به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری برنا؛ در آستانه انتخابات مجلس شورای اسلامی، پروین داداندیش کاندیدای دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی که با لیست صدای ملت در انتخابات شرکت کرده است با خبرنگارسیاسی خبرگزاری برنا در خصوص دیگاه‌های خود در زمینه‌های مختلف از جمله زنان و مشارکت به گفتگو نشست؛ متن این گفت‌وگو به شرح زیر است:
معمولا به حوزه زنان جریانی و سیاسی نگاه می‌کنند
برنا: در صورت راهیابی به مجلس شورای اسلامی چه برنامه ای برای حوزه زنان دارید و به نظر شما عملکرد فراکسیون زنان در دوره های گذشته چگونه بوده است و چه ضعف هایی داشته که باید به نقطه قوت تبدیل شود؟
داداندیش: مسائل زنان پیچیده است و هر چقدر هم که می گذرد مسائل و مطالبات دختران جوان ما به آن اضافه می شود و متاسفانه تاکنون نتوانستیم درست و بی طرفانه به مسائل زنان نگاه کنیم و معمولا جریانی و سیاسی به آن نگاه کردند و اخیرا هم بصورت امنیتی به آن نگاه شده است؛ امروز شاهد هستیم زنان به عنوان نیمی از جامعه و مادران به عنوان کسانی که نسل آینده را تربیت می کنند و دختران جوان به عنوان سرمایه انسانی تحصیل کرده تر شدند و ایده هایی برای کسب و کار دارند؛ دختران کارآفرین در حوزه های دیجیتال بسیار خوب پیش رفتند و کم از آقایان ندارند اما در مسیر تحصیل و اشتغال و ارتقاء و گرفتن پست ها که می تواند تاثیرگذار باشد در نقش آینده زنان محدودیت داریم و این محدودیت ها را هر خانمی در هر سطحی که کار کرده باشد با آن روبرو است.
من 8 سال رئیس دانشگاه بودم و به جد این محدودیت ها را میدیدم اما دختران ما تلاش کردند و خودشان چیزهایی کسب کردند ولی ما کم کاری کردیم؛ از اول انقلاب بحران هایی داشتیم که نسبت به مسائل زنان اولویت بوده است به همین دلیل امروز که من اینجا نشسته ام می دانم که این نارضایتی و ناامیدی که جامعه زنان و دختران جوان و پسران جوان ما شاهدش هستند برای این است که ما مسائل آنان را جدی نگرفتیم.
از طرف دیگر لوایح بسیار خوبی در مجالس پنجم و حتی مجلس اول داشتیم برای اینکه معلوم بود مشکل چیست اگر روند قانونگذاری در کشور را نگاه کنیم می بینیم که معمولا آن قدر مسائل مهم و حیاتی و بحرانی در کشور بوده که مسائل زنان اولویت نبوده برای همین تا امروز ما نتوانستیم خیلی از مطالبات زنان را پاسخ دهیم. برای فرصت های برابر که به دنبال آن هستیم هیچ قانونی تابحال نتوانسته کمک کند که واقعا دختران ما نگران نباشند و اگر تلاش کردند جایگاهی کسب کردند محدودیت نداشته باشند.
مسائل زنان در جریان و تقابلات سیاسی گم شده است
من مثال می زنم بعد از انقلاب مسائل زنان با توجه به اینکه رهبر انقلاب نسبت به مسئله زنان بسیار نگاه روشن و بازی داشت روی چند تا از قوانین مزاحم در مجلس اول روی آن کار شد و نتایج خوبی داشت و کم کم این نگاه به تغییر قوانین به نفع زنان در اولویت نمایندگان قرار نگرفت و کم شد و بسیاری از مسائل زنان در جریان های سیاسی گم شد و در تقابلات جریانات سیاسی گم شد و موضوعی شد که با آن رقیب را بزنیم .
