به گزارش خبرگزاری برنا، مقام معظم رهبری می‌فرمایند: «خانم‌ها در مجلس شورای اسلامی، یک رسالت بزرگ و تکلیف بزرگی را بر عهده دارند و آن این است که خلاهای موجودی را که بر اثر سنت‌های غلط در جامعه‌ی ما در رابطه با زن وجود دارد، این‌ها به حکم زن بودن بهتر از مردها می‌فهمند و آن خلاءها را باید در تدوین قانون پر کنند. این کار مردها نیست مرد هر قدر هم احساسات موافقی نسبت به زن‌ها داشته باشد و بخواهد نابسامانی‌های زندگی زنان در ایران را برطرف کند؛ نمی‌تواند آن را درست درک کرده و در تدوین قوانین، حال زنان را مورد توجه قرار بدهد. زنان باید بتوانند این کمبود را در مجلس شورای اسلامی جبران کنند. یعنی اگر چنانچه ده، پانزده سال از دوران قانون‌گذاری ما گذشت و زنان در مجلس شورا بودند، باید ما بتوانیم از لحاظ قانونی و در وجهه‌ی قانونی، مشکلات جامعه را که به زنان مربوط است، برطرف کرده باشیم. به اعتقاد من، رسالت زن‌ها در مجلس شورای اسلامی این‌هاست(26 بهمن ماه 1370).
زنان دارای یک هویت جمعی مجزا مبتنی بر علایق و منافع مشترک در مسایلی مانند بهداشت، باروری، کودکان و فرصت‌های برابر در تحصیل و کار، اقتصاد و سیاست هستند. با پذیرش این موضوع که مردان و زنان مجموعه پیچیده‌ای از علایق و منافع دارند که در برخی موارد واگرا و در مسایلی، هم‌پوشانی نشان می‌دهند. تنوع علایق و منافع زنان، ادعای معطوف به جنسیت بودن این علایق و منافع را رد نمی‌کند. بحث علایق به ایجاد یک علاقه مشترک میان تمام زنان بستگی ندارد، بلکه به وجود تفاوت میان علایق زنان و مردان وابسته است. در موضوع علایق زنان این موضوع مطرح است که اجازه داده شود تجربیات آنان به اندازه تجربیات مردان در تصمیم‌گیری‌های سیاسی تأثیرگذار باشد.
همانگونه که رهبری هم تأکید می‌فرمایند: «در دوران بازسازی کشور اسلامی که در این دوران، هم ملت و هم مسئولان، درصدد آن هستند که ایران بزرگ را هم از لحاظ مادی و هم از لحاظ نظم اجتماعی و هم از جهات معنوی، بازسازی حقیقی کنند؛ بیش‌ترین تکیه بر نیروی انسانی است. یعنی یک کشور اگر می‌خواهد به معنای واقعی بازسازی کند، باید بیش‌ترین تکیه و بیش‌ترین نگاه و توجهش، به انسان و نیروی انسانی باشد. وقتی صحیت از نیروی انسانی است، باید توجه کنیم که نصف جمعیت کشور و نیمی از نیروی انسانی، بانوان کشورند. اگر بینش غلطی در مورد زن وجود داشته باشد، بازسازی به معنای حقیقی در سطح وسیع آن، شدنی نیست(20 اسفندماه 1375).
حضور زنان همپای مردان در عرصه‌های مختلف یکی از پشتوانه‌های مستحکم امنیت و آرامش است. در حقیقت، رابطه‌ای متقابل بین حضور زنان و مردان با منفعت‌های متعلق به آنان وجود دارد. از منظر شهید مطهری، نیازهای مشترک اجتماعی و روابط ویژه زندگی انسانی، انسان‌ها را آنچنان به یکدیگر پیوند می‌زند و زندگی را آنچنان وحدت می‌بخشد که افراد را در حکم مسافرانی قرار می‌دهد که در یک اتومبیل، هواپیما یا کشتی سوارند و به سوی مقصدی در حرکت‌اند و همه با هم دچار خطر می‌شوند و سرنوشت یگانه‌ای پیدا می‌کنند.
با نگاه به بند 116 و 112 منشور حقوق و مسئولیت های زنان در نظام جمهوری اسلامی خواهیم دید به صراحت حق انتخاب به عنوان صاحب منصب سیاسی را برای زنان مورد تأکید قرار داده است. این منشور به منظور ایجاد رشد هماهنگ و متوازن هم جامعه و هم ابعاد مادی و معنوی زندگی فردی و اجتماعی زن و با عنایت به آزادی مسئولانه و کرامت انسانی او تنظیم شده است.
نویسنده: فریبا پروینیان پژوهشگر حوزه زن وخانواده
انتهای پیام/