یاسین مسعودی بازیگر فیلم سینمایی «پرویز خان» به کارگردانی علی ثقفی که از تولیدات سازمان هنری رسانه‌ای اوج در چهل و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر است درباره تجربه حضورش در این اثر سینمایی به خبرنگار خبرگزاری برنا گفت: فیلم «پرویز خان» به زندگی یکی از نام‌های تاثیرگذار تاریخ فوتبال ایران پرویز دهداری می‌پردازد؛ کسی که چه به لحاظ بازی و چه به لحاظ مربی‌گری شاخص بود. خود من در سال‌های دورتر سابقه فوتبال بازی کردن در سطح باشگاهی را داشتم و با فضای فوتبال هم به خوبی آشنا هستم و چون جنوبی هستم، شخصیت پرویز دهداری برایم خیلی مهم بوده و هست.
این بازیگر درباره ایفای نقش «کریم باوی» در فیلم «پرویز خان» عنوان کرد: با خواندن فیلم‌نامه کاملا با فضای کار همراه شدم. کریم باوی از بزرگان فوتبال خوزستان در دهه ۶۰ بود و از آنجایی که من هم احساس دینی نسبت به او داشتم در گفت‌وگویی با علی ثقفی کارگردان فیلم درخصوص چگونگی ایفای این نقش و اهمیتش مدام صحبت می‌کردم.
او ادامه داد: کریم باوی فوتبالیست مظلومی بود که در سال‌های آخر عمرش با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم کرد بنابراین برایم اهمیت داشت که نقش او را باورپذیر ایفا کنم.
«مسعودی» درباره تفاوت‌های فیزیک خود با بدن کریم باوی عنوان کرد: به لحاظ قدی تفاوت زیادی با این بازیکن قدیمی دارم. روز اولی که به دفتر تهیه‌کننده رفتم و صحبت کردم کارگردان گفت هیچ مشابهت فیزیکی با کریم باوی ندارم و به لحاظ قیافه و چهره‌ام نیز تفاوت زیاد بود و تنها نقطه اشتراکمان جنوبی بودن هر دویمان بود. در نهایت من اتودی زدم و کارگردان از بازی من خوشش آمد و برای این نقش انتخاب شدم. در کل امیدوارم توانسته باشم جواب اعتماد کارگردان را بدهم.
این بازیگر درباره حضور فیلم «پرویز خان» در جشنواره فیلم فجر چهل و دوم تصریح کرد: به نظرم جشنواره فیلم فجر مهم‌ترین جشنواره و ویترین سینمای ایران است و هر هنرمندی دوست دارد در این جشنواره حضور داشته باشد و اگر فیلم هم ویژگی‌های کیفی خوبی داشته باشد، کار هنرمند در هر رشته‌ای دیده خواهد شد و برای من به عنوان یک بازیگر جوان این دیده شدن خیلی مهم است.
وی در پایان در مورد فیلم «پرویز خان» افزود: امیدوارم بازی‌ام در این دوره از جشنواره دیده شود و نظر مخاطبان را جلب کند. مطمئنم مخاطب با کلیت فیلم ارتباط خوبی برقرار می کند و با حال خوب از سالن سینما بیرون می‌رود، ما در سر صحنه لحظاتی از فیلم عشق به ایران، اشک‌مان را در آورد و لحظاتی دیگر به خاطر ایرانی بودن مان احساس غرور کردیم.
انتهای پیام/