به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری برنا، تیم ملی تاجیکستان شب گذشته موفق شد در میان شگفتی این تیم را به مرحله یک چهارم نهایی برساند و امارات را حذف کند. با مرور واکنشها در شبکههای اجتماعی میتواند گفت سند این پیروزی را تاجیکها به نام سرمربی خود، پیتر سگرت زدهاند؛ مردی ک توانست آنها را هرچند برای مدتی کوتاه، خوشحالترین تیم جام کند.
سگرت متولد کرواسی است اما در کودکی به همراه برادرش به آلمان مهاجرت کرد. به همین دلیل هم دوران ناموفق و نسبتا کوتاه فوتبالی اش در تیمهای غیر مطرح آلمانی شروع شد. او هیچگاه بازیکن بزرگی نبود و جز مقطعی کوتاه در تیم ملی گرجستان، در تیمهای مهمی مربیگری نکرده است. در نهایت هم پس از ۲ سال حضور در مالدیو، به تاجیکستان پیوست و از سال ۲۰۲۲ کار خود را با این تیم آغاز کرد؛ کاری که مجله ورلد ساکر به آن مهم ترین چالش زندگی سگرت لقب داد.
این چالش هم چندان خوب شروع نشد و او میانگین امتیاز زیر ۴۰ درصد را برای تاجیکها ثبت کرد. تاجیکها تا قبل از دقیقه ۸۰ بازی سوم خود حتی یک گل هم در جام به ثمر نرساندند اما دو گل در دقایق پایانی مقابل لبنان سند صعود آنها را امضا کرد و در نهایت برد مقابل امارات شبی رویایی برای آن ها ساخت.
نکته جالب البته رفتار جالب سگرت بود که بلافاصله پس از سوت پایان پنالتیها به سراغ اماراتیها رفت و بابت شکست به آنها دلداری داد. آن طرف زمین اما جشن و سرور بود. جشنی که در آن پیتر، قهرمان ملی بود و روی دست بازیکنان به آسمان پرتاب میشد. یک طرف غم بود و یک طرف شادی. یک طرف غم یک ملت و طرفی و دیگر شبی رویایی!
انتهای پیام/