.
او ادامه داد: سینماگران ما خط قرمزها را می‌شناسند، به هر حال ما شورای بازبینی، شورای نمایش و... داریم که پیش از اکران فیلم‌ها را بررسی می‌کنند. من معتقدم که باید کمی فضا را برای فیلمسازان باز بگذاریم تا بتوانیم جشنواره‌ای بهتر داشته باشم.
تهیه‌کننده فیلم سینمایی «خرگیوش» با اشاره به فضای مجازی و نگاه امروز مخاطب به سینما بیان کرد: فضای مجازی شرایطی را رقم زده که انگار تماشاگر از روز اول می‌داند که با چه نوع فیلمی طرف است و آیا یک اثر پرفروش خواهد بود یا نه؟ امسال ما بیش از پنجاه فیلم در سینماها اکران کردیم. اگر نگاه دقیقی به فیلم‌های اکران شده بیندازیم متوجه می‌شویم که آثاری که در فجر حضور داشتند کمتر در چرخه اکران قرار گرفتند. این مسئله ضعف بزرگی محسوب می‌شود.
او درخصوص انتخاب فیلم‌هایی که به چهل و دومین جشنواره فیلم فجر رسیدند عنوان کرد: امسال فیلم‌هایی زیادی در گونه کمدی ساخته شده اما من اسامی هیچ‌کدام را در چهل و دومین جشنواره فیلم فجر ندیدم. البته من نمی‌توانم قضاوتی داشته باشم شاید نگاهشان بر این اساس بوده که آثار جدی‌تر وارد جشنواره فجر شوند یا آثاری که به جشنواره ارسال شدند در حد جشنواره نبوده‌اند. به هرحال با گذر زمان می‌توان این موضوع را بررسی کرد.
او در پایان گفت: جشنواره فیلم فجر مانند کلاف سر در گم است. اگر نظم و ترتیب و چارچوبی درستی را برای آن درنظر نگیرند در ب آسیب جدی به سینما وارد می‌شود.
انتهای پیام/