به گزارش خبرگزاری برنا، شرکت سرمایه‌گذاری توسعه معادن و فلزات به عنوان یکی از بزرگترین هلدینگ‌های صنایع معدنی و فلزی، نقش موثر و به‌سزایی را در سرمایه‌گذاری بخش‌های توسعه‌ای و افزایش ظرفیت شرکت‌های موجود در صنعت سنگ‌آهن و فولاد ایفا می‌کند. اما عملکرد این هلدینگ در طی دو سال اخیر نشان‌دهنده ضعف عملکرد «ومعادن» در این مدت بوده است. در این راستا، شرکت سرمایه‌گذاری توسعه معادن و فلزات با داشتن سهم مناسبی از دو قلوی سنگ‌آهنی (چادرملو و گل‌گهر) و شرکت سنگ آهن گهر زمین به عنوان بزرگترین تولید کنندگان سنگ آهن کشور، مجتمع فولاد خراسان به عنوان قطب چهارم تولید فولاد کشور و همچنین بسیاری از شرکت‌های فعال در حوزه‌های تولیدی، خدمات فولادی، بازرگانی و کارگزاری، علاوه بر ایجاد پتانسیل سودآوری بالا، نقش موثر و حائز اهمیتی از نظر مدیریتی و تامین منابع مالی لازم برای شرکت‌های زیر مجموعه خود دارد. اما با این حال به نظر می‌رسد شرکت سرمایه گذاری توسعه معادن و فلزات تحت تاثیر عواملی نظیر ضعف مدیریتی و ارزش آفرینی، نتوانسته در طول این دوره آنطور که باید به وظایف خود عمل کند و