به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری برنا؛ تصویربرداری فتوآکوستیک یک تکنولوژی در حال ظهور است که نقاط قوت هر دو تکنیک تصویربرداری نوری و سونوگرافی را ترکیب می‌کند. این دستگاه قابلیت‌های تصویربرداری با وضوح بالا با نفوذ بافت عمیق را ارائه می‌دهد، که آن را به ویژه برای کاربرد‌های مختلف پزشکی امیدوار کننده می‌کند.
در هسته خود این تکنیک از اثر فوتواکوستیک استفاده می‌کند، جایی که بافت‌ها نور لیزر پالس را جذب می‌کنند و پس از آن امواج اولتراسونیک را به دلیل گسترش سریع حرارتی منتشر می‌کنند که سپس برای تشکیل یک تصویر شناسایی می‌شوند.
کاربرد‌های تصویربرداری فوتوآکوستیک در پزشکی بسیار گسترده است. یکی از کاربرد‌های برجسته در سرطان شناسی است، جایی که می‌تواند برای تشخیص زودهنگام سرطان، نظارت بر پیشرفت تومور و ارزیابی پاسخ درمان استفاده شود. علاوه بر این در تصویربرداری عصبی، تصویربرداری قلبی عروقی و پوست شناسی، در میان زمینه‌های دیگر امیدوار کننده است.
با این حال یکی از محدودیت‌های قابل توجه سیستم‌های تصویربرداری فتوآکوستیک فعلی حجم آنها است. سیستم‌های سنتی اغلب نیاز به تنظیمات بزرگ و پیچیده دارند و مانع از تحرک و عملی بودن آنها برای برنامه‌های کاربردی مراقبت از نقطه یا نظارت مداوم می‌شوند. ماهیت بزرگ این سیستم‌ها باعث می‌شود که آنها برای استفاده در خارج از محیط‌های بالینی یا در سناریو‌هایی که تحرک ضروری است، مانند در طول جراحی یا در مناطق دورافتاده مناسب نباشند.
اگر سیستم‌های تصویربرداری فتوآکوستیک کوچکتر و قابل حمل‌تر شوند، می‌توانند مراقبت‌های پزشکی را با امکان نظارت مداوم بر تعدادی از پارامتر‌های فیزیولوژیکی مهم تغییر دهند. بینش ارائه شده توسط این اندازه گیری‌ها می‌تواند سلامت بیمار را بهبود بخشد و در صورت لزوم مداخله زودهنگام را تسهیل کند.
این قابلیت حمل ممکن است به زودی به لطف کار یک تیم در دانشگاه علوم و فناوری جنوبی در چین به واقعیت تبدیل شود. آنها یک تصویربرداری فوتوآکوستیک را توسعه داده اند که در یک ساعت مچی قرار می‌گیرد.یک ساعت مچی که به کوله پشتی متصل می‌شود.
سیستم جدید از چندین جزء تشکیل شده است اما اگر کسی به زیبایی شناسی علاقه نداشته باشد، همه آنها به طور منطقی قابل پوشیدن هستند. جزء ساعت مچی شامل رابط تصویربرداری و صفحه نمایش برای مشاهده تصویر بازسازی شده است. یک کامپیوتر دستی قدرت پردازش اسب بخار و توانایی کنترل و پیکربندی تصویر را فراهم می‌کند. در نهایت یک کوله پشتی برای نگهداری اجزای سنگین‌تر، یعنی لیزر و باتری‌ها استفاده می‌شود.
وزن کوله پشتی حدود ۱۵ پوند است. به گفته محققان، این تنها دستگاه فتوآکوستیک پوشیدنی موجود است، بنابراین یک طاقچه مهم را پر می‌کند، حتی اگر برای همه شرایط کاملا آماده نباشد. اما با وضوح ۸.۷ میکرومتر، میدان دید ۳ میلیمتر و تمرکز قابل تنظیم، این دستگاه قابل حمل قدرت انجام برخی از تصویربرداری جدی و ایجاد یک تفاوت واقعی در زندگی بسیاری از افراد را دارد که در غیر این صورت ممکن است برای تشخیص و درمان چالش برانگیز باشد.
در یک سری آزمایشات، که در آن جریان خون به بازو عمدا با یک دستبند مانع شد، تصاویر نشان داده شد که نتایج دقیق را با وجود جمع و جور و قابل حمل ارائه می‌دهد. به همین ترتیب، این سیستم به طور بالقوه می‌تواند توسط بیماران خارج از یک محیط بالینی در آینده برای نظارت مداوم استفاده شود.
منبع لیزر عامل اصلی محدود کننده در حال حاضر در ساخت یک دستگاه سبک تر است. با توجه به سرعت فعلی پیشرفت تکنولوژی، محققان معتقدند که به زودی قادر خواهند بود دستگاه را حتی کوچکتر کنند و کوله پشتی را از بین ببرند. اگر آنها به این هدف برسند و سیستم را به اندازه ساعت مچی کوچک کنند، می‌توان برنامه‌های کاربردی بیشتری را فعال کرد.
انتهای پیام/