به گزارش خبرگزاری برنا، روزنامه آمریکایی دیزرت نیوز نوشت: تحقیقی نشان داد که ۵۴ درصد از زوج‌هایی که برای اولین‌بار بدون ازدواج با هم زندگی می‌کنند، در طول ۶ سال اولیه زندگی مشترک، رابطه‌شان به جدایی می‌رسد، در مقایسه با فقط ۳۳ درصد از کسانی که پیوند زناشویی بسته‌اند
روزنامه آمریکایی «دیزرت نیوز»: مردان و زنانی که قبل از ازدواج با دو یا چند شریک، زندگی مشترک داشته‌اند، در مقایسه با کسانی که قبل از ازدواج زندگی مشترک نداشته‌اند، حدود ۶۰ درصد بیشتر احتمال دارد که ازدواجشان به طلاق یا جدایی منجر شود
نیویورک‌تایمز: همباشی در مقایسه با ازدواج، تعهد، ثبات، وفاداری جنسی و امنیت کمتری برای شرکای جنسی و فرزندان‌شان فراهم می‌کند. در نتیجه، در مقایسه با زوج‌های متاهل، احتمال فروپاشی زندگی آنها، بیش از دو برابر است و چهار برابر بیشتر احتمال دارد به یکدیگر خیانت کنند
موسسه مطالعات خانواده آمریکا: کودکان حاصل از ازدواج سفید در اروپا و آمریکا، در مقایسه با فرزندان والدین متاهل، حدود ۹۰ درصد بیشتر احتمال دارد شاهد فروپاشی زندگی و جدایی والدین خود باشند
«باد آورده را باد می‌برد» یا «نابرده رنج گنج میسر نمی‌شود»؛ حکایت زندگی‌هایی است که راحت به دست می‌آیند و راحت هم از کف می‌روند. رسانه‌های غربی می‌گویند میزان ازدواج در سراسر جهان در حال کاهش است و هشدار می‌دهند که این یعنی افراد بیشتری بدون ازدواج با هم زندگی می‌کنند و حتی می‌توانند شریک زندگی خود را به دلخواه عوض کنند: «در دسترس بودن گزینه‌ای با تعهد و مسئولیت پایین به این معنی است که بسیاری از زوج‌ها خیلی سریع آن را انتخاب می‌کنند و همخانه می‌شوند، بدون اینکه نوعی عشق متعهدانه مشترک را ایجاد کنند که پایه و اساس یک ازدواج خوب است. همباشی این احتمال را افزایش می‌دهد که شرکا دیدگاه کمتر متعهدانه‌ای نسبت به ازدواج اتخاذ کنند، که باعث می‌شود طلاق را بیشتر و راحت‌تر بپذیرند/ روزنامه آمریکایی دیزرت نیوز». پدیده‌ای به نام «ازدواج سفید» یا «همباشی» منتقدان بسیاری در غرب دارد که استدلال می‌کنند نه تنها تضمینی برای موفقیت و استحکام ازدواج -که اگر پس از آن رخ دهد- نیست بلکه کودکانی هم که ممکن است از آن حاصل شوند در خطرند، با احتمال دو برابری ترک تحصیل، اعتیاد یا افسردگی و احتمال سه برابری آزار جسمی، جنسی یا عاطفی در مقایسه با کودکان خانواده‌های متاهل. تحقیقات موسسه مطالعات خانواده آمریکا نشان داد کودکان ازدواج سفید در اروپا و آمریکا، در مقایسه با فرزندان والدین متاهل، حدود ۹۰ درصد بیشتر احتمال دارد شاهد فروپاشی زندگی و جدایی والدین خود باشند. در اینجا با استناد به گزارش‌هایی از «مرکز مطالعات خانواده» آمریکا، روزنامه‌های «نیویورک‌تایمز»، «دیزرت‌نیوز» و ... از همباشی و پیامدهایش گفته‌ایم.
