حسن جودکی کارگردان نمایش «ژیلت» در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا گفت: این پروسه به حدود ۱۰ سال پیش برمی‌گردد که عباسعبدالله‌زاده متن آن را براساس «مرگ نویسنده» نوشته بود. آن زمان قصد اجرا در جشنواره تئاتر فجر را داشتم و بازیگرانم تینو صالحی و امیر کربلایی‌زاده بودند اما امروز پس از گذشت یک دهه عباس عبدالله‌زاده متن را بازنویسی کرد و خسرو نقیبی دراماتولوژی آن را انجام داد که به فضای روز جامعه ایران نزدیک‌تر شود.
وی در خصوص انتخاب بازیگران این نمایش عنوان کرد: در این نمایش بازیگر حدود هفتاد دقیقه به صورت بی‌وقفه باید روی صحنه باشد. در واقع باید بگویم اثری است که کار بدنی و بیانی زیادی دارد به همین دلیل باید بازیگرانی را انتخاب می‌کردیم که هم زمان زیادتری داشته باشند هم حوصله سپردن تمام خودشان به این نمایش را. بر همین اساس با شهروز دل‌افکار و کاوه‌آهنین جان به نتیجه رسیدیم. زمان کمی برای تمرین داشتیم اما خوشبختانه بازیگران به خوبی خودشان را رساندند و همپا شدند.
جودکی با توجه به انتخاب این متن برای روی صحنه بردن و تطبیقش با شرایط حال حاضر جامعه ایران توضیح داد: نمایش ما به اتحاد جماهیر شوروی و شرایط سختی که آن زمان برای نویسندگان وجود داشت برمی‌گردد. در حقیقت در این نمایش به سانسور و دشواری‌هایی که برای گرفتن مجوز و چاپ یک اثر در همه کشورهای دنیا وجود داشته پرداختیم.
این کارگردان درباره تبلیغات شهری برای هنر نمایش و تاثیر آن در جذب مخاطب عنوان کرد: هنر تئاتر واقعا مظلوم است باید سازمان زیباسازی در تهران حداقل بیست بیلبورد برای تبلیغات درنظر بگیرند. تلویزیون که از ما حمایت نمی‌کند، اهالی تئاتر هم که پول مذاکره با شرکت‌های تبلیغاتی را ندارند، در حقیقت تنها تبلیغ ما چند تا کافه و کتاب‌فروشی است که آن‌ها هم در حال بسته شدن هستند. چه ایرادی دارد که سازمان فرهنگی و هنری شهرداری در کلان‌شهری مثل تهران برای هنر تئاتر بیلبورد در نظر بگیرد؟ کدام تئاتری می‌تواند ۲۰۰ میلیون تومان برای یک بیلبورد هزینه کند؟ حمایت و تبلیغات محیطی مطالبه بچه‌های تئاتر است. این روزها از مترو و ایستگاه اتوبوس گرفته تا عرشه‌ها محل تبلیغ همه نوع محصولاتی شده‌اند. پس چرا شهرداری یک صدم این مکان‌‌ها را به اهالی تئاتر اختصاص نمی‌دهد؟ همه این‌ها سوالی است که ما به دنبال پاسخ آن‌ها هستیم.
وی در پاسخ به این سوال که چرا نمایش را در تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه برده است و تئاترشهر انتخاب او نبوده، توضیح داد: حقیقتا سال‌ها پیش بسیار علاقه‌مند بودم که این نمایش را در تئاترشهر اجرا کنم اما به دلیل مسئولیتی که سال‌ها در تئاترشهر داشتم دلم نمی‌خواست برچسب رانت‌خواری به من زده شود. البته من دو اجرای صحنه‌ای در کافه تریای تئاترشهر که در اجاره انجمن هنرهای نمایشی بوده داشته‌ام اما به جز این دو کار هرگز از این مکان برای نمایش‌های خودم استفاده نکردم.
کارگردان نمایش «دوست کافکا» ادامه داد: البته این را بگویم که تماشاخانه ایرانشهر همیشه گزینه خوبی برای من بوده است. شرایط سالن‌های خصوصی از لحاظ اقتصادی همیشه سخت است. به هر حال فصل هم مهم است. اجرای نمایش بعد از جشنواره تئاتر فجر کمی سخت است چون مخاطب جدی تئاتر برای دیدن نمایش اولیتش جشنواره است و همه پول‌هایش را در آن زمان خاص هزینه کرده است.
این کارگردان درخصوص تغییراتی که تئاتر نسبت به سال‌های گذشته داشته است بیان کرد: در دهه‌های قبل اهالی تئاتر همدل و یکدست بودند. دهه هفتاد را به خوبی به یاد می‌آورم که در تئاترشهر شرایط چگونه بود. امروز کار کردن سخت شده است. شما اگر بخواهید یک میخ بخرید باید کلی هزینه کنید. به اندازه دستمزد دو بازیگر باید پول دکور بدهید. فکر می‌کنم تئاتر باید به سمت گردش اقتصادی‌اش برود تا بتواند به حیاتش ادامه دهد. متاسفانه اگر همین سیر را ادامه بدهیم ما دیگر شاهد نمایش‌های خوب نخواهیم بود.
وی در پایان گفت: شوربختانه اقتصاد تئاتر نمی‌چرخد. ۵۰ نمایش روی صحنه است اما فقط دو یا سه تئاتر مخاطب دارد و بلیت‌هایش به خوبی فروش می‌رود. این قضیه کار تئاتر را ترسناک می‌کند. قطعا تئاتر رفتن سخت است. چرا که یک خانواده ۴ نفره فقط باید حدود ۸۰۰ هزار تومان پول بلیت بدهند اما با همه این تفاسیر من دست مخاطبانی را که با شرایط بد اقتصادی به تماشای ما می‌نشینند، می‌بوسم.
نمایش «ژیلت» به کارگردانی حسن جودکی که امیرکاوه آهنین جان و شهروز دل‌افکار بازیگران آن هستند از ۱۸ بهمن در تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه رفته و تا ۲۲ اسفند اجرایش ادامه دارد.
انتهای پیام/