شاهد هستید که هر کاندیدی که می خواست مجلس برود در مصاحبه هایش می گوید که نمی‌گذارم کنوانسیون زنان تصویب شود؛ اگر ما رویکردمان حل مشکلات بخشی از نیروی انسانی باشد که قرار است برای ما شتاب توسعه دهد بدون اینکه درگیر جریان های سیاسی شویم باید مسائل زنان حل شود، اتفاقی که الان افتاده این است که نه تنها اینها را حل نکردند بلکه به مشکلات زنان اضافه کردند؛ مادری که باردار می شود و ممکن است بچه اش ناقص باشد و غربالگری کمک میکرد این موضوع را بفهمند اما با قانون جوانی جمعیت غربالگری را ملغی کردند؛ در صورتی که یکی از افتخارهای ما در سازمان‌های بین‌المللی این بود که رهبر ما فتوا دادند که اجازه سقط جنین در شرایط خاص را داریم؛ پس به محدودیت‌ها اضافه شده است.
بحث قانون عفاف و حجاب، لایحه ای بود که قوه قضائیه با 17 بند به مجلس تقدیم کرد و مجلس در بررسی هایش به 70 بند رسید و این وسط معلوم نیست لایحه چه شد، چه ضرورتی بود و الان چطور با آن قانون ریزی می کنند و در یک جمع کوچک مصوب شد، شما بند بند این را ببینید، رویکردش این است که قانونگذار می خواهد مشکلی را حل کند اما به نظر من به مشکلات اضافه کرد؛ یعنی شما می خواستید دختران ما پوشش‌شان بهتر شود اما امروز مسئله پوشش را به مسئله سیاسی تبدیل کردند، اگر می خواهند به حکومت و نظام و دولت و مجلس نه بگویند از حجاب استفاده می‌کنند، این به نظر می آید کج فهمی و یا شاید غرض ورزی و کوته بینی به مسائل دختران جوانی است که نیروی انسانی برای شتاب دادن به توسعه هستند و می بینیم که موج مهاجرت دختران بیشتر از مهاجرت پسران است به دلیل اینکه محدودیت ها را می بینند.
ادامه نگرش قانونگذار فعلی گسست اجتماعی ایجاد می‌کند
اگر ما رای بیاوریم و با پشتوانه قوی در مقابل این نوع نگرش ها که تبدیل به قانون و باعث می شود بین مردم و حکومت و اقشار جامعه فاصله بیفتد، می‌ایستیم، در بحث قانون عفاف و حجاب که در شورای نگهبان مانده عفاف و حجاب و اسمش را به حمایت از خانواده از طریق عفاف و حجاب تغییر دادند؛ یعنی اگر دختر جوان ما مقداری مویش بیرون باشد خانواده لرزان می شود و امروز که این قدر ما درمعرض اطلاعات هستیم و در مورد حجاب خانواده های ما مطلع تر، آگاه تر و بروز تر هستند یعنی خانواده این قدر متزلزل هست که بند موی دختر ماست و این نگرش قانون گذار است و قوانینی مطرح کرده که بین اقشار اجتماعی هم فاصله می اندازد، این در حقیقت گسست اجتماعی است که امروز اتفاق نمی افتد اما مطمئنیم که اگر در آینده به همین روش عمل کنند این گسست را شاهد خواهیم بود.
قانونگذار می خواهد مشکل را حل کند من می گویم چند تا به مشکلات اضافه می کند؛ فاصله انداختن بین مردم وحاکمیت. جمهوری اسلامی هر چه که دارد به پشتوانه مردم به دست آورده و امروز با این فضای سرد انتخاباتی حاصل عملکرد دولت و مجلس ضعیفی است که شاهدش هستیم و فاصله می اندازد بین اقشار مختلف مردم .
شما به مغازه دار می گویید که به کسی به داخل مغازه می آید و چیزی بخرد تذکر بدهد؛ امروز تذکر بدهد و فردا دیگر مشتری نیست و بعد هم تذکر می‌دهد که از این مغازه خرید نکنید و در این شرایط اقتصادی به نظر شما این عقلانیت است؟! من معقتد هستم که اگر ما رویکردمان با لیست صدای ملت وارد مجلش شود در مقابل این طور یک جانبه گرایی و انحصارطلبی و فاصله انداختن بین مردم و حکومت حتما مقابله خواهد کرد.