ازدواج سفید، بنیادی متزلزل
«نیویورک‌تایمز» در مطلبی با عنوان «بنیاد همباشی متزلزل است» به قلم بردفورد ویلکاکس (W. Bradford Wilcox)، جامعه‌شناس و مدیر پروژه ملی ازدواج در دانشگاه ویرجینیا، آورد: «همباشی (ازدواج سفید) -یا همان زندگی مشترک بدون ازدواج- در میان آمریکایی‌ها از مقبولیت بی‌سابقه‌ای برخوردار است. در واقع، تعداد این زوج‌ها در آمریکا از سال ۱۹۷۰ تا سال ۲۰۱۱ میلادی ۱۴ برابر شد. به نظر می‌رسد میلیون‌ها بزرگسال از آزادی‌ای که زندگی مشترک برایشان فراهم می‌کند، لذت می‌برند. اما زندگی برای کودکانی که در چنین محیطی متولد می‌شوند، چندان خوشایند نظر نمی‌رسد. احتمال ترک تحصیل در دبیرستان، مصرف مواد مخدر یا افسردگی در کودکان حاصل از همباشی، در مقایسه با کودکان خانواده‌های متاهل، حدود دو برابر بیشتر است. طبق گزارش فدرال، آنها همچنین حداقل سه برابر بیشتر احتمال دارد مورد آزار جسمی، جنسی یا عاطفی قرار بگیرند. چرا ازدواج سفید برای کودکان اینقدر خطرناک است؟ در مقایسه با ازدواج، همباشی تعهد، ثبات، وفاداری جنسی و امنیت کمتری برای شرکای جنسی و فرزندان‌شان فراهم می‌کند. در نتیجه، در مقایسه با زوج‌های متاهل، احتمال فروپاشی زندگی آنها، بیش از دو برابر است و چهار برابر بیشتر احتمال دارد به یکدیگر خیانت کنند. همه اینها پیامد‌های آشکاری برای کودکان در این خانه‌ها دارد.»
همچنین داده‌های بخش «نقشه جهانی خانواده» (World Family Map) از موسسه مطالعات خانواده آمریکا نشان داد کودکان حاصل از ازدواج سفید در اروپا و آمریکا، در مقایسه با فرزندان والدین متاهل، حدود ۹۰ درصد بیشتر احتمال دارد شاهد فروپاشی زندگی و جدایی والدین خود باشند.
تضمین یا تهدید/ رضایت زناشویی پایین‌تر، خشونت خانگی بالاتر
موسسه مطالعات خانواده آمریکا (The Institute for Family Studies (IFS)) در گزارشی با عنوان «همباشی: تضمین ایمنی یا تهدید ثبات» می‌گوید: در طول چند دهه گذشته، بسیاری به همباشی به عنوان پشتوانه‌ای امن برای روابط زناشویی نگاه کرده‌اند، با این باور که به زوج‌ها امنیت می‌دهد تا مسائل را بدون فشار تعهدات الزام‌آور آزمایش کنند و اغلب به عنوان راهی برای تقویت پیوند زوجین یا تشخیص ناسازگاری‌ها در نظر گرفته می‌شود، بنابراین به عنوان یک «چتر حمایتی» عمل می‌کند که ممکن است از طلاق جلوگیری کند. با این حال، تحقیقات به طور مداوم نشان داده است که ریسمان‌های «تور ایمنی» همباشی تحت فشار تاب نمی‌آورند و معمولا برای مدت طولانی دوام ندارند. در واقع، مطالعات نشان داده زندگی مشترک قبل از ازدواج، زوج‌ها را در معرض خطر بیشتری برای طلاق قرار می‌دهد. علاوه بر این، کارشناسان معتقدند زندگی مشترک بدون ازدواج «به‌طور مداوم با کیفیت ارتباطات زناشویی ضعیف‌تر، رضایت زناشویی پایین‌تر و سطح بالاتر خشونت خانگی مرتبط است».
با پذیرش همباشی از سوی جامعه، پیامد‌های منفی آن کاهش نمی‌یابد
در ادامه گزارش موسسه مطالعات خانواده آمده: برخی از مطالعات ادعا کرده‌اند که با پذیرش بیشتر همباشی از سوی جامعه، پیامد‌های منفی آن رو به کاهش می‌رود. با این حال، محققان دیگر دریافته‌اند در حالی که تازه‌عروس و داماد‌هایی که قبل از ازدواج با هم زندگی می‌کرده‌اند، ممکن است در چند سال اول زندگی، میزان کمتری از فروپاشی را نسبت به آن‌هایی که زندگی مشترک قبل از ازدواج نداشته‌اند، نشان دهند، اما «بی‌ثباتی زناشویی آنها بعد از ۵ سال به‌شدت ظاهر می‌شود و تقریبا در طول زمان ثابت می‌ماند.» به عبارت دیگر، زوج‌هایی که قبل از ازدواج با هم زندگی می‌کردند، شاید در ابتدا مزایایی ببینند، مثلا در مقایسه با کسانی که قبلا زندگی مشترک نداشته‌اند، شاهد تغییرات اندکی باشند و نیاز به سازگاری کمتری داشته باشند. با این حال، همباشی ممکن است ثبات یک رابطه را پس از گذشت این سال‌های اولیه تهدید کند. بنابراین، در حالی که به نظر می‌رسد این «تور ایمنی» ممکن است در ابتدا پشتیبانی کند، مواد آن در طول زمان تاب نمی‌آورد و روابط زناشویی را تهدید و تضعیف می‌کند.
