بلوک نیوجرسی بتنی که به نام‌های جداکننده نیوجرسی، مانع ترافیکی نیوجرسی بتنی، دیوار نیوجرسی و بلوک جرسی نیز شناخته می‌شود؛ حفاظی پیش‌ساخته از جنس بتن است؛ که کاربرد اصلی آن جداسازی مسیرهای ترافیک جاده‌ها است.
همچنین کاربردهایی مانند جدا کردن مسیرهای ترافیک مخالف، محافظت از عابران پیاده و کارگران، مسدود کردن معابر یا جاده‌ها، ایجاد مسیرهای موقت، کنترل ترافیک در مواقعی مانند تصادفات یا عملیات عمرانی، جلوگیری از انحراف خودروها و کاهش شدت تصادفات از کاربردهای متداول این بلوک‌ها هستند.
همان‌طور که از نام آن پیداست؛ از قالب نیوجرسی بتنی برای قالب‌گیری و ساخت قطعات پیش‌ساخته نیوجرسی به کمک روش بتن‌ریزی استفاده می‌شود. دقیقا مشابه با آنچه در تولید و اجرای دال بتنی انجام می‌شود. این قالب‌ها معمولا از جنس فلزی بوده و قابلیت استفاده مکرر را دارند.
همان‌طور که گفتیم نیوجرسی بتنی نوعی مانع سنگین و قدرتمند است که اغلب در مدیریت و کنترل ترافیک جاده‌ها و با هدف جلوگیری از تصادف و کاهش خسارات احتمالی آنها و همچنین هدایت صحیح وسایل نقلیه کاربرد دارد.
از آنجا که انواع مختلفی از نیوجرسی بتنی وجود دارد؛ قالب‌های آنها نیز دارای ابعاد متفاوت و دارای ویژگی‌های خاص هستند. بنابراین اولین قدم برای آشنایی با روش ساخت نیوجرسی بتنی، آشنایی با قالب نیوجرسی است. در این زمینه نیز باید با انواع جداکننده بتنی، نقشه نیوجرسی و ابعاد بلوک نیوجرسی پیش‌ساخته آشنا شوید.
انواع جداکننده یا نیوجرسی بتنی وجود دارد؛ که برای تولید هرکدام از آنها نیز باید قالب اختصاصی تهیه کرد. بر همین اساس در این بخش از مقاله به بررسی انواع نیوجرسی بتنی پرداخته‌ایم.
این مدل نیوجرسی‌ها متداول‌ترین و البته بهترین مدل آن هستند. این قطعات پیش‌ساخته به کمک مفاصل کناری خود که از جنس فلز هستند؛ می‌توانند به یک‌دیگر وصل شده و دیواره‌ای مستحکم و طولانی را ایجاد کنند.
به همین دلیل نیز آنها را در حد فاصل دو لاین مخالف جاده‌های بیرون شهری یا اتوبان‌ها می‌توان دید. طبیعتا قالب مورد نیاز برای ساخت این مدل باید طراحی مناسب برای ایجاد مفاصل را نیز داشته باشد.
این مدل که با نام نیوجرسی یک طرفه نیز شناخته می‌شود؛ اغلب برای قراردادن در حاشیه جاده بوده و سمت دیگر آن چیزی نیست. این مدل معمولا وزنی نصف وزن نیوجرسی دو طرفه داشته و به همین نسبت نیز قیمت کمتر و مقاومت کمتری در برابر ضربه دارند.
نیوجرسی دو طرفه که می‌تواند به شکل مفصلی یا غیر مفصلی باشد؛ از حالت یک طرفه کاربرد بیشتری دارد. در این حالت گذاشتن یک ردیف نیوجرسی از هر دو سمت کیفیت مشابهی داشته و کارایی لازم را ارائه می‌دهد. طبیعتا در این حالت قیمت ساخت نیوجرسی بیشتر، وزن آن بالاتر و استحکام آن نیز بیشتر خواهد بود.
منظور از نقشه نیوجرسی بتنی، طرحی است که ابعاد و اندازه آن را به صورت دقیق مشخص کرده و بر اساس این نقشه می‌توان قالب نیوجرسی را طراحی کرد. از سویی نقشه نیوجرسی بتنی را در صورت داشتن فرمی خاص و متفاوت، باید بر اساس قالب درخواست شده توسط کارفرما و در همان محل پروژه تهیه کرد. البته تهیه این قالب‌ها بر اساس استانداردهای ارائه شده توسط وزارت راه و شهرسازی باید انجام شود.