برنا: شما زمانی ریاست یکی از واحدهای دانشگاه آزاد را بر عهده داشتید؛ همیشه نکات و نقدهایی به عملکرد دانشگاه آزاد وارد است و تحقیق و تفحص‌هایی در مجلس شکل گرفت فکر میکنید تا چه اندازه در خصوص عملکرد دانشگاه آزاد باید شفاف سازی شود؟
داداندیش: شاید این سوال را بعد از انتخابات بتوانم پاسخ بدهم چون الان شرایط انتخاباتی و روزهای آخر است و شاید بتوانم با مردم بهتر حرف بزنم و ما بخواهیم از مردم که اگر اعتراض دارند، بیایند رای اعتراضی خود را به لیست صدای ملت بدهند که بتوانیم تغییراتی را بوجود بیاوریم اگر بتوانیم قطعا در مورد دانشگاه آزاد هم این اتفاق خواهد افتاد.
در دنیای امروز سرلوحه کار ما شفافیت است و مگر می شود مالیات و شهریه را چند درصد بالا ببرید ولی معلوم نباشد کجا خرج می کنید. در مورد قانون مالیاتی که شش ماه دیگر قرار است اجرایی شود، می گویند ما الگوهای غربی را می آوریم و اینجا به هم می زنیم، نظام کشورهای صنعتی پیشرفته که با مالیات می چرخند این گونه است که به مردم می گویند در ازای این پول که از شما می گیریم این کارها را انجام می دهیم؛ برای رفاه و زندگی بهتر و بیمه و تامین هزینه سالمندان روی اینها برنامه ریزی می کنند.
هزینه کرد شهریه دانشجویان باید شفاف باشد
دانشگاه هم همین است شما شهریه می گیرید و باید شفاف شود که با شهریه چه کارهایی انجام میشود اگر شفاف شود دانشجو با جان و دل شهریه را می‌پردازد چرا که میداند با شهریه یک آزمایشگاه عالی و به روز درست شده است که محقق ما آنجا پژوهش کند و دستاورد این پژوهش برای بچه ها و آینده کشور خوب است. اگر شهریه به قشری داده میشود که از شما حمایت کنند در واقع باید این رویکرد و نگاه تغییر کند؛ در دانشگاه فضایی فراهم است که جوانان باید در آن اجتماعی شدن و مهارت یاد بگیرند که بتوانند مخالف خود را تحمل کنند اما با هم تبادل آراء کنند شما بسیج و انجمن اسلامی را دارید و شما از دانشگاه آزاد بپرسید از کدامشان حمایت می کند؟
امروز که من انیجا نشستم با قوانین متفاوتی که مرتب در دانشگاه آمد بچه های انجمن اسلامی گذاشتند رفتند و گفتند ما را اصلا بازی نمی دهید، بسیج هم چون رقیبی نداشت آن هم ضعیف عمل می کند انگیزه می خواهد و یک رقابت سالم باید شگل بگیرد که با هدف حرفه ای شدن ما است که امروز در مجلس نشستیم دنبال منافع مردم باشیم نه دنبال اینکه جناح رقیب چه می گوید و بزنیم نابودش کنیم. بچه ها باید یاد بگیرند در دانشگاه اساتید بالای سرشان هستند ما این کار را نتوانستیم به خوبی انجام دهیم، حضرت آقا می فرمایند که در سخنرانی اخیر در مورد سیاسی شدن دانشگاه ها که می فرمایند خدا لعنت کند کسانی را که نمی گذارند دانشجو سیاسی شود، سیاسی یعنی چی؟ یعنی آگاهی سیاسی اش بالا برود؛ الان دانشگاه ها چند تا برنامه برای انتخابات توانستند برگزار کنند.
شخصا خود من را چند دانشگاه دعوت کردند ومسیر مجوز گرفتن بسیار سخت است؛ دو روز است برنامه های دانشگاه لغو می شود یا طرف مقابل نمی آید یا بچه ها نمی آیند در صورتی که سالهای گذشته اینگونه نبود ما چه کرده ایم؛ همه ما دست به دست هم دادیم که بچه ها را ناامید کنیم و یک جو سرد انتخاباتی با مشارکت پائین برگزار شود و باز دوباره همین گروه انحصار طلب می آید و با همین رویکرد؛ جدا کردن مردم از حکومت و جدا کردن مردم از مردم و دست در جیب مردم کردن و مشکلات روابط خارجی را نگاه نکردن.