همباشی و خیانت
این گزارش می‌گوید: همباشی نه تنها به عنوان «تضمینی» برای پیشگیری از طلاق شکست خورده، بلکه ممکن است با افزایش «خیانت زناشویی» نیز همراه باشد. نظرسنجی iFidelity -که توسط موسسه ویتلی (Wheatley) در آمریکا تامین مالی شد- از سوی موسسه انگلیسی «یوگاو» (YouGov) در اواخر سال ۲۰۱۸ برای درک نگرش‌ها و رفتار آمریکایی‌ها در مورد وفاداری انجام شد. در داده‌های iFidelity، تجزیه‌وتحلیل شرکت‌کنندگانی که در زندگی‌شان ازدواج کرده بودند، نشان داد که همباشی ممکن است احتمال خیانت در زندگی زناشویی را افزایش دهد. شرکت‌کنندگان گزارش دادند آیا زمانی که متاهل بوده‌اند درگیر خیانت عاطفی (مثلا یک رابطه صمیمی عاطفی پنهانی) یا جنسی شده‌اند یا خیر. این خیانت می‌توانست به صورت آنلاین یا «در زندگی واقعی» اتفاق افتاده باشد. تحقیقات نشان داد احتمال خیانت عاطفی، جنسی یا الکترونیکی به همسر، در کسانی که قبل از ازدواج دو یا چند بار زندگی همباشی داشته‌اند نسبت به کسانی که نداشته‌اند، ۱۵ درصد بیشتر است.
اشتباهی بدتر از این نمی‌توانست وجود داشته باشد
روزنامه آمریکایی دیلی سیتیزن (The Daily Citizen) در گزارشی با عنوان «همباشی (ازدواج سفید) هنوز آسیب‌زاست، حتی با وجود ننگ‌زدایی از آن»، می‌گوید: مرکز تحقیقات پیو (Pew) مستقر در واشینگتن، گزارش می‌دهد که اکثر قریب به اتفاق (۷۸ درصد) جوانان زیر ۳۰ سال معتقدند که زندگی مشترک زوج‌های مجرد بدون قصد ازدواج کاملا قابل قبول است. بسیاری از مردم (۴۸ درصد) معتقدند زندگی مشترک قبل از ازدواج منجر به ازدواج‌های موفق‌تری می‌شود و اکثریت قوی‌تر (۶۳ درصد) از جوانان فکر می‌کنند که این درست است. البته اشتباهی بدتر از این نمی‌توانست وجود داشته باشد. تحقیقات آکادمیک مهم در چند دهه گذشته به طور مداوم دقیقا خلاف این را نشان می‌دهد. زندگی مشترک قبل از ازدواج در واقع خطر طلاق و روابط ناسالم را بسیار بالا می‌برد. وقتی در نظر بگیریم که قبل از حدود ۷۵ درصد از همه ازدواج‌هایی که امروزه انجام می‌شود، نوعی همباشی وجود داشته است، این موضوع حتی نگران‌کننده‌تر هم می‌شود.
خیر، همباشی هیچ کمکی به پایداری ازدواج نمی‌کند
دانشگاه استنفورد آمریکا اخیرا تحقیقات برجسته‌ای درباره پیامد‌های منفی زندگی مشترک بدون ازدواج انجام داده است. محققان این دانشگاه نتیجه گرفته‌اند که «میزان طلاق در میان زوج‌هایی که قبل از ازدواج با هم زندگی مشترک داشته‌اند، نسبت به زوج‌هایی که هرگز زندگی مشترک نداشته‌اند، به‌طور چشمگیری بالاتر است» و «بی‌ثباتی ازدواج در میان زوج‌هایی که زندگی مشترک قبل از ازدواج داشته‌اند به‌شدت بعد از ۵ سال ظاهر می‌شود». خیر، همباشی هیچ چشم‌انداز دلگرم‌کننده‌ای در کمک به موفقیت و پایداری ازدواج ارائه نمی‌دهد. درست برعکس.