همچنین مهم است که بدانید این نقشه‌ها باید با دقت بالایی طراحی شده تا بتوانند از استانداردهای مدنظر سربلند بیرون بیایند. از سویی در صورت نیاز به نقشه خاص، هزینه ساخت نیوجرسی بالاتر می‌رود.
همان‌طور که گفتیم بلوک‌های نیوجرسی می‌توانند دارای ابعاد اختصاصی باشند. با این حال ابعاد ثابت و استانداردی نیز برای این بلوک‌ها تعریف شده است. بر همین اساس و در یک تقسیم‌بندی کلی، بلوک‌های نیوجرسی را شامل نیوجرسی بتنی تیپ‌های یک و دو و سه می‌دانند. این تیپ‌ها دارای ابعاد 40 در 40، 200 در 80 ، 300 در 110 و 100 در 80 سانتی‌متر هستند.
طبیعتا هریک از این ابعاد نیازمند قالب نیوجرسی خاص خود بوده و از طرفی کارایی خود را دارند. به عنوان مثال نیوجرسی‌های 900 کیلوگرمی با ابعاد کف 60، ارتفاع 80 و طول 150 سانتی‌متری، برای خیابان‌های شهری و دارای دید کم مناسب هستند.
همچنین نیوجرسی‌های 1200 کیلوگرمی با کف 70، ارتفاع 20 الی 80 و طول 400 سانتی‌متری برای بزرگراه‌ها و جاده‌های خارج از شهر مناسب هستند. در نهایت نیوجرسی‌های 5300 کیلوگرمی با کف 70 الی 110، ارتفاع 100 و طول 600 سانتی‌متر، برای فضاهای خارج شهر و در موارد خاص کاربرد دارند.
همان‌طور که مشخص است این بلوک‌ها از بتن ساخته شده‌اند. بنابراین برای ساخت بتن تازه آن مانند هر سازه دیگری از سه ماده اصلی آب، سیمان و ماسه استفاده می‌شود. البته نکات زیادی در این زمینه وجود دارد. مثلا سیمان بتن نیوجرسی باید سیمان پرتلند تیپ 1 و 2 باشد.
ماسه یا سنگدانه مورد استفاده در آن نیز باید ترکیبی از شن عدسی، شن بادامی و ماسه باشد. همچنین امروزه استفاده از فناوری‌های نوین در ساخت بتن تازه مورد استفاده در قالب نیوجرسی بسیار مورد توجه است. مثلا استفاده از بتن‌های خود تراکم، عمل آوردن بتن با بخار و همچنین تولید قالب نیوجرسی با ساختار مفصلی، از جمله این ابتکارات است.
فارغ از بخش بتنی، از میلگرد ها و مفاصل فلزی نیز در ساخت نیوجرسی بتنی استفاده می‌شود. از میلگرد برای افزایش مقاومت بلوک استفاده می‌گردد؛ و مطابق استاندارد باید در سایز A3 بوده و دارای حداقل مقاومت کششی 400 مگا پاسکال باشد. در قالب نیوجرسی مفصلی نیز از مفاصل فلزی استفاده می‌شود که آنها نیز باید مقاومت کششی بالا و در حد میلگرد داشته باشند.
در نهایت استفاده از برخی افزودنی‌های مایع برای ایجاد سطح صاف و یک‌دست بر روی نیوجرسی بتنی، به بالا بردن کیفیت آن کمک می‌کند.
در نهایت ساخت قالب‌های فلزی برای تولید نیوجرسی بتنی نیز نیازمند دقت در جزئیات آن است. همان‌طور که پیش از این نیز گفتیم؛ ابتدا این قالب‌ها بر اساس ابعاد استاندارد یا ابعاد اختصاصی طراحی می‌شوند.
در طول طراحی نیز علاوه بر ابعاد قالب، باید به مواردی مثل ضخامت ورق فلزی مورد استفاده در ساخت قالب نیز توجه کرد. به عنوان مثال حداقل ضخامت باثبات برای ساخت قالب نیوجرسی باید حدود 4 میلی‌متر در نظر گرفته شد. طبیعتا هرچه ابعاد قالب بزرگ‌تر باشد؛ ممکن است به ورق‌های ضخیم‌تری نیاز باشد.
پس از طراحی نیز ورق‌ها بر اساس طرح موجود برش داده شده و سپس به کمک جوش فلز به یک‌دیگر متصل می‌شوند. در نهایت درزگیری قالب برای جلوگیری از خروج بتن تازه و همچنین رنگ‌کاری آن، آخرین مرحله ساخت قالب نیوجرسی بتنی است.
این محتوا حاوی تبلیغات میباشد