انحصارطلبی و سومدیریت دو مشکل اساسی است
با همین شعار آمدند که اقتصاد ربطی به تحریم‌ها ندارد امروز که اینجا نشستیم این سفره ی کوچک مردم که تورم و قیمت دلار روی آن اثر گذاشته و همین تصمیمات و قوانین بدون اولویت در آن اثر گذاشته، نتیجه همین تحریم ها است و همین آقایان جلوی برجام را گرفتند و با توجه به اینکه رهبری روی آن تاکید داشتند نتوانستند.
دو تا مشکل داریم یکی انحصار طلبی و یکی هم سوء مدیریت است و شما ببینید در این لیستی که دوستان دادند همه چیز دست آنها بود ما در یک رقابت بسیار نامتقارن وارد بازی و انتخابات شدیم و تمام اعضای ما را رد صلاحیت کردند من را هم در یک ماراتن و در دقیقه 90 تایید صلاحیت کردند؛ ما توانستیم لیست ببندیم از همه دوستان اصولگرا و اصلاح طلب و مستقلین و آدمهای با تجربه که درمجلس که کار کردند و امروز ناراضی از وضع موجود هستند و خودشان هم عذرخواهی می کنند از اشتباهاتی که اگر خودشان متوجه شده باشند.
این آقایان هنوز نمی دانیم کدام لیست و چگونه بستند، فکر می کنم دو روز مانده به پایان انتخابات لیست بیرون آمد، آقای حداد عادل دیروز توضیح دادند 2500 نفر را سر کار گذاشتند از کاندیداها که تایید صلاحیت شدند در یک مصاحبه و سهم بقیه گروهه است؛ روش های مردم سالاری را استفاده می کنند اما بدون محتوا.
نهادهای مربوطه شروط رهبری را رعایت نکردند/ با 80 نفر در مجلس اقلیت قوی را تشکیل می‌دهیم/ جلوی قانونگذاری دستوری و اجباری را میگیریم
برنا: در حال حاضر تا چه اندازه و باتوجه به شرایط کشور و مانوری که میتوانیم درعرصه بین المللی روی بحث مشارکت دهیم، حضور مردم در این دوره از انتخابات چقدر ضرورت دارد؟
رهبری از فروردین ماه اولین سخنرانی خود فرمودند که ما نیاز به مشارکت داریم و چند شرط برای انتخابات گذاشتند؛ مشارکت بالا، امنیت انتخابات و رقابت است و تک تک اینها را دولت و نهادهای مرتبط با آن این را رعایت نکردند و روی آن کار نکردند؛ در رقابت بالا باید از همه جناح ها تایید صلاحیت می شدند که نشدند و با این حال امروز معتقدیم که نظام اسلامی مشروعیت و مقبولیتش را از حضور و پشتوانه اش را از حمایت مردم میگیرد و امروز با توجه به شرایط پیش آمده، ناکارآمدی دولت ها و مجلس مردم دلسرد شدند و گروه هایی که قبلا به دولت و مجلس رای دادند به دلیل همین تشتت آراء و اختلافاتی که وجود دارد و تصمیمات غلطی که گرفته شده آنها هم ناراضی هستند .
گرچه ما ریزش آراء زیادی داریم اما من معتقدم این قدر جوانان و نسل امروز ما آن قدر آگاه هستند که می داند اگر تغییر قرار است اتفاق بیفتد در خیابان و خانه اتفاق نمی افتد.
در سال 1400عده ای رای سفید یا رای ندادند و الان دولتی آمده که از آن راضی نیستیم به نظر من تنها راه صندوق رای است و ما هم به عنوان کنش گر سیاسی خودمان به میدان آمدیم و الان می خواهیم از کسانی که از وضعیت موجود راضی نیستند بیایند و به صدای ملت رای بدهند و اگر مردم پشت همه کاندیدها در سراسر کشور قرار بگیرند و رای بدهند 70الی 80 نفر بیشتر نمی شوند اما اقلیت قوی می شویم، اگر مردم به ما رای بدهند، ما تضمین می کنیم که این رویه قانونگذاری و سیاست ورزی اجباری و دستوری در کشور رواج پیدا نکند.
انتهای پیام/