تحقیقات استنفورد نشان می‌دهد که خطر انحلال زناشویی (طلاق) برای موقعیت‌های مختلف همباشی در مقایسه با غیرهمباشان به این شرح است: احتمال انحلال زناشویی در هر سال ازدواج (بعد از ۱۲ ماه اول) برای زنی که قبل از ازدواج، با همسرش زندگی مشترک داشته است: ۱.۱۹ برابر بیشتر است. احتمال انحلال زناشویی برای زنی که قبل از ازدواج با شریکی غیر از شوهرش زندگی مشترک داشته است: ۳.۲۵ برابر بیشتر است. احتمال انحلال زناشویی برای زنی که قبل از ازدواج با دو یا چند شریک غیر از شوهرش زندگی مشترک داشته است: ۶۶ برابر بیشتر است.
آزمایشی مضر
محققان استنفورد هیچ حمایتی برای این ایده پیدا نکردند که با پذیرفته‌شدن بیشتر همباشی از نظر اجتماعی، پیامد‌های منفی آن از بین می‌رود. اما این محققان در این یافته تنها نیستند. مطالعه‌ای هم که در ایالت پنسیلوانیا انجام و در سال ۲۰۰۳ منتشر شد، همباش‌ها و متاهل‌ها را در نسل‌های کاملا متفاوت مقایسه کرد و به این نتیجه رسید که «شواهد کمی وجود دارد که نشان دهد پیامد‌های منفی همباشی در طول زمان از بین می‌رود. صرف نظر از اینکه چه تعداد از افراد تصور می‌کنند همباشی می‌تواند به عنوان زمینه آزمایش رابطه موثر، منجر به ازدواج‌های قوی‌تر شود، تحقیقات مهم علوم اجتماعی به‌طور مداوم به ما می‌گوید که این درست نیست. یکی از مضرترین کار‌هایی که زوج‌ها آزادانه برای آسیب رساندن به آینده زناشویی خود انجام می‌دهند این است که قبل از ازدواج با هم همخانه شوند و انجام این کار همچنان برای ازدواج مضر است.
افسانه ازدواج سفید
روزنامه آمریکایی «دیزرت نیوز» (Deseret News) در گزارشی با عنوان «همباشی به شانس موفقیت ازدواج شما کمک نمی‌کند»، می‌گوید: محبوبیت همباشی تا حدی ناشی از این واقعیت است که بسیاری از جوانان این افسانه را باور دارند که زندگی مشترک قبل از ازدواج نه تنها قابل قبول است، بلکه برای ازدواج نهایی آنها مفید است، در حالی که تحقیقات همچنان همباشی را با کیفیت پایین‌تر و ثبات کمتر خانواده مرتبط می‌کند. تحقیقی نشان داد که ۵۴ درصد از زوج‌هایی که برای اولین‌بار بدون ازدواج با هم زندگی می‌کنند، در طول ۶ سال اولیه زندگی مشترک، رابطه‌شان به جدایی می‌رسد، در مقایسه با فقط ۳۳ درصد از کسانی که پیوند زناشویی بسته‌اند در همان بازه زمانی.
جای خالی عشق متعهدانه/ نفع من در این است
این روزنامه در ادامه گزارش خود آورده: زندگی مشترک خارج از ازدواج، زوج‌ها را (اگر حتی ازدواج کنند) به دلایلی در معرض خطر جدایی قرار می‌دهد: اولا، در دسترس بودن گزینه‌ای با تعهد و مسئولیت پایین به این معنی است که بسیاری از زوج‌ها خیلی سریع آن را انتخاب می‌کنند و همخانه می‌شوند، بدون اینکه نوعی عشق متعهدانه مشترک را ایجاد کنند که پایه و اساس یک ازدواج خوب است. این گزینه همچنین به این معناست که افراد می‌توانند به دلیل منفعتی که می‌برند، با هم زندگی کنند؛ در دسترس است، به شما امکان می‌دهد هزینه اجاره کمتری بپردازید و مانند اینها. این در نهایت مبنای بدی برای ازدواجی است که ممکن است بعدا اتفاق بیفتد. دوم اینکه خود زندگی مشترک بدون ازدواج این احتمال را افزایش می‌دهد که شرکا دیدگاه کمتر متعهدانه‌ای نسبت به ازدواج اتخاذ کنند، که باعث می‌شود طلاق را بیشتر بپذیرند. این ذهنیت نامتعهدانه، زمانی که شرایط سخت می‌شود آنها را در برابر انحلال زناشویی آسیب‌پذیرتر می‌کند.
