به گزارش برنا؛ در ادامه از لباس ها و اکسسوری هایی خواهیم گفت که برای سلامت ما مضرند.
هنگام انتخاب مایو برای کودکان، چیزی را انتخاب کنید که رنگی تند و متضاد مثل قرمز، زرد و غیره داشته باشد. با این کار، به خوبی از آب، چه در استخر و چه در دریا، متمایز می شوند. بهتر است هنگام انتخاب مایو، چه برای خودتان و چه برای کودک تان، از رنگ آبی دوری کنید. با این رنگ، فرد در آب تقریباً نامرئی می شود و این به دلایل واضح خطرناک است.
پوشیدن مداوم لگینگ می تواند باعث تحریک شدن پوست شود. نکته اینجا است که لگینگ ها اغلب پارچه ی سفتی دارند و بسیار تنگ اند. پارچه ی لگینگ هنگام حرکت به پوست نازک شما ساییده می شود.
به علاوه، بدن در لگینگ عرق می کند و محیط گرم و مرطوب بستر مناسبی برای رشد باکتری ها فراهم می کند. بنابراین توصیه می شود زود به زود لگینگ خود را عوض کنید و بعد از هر بار استفاده آن را بشویید.
فقط لباس های تنگ نیستند که می توانند مضر باشند. هودی های بزرگ و سنگین هم گاهی می توانند گردن و پشت را اذیت کنند. آستین های گشاد می توانند دست ها را در وضعیتی غیر طبیعی قرار دهند، امری که می تواند باعث وارد شدن فشار به ماهیچه های بدن شود.
وقتی کلاه بزرگی روی سرتان می گذارید، مجبور می شوید گردن خود را جلو بکشید تا بتوانید جلوی خود را ببینید. وقتی هم کلاه از پشت تان آویزان است، گردن می تواند به شکلی ناخوشایند منقبض شود.
کاربرد اصلی عینک آفتابی محافظت از چشم ها در برابر پرتوهای خطرناک فرابنفش است، نه صرفاً تابش نور خورشید. اگر عینک آفتابی تان هیچ علامتی ندارد که نشان دهنده ی UV۴۰۰ بودن آن باشد، معنی اش آن است که این عینک نهایت حفاظت را از شما نخواهد داشت.
تیرگی لنزهای عینک، میزان قدرت آن در حفاظت از چشم ها در برابر پرتوهای فرابنفش را تعیین نمی کند. ضرر عینک های آفتابی لنز سیاه می تواند بیشتر از فایده ی آن ها باشد. این نوع عینک ها باعث گشاد شدن مردمک چشم ها می شوند و اگر فیلتر UV هم نداشته باشند، می توانند آسیبی جدی به چشم ها بزنند. توصیه می شود عینک آفتابی را از فروشگاه های مخصوصی تهیه کنید که به دستگاه های مخصوصی به نام فتومتر مجهزند.
یکی از کاربردهای اصلی کلاه، محافظت از شما در برابر پرتوهای خورشید است. و کلاه های کپ برای این منظور مناسب نیستند، چون گوش ها و گردن را نمی پوشانند و به همین دلیل خیلی زود دچار آفتاب سوختگی می شوید.
اگر ترجیح می دهید فقط از کلاه کپ استفاده کنید، قسمت هایی از گردن و گوش هایتان که بیرون می ماند را کرم ضدآفتاب بزنید. کلاه های حصیری، حتی مدل های پهن آن ها هم گزینه ی مناسبی نیستند چون پرتوهای خورشید را از خود عبور می دهند.
دامن های مدادی خانم ها را بسیار شیک می کنند، اما این مدل لباس حرکت طبیعی را دشوار می کند. درنتیجه، نه تنها راه رفتن، بلکه فرم قرارگیری بدن هم تغییر می کند، امری که می تواند منجر به پشت درد شود.
این مدل دامن، خم کردن زانوها و نشستن را هم سخت می کند که این بدان معنی است که ماهیچه های پشت هنگام انجام این حرکات، متحمل فشاری اضافی می شوند.
این مدل لباس فشار زیادی به گردن وارد می کند، به خصوص اگر سینه های بزرگی داشته باشید. یک تیشرت ساده وزن را به طور مساوی میان شانه ها پخش می کند، اما لباس های بندی تمام وزن را به گردن وارد می کنند. در نتیجه، مجبور می شوید بدن خود را در حالتی نگه دارید که راحت نیست. در این حالت سر به طرف جلو خم می شود و شانه ها انحنا پیدا می کنند و پایین می آیند.
پارچه های بامبوی طبیعی زمخت و خشک اند. برای نرم کردن پارچه و منعطف کردن پارچه های بامبو، آن ها را با مواد شیمیایی مختلفی فرآوری می کنند. این مواد عبارتند از کربن دی‌سولفید، سدیم هیدروکسید و سولفوریک اسید. و همه ی این مواد سمی هستند و می توانند برای محیط زیست هم مضر باشند.
تا همین اواخر، پارچه های ضدآب را با استفاده از مواد شیمیایی خطرناکی تولید می کردند. بعد از محرز شدن خطرناک بودن این مواد برای محیط زیست و سلامت انسان، تولید کنندگان لباس های ورزشی به دنبال جایگزینی برای آن ها گشتند. حالا برخی برندها استفاده از این مواد را در تولید لباس های ورزشی کنار گذاشته اند.
جوراب شلواری های ضخیم به خاطر سایشی که ایجاد می کنند، پوست را تحریک می کنند، امری که منجر به بروز ضایعات پوستی و پینه بستن پوست می شود. یک مشکل دیگر جوراب شلواری ها این است که می توانند محل قرارگیری طبیعی انگشتان پا را تغییر دهند، امری که می تواند عواقبی منفی داشته باشد. بنابراین جوراب شلواری به اندازه ی کفش های نوک تیز یا پاشنه بلند مضر است.
هدبندهایی کشی که از جنس پارچه های الیاف مصنوعی هستند گاهی به ماهیچه های پیشانی فشار وارد می کنند، امری که می تواند باعث اذیت شدن و سردرد شود. بهتر است از هدبندهای گشادتری استفاده کنید که از پارچه های الیاف طبیعی درست شده اند.
صندل های گلادیاتوری که بندهای آن ها دور مچ و ساق پا پیچیده می شوند، نه تنها راحت نیستند، بلکه می توانند به پاها صدمه هم بزنند. این مدل کفش گردش خون را مختل می کند، امری که می تواند منجر به ورم پا و حتی واریس شود. پوشیدن آن ها ایرادی ندارد، اما هر روز نباید این کار را انجام دهید.