به گزارش خبرنگار خبرگزاری برنا، حمام‌های عمومی مکانی برای آشنایی‌ها و دید و بازدید‌ها بود و اساساً چه-بسیار بحث‌ها و قهر و آشتی‌ها که در حمام صورت می‌پذیرفت. گرمابه‌ها از بنا‌های غیرمذهبی است که به عنوان یکی از مهم‌ترین بنا‌های شهری محسوب می‌شده است در این میان قرار گرفتن حمام‌ها در گذرگاه‌های عمومی، راسته‌ی بازارها، کاروانسرا‌ها و نزدیکی مساجد موقعیت ممتازی بدان می‌بخشید.
پس از گسترش اسلام در ایران گرمابه‌های متعددی در شهر‌ها و روستا‌های ایران احداث شد که در دوران صفویه این امر با دقت و ظرافت بیشتری انجام شد. گرمابه جاجرم به نوعی اولین و قدیمی‌ترین حمام این شهر محسوب می‌شود قسمت‌های مختلف این بنا عبارتند از ۱- سربنیه یا رختک کن که درواقع دالان ورودی حمام و اولین مرحله‌ی ورود به گرمابه محسوب می‌شود؛ ۲- فضای چاله حوض، این بخش برای رعایت در گرم و سرد شدن تدریجی بدن تعبیه شده بود؛ ۳- خزینه که بخش اصلی حمام است و محل شستشوی بدن است خزینه در حمام‌های کامل سه عدد بوده که یکی برای آبگرم، یکی برای آب سرد و در وسط آب ولرم جای می‌گرفت؛ ۴- گرمخانه که مربوط به فصل تابستان بوده است.
در بخش‌هایی از کف گرم خانه‌ی حمام جاجرم با نقوش سنتی اسلیمی و ختایی تزیین شده و باعث تمایز این قسمت از سایر بخش‌ها شده است؛ ۵- آب انبار و قسمت‌های بیرونی؛ ۶- گلخن. این اثر به سال ۱۳۸۶ خورشیدی به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید و پس ازچندی تحت عنوان موزه‌ی مردم شناسی تغییر کاربری داده است.
این موزه دارای بخش‌های گوناگونی است که از آن میان می‌توان به بخش پوشاک سنتی، بخش نمایشی استحمام به سبک قدیم که مجسمه‌هایی در نقش دلاک و.. فضای گرمابه‌های قدیمی را تداعی می‌کند، بخش شخصیت‌های برجسته‌ی شهرستان جاجرم، بخش باستان شناسی (آثار مکشوفه قدیمی شامل سفالینه‌های قدیمی اسلحه و غیره) و بخش صنایع دستی اشاره کرد.
این موزه در حد فاصل مصلی و نارین قلعه که از سایر مکان-های قدیمی و دیدنی شهرستان جاجرم است قرار دارد.
انتهای پیام