ناخرسندی و نارضایتی جنسی
سوم، از آنجایی که امروزه بسیاری از همباشی‌ها منجر به ازدواج نمی‌شود، مردان و زنان جوان اغلب قبل از ازدواج، شرکای زندگی مختلفی دارند و زندگی با چندین نفر را تجربه می‌کنند. مطالعه‌ای از دانشگاه استنفورد درباره زنان نشان داد که زندگی مشترک بدون ازدواج سریالی آنها را در معرض خطر بالای طلاق بعد از ازدواج قرار می‌دهد. تحقیقات جدید موسسه ویتلی (Wheatley Institute) در آمریکا توسط برایان ویلوبی و جیسون کارول، محققین خانواده، نشان می‌دهد که مردان و زنانی که دارای روابط جنسی متعددی از این دست هستند، نه تنها از ازدواج خود کمتر خرسندند، بلکه رضایت جنسی کمتری نیز از آن دارند. در نهایت، زمانی که زوج‌ها به جای اینکه «تصمیم بگیرند» با هم باشند، به درون زندگی مشترک می‌لغزند، در معرض خطر قرار گرفتن در یک رابطه و احتمالا ازدواج با کسی هستند که برایشان مناسب نیست.
تعدد شرکای زندگی و خطر ۶۰ درصدی فروپاشی ازدواج
«دیزرت نیوز» ادامه می‌دهد: تحقیقی که روانشناسان، اسکات استنلی و گالن رودس، انجام دادند شواهدی ارائه می‌کند که نشان می‌دهد تعدد شرکای زندگی قبل از ازدواج مساله‌ای خطرناک است. به‌طور خاص، مردان و زنانی که قبل از ازدواج با دو یا چند شریک، زندگی مشترک داشتند، در مقایسه با کسانی که قبل از ازدواج زندگی مشترک نداشتند، حدود ۶۰ درصد بیشتر احتمال داشت که ازدواجشان به طلاق یا جدایی منجر شود. به همین دلایل است که استنلی و رودس به این نتیجه رسیدند که مردان و زنان جوانی که خواهان ازدواجی پایدار هستند، نباید «این فریب را باور کنند که زندگی مشترک قبل از ازدواج شانس موفقیت را بالا می‌برد». در واقع، آنها خاطرنشان می‌کنند: «عملا هیچ مدرکی وجود ندارد تا این باور را تأیید کند که زندگی مشترک قبل از ازدواج می‌تواند شانس ثبات زناشویی را بالا ببرد.»
اگر همباشی بهترین راه نیست، چه باید کرد؟
اگر همباشی بهترین راه برای یک رابطه پایدار و وفادارانه نیست، چه چیزی می‌تواند امنیت و ثبات روابط زناشویی را تامین کند؟ موسسه مطالعات خانواده آمریکا پاسخ می‌دهد: یک گزینه ممکن است آموزش قبل از ازدواج باشد. زوج‌ها می‌توانند اینگونه پیوند خود را تقویت کنند و راه‌هایی را بشناسند که روابط‌شان را با هم به عنوان یک تیم استحکام بخشند. به‌علاوه، این آمادگی قبل از ازدواج لازم نیست در محیط کلاس رسمی رخ دهد، بلکه می‌تواند شامل صرف وقت برای صحبت درباره انتظارات ازدواج با یکدیگر یا با افراد آگاه باشد یا تمرکز بر فکر کردن به «ما» به جای «من». وقتی زوج‌ها احساس کنند زمان مناسب است، می‌توانند بدون اینکه ابتدا با هم زندگی کنند، گامی به سوی ازدواج بردارند. زوج‌ها ممکن است دریابند که «اولین قدم سخت‌ترین قدم است»، اما گر همراه با آمادگی و تعهد کافی باشد، نتیجه آن یک عمر حمایت و همراهی پایدار خواهد بود.
انتهای پیام/
منبع: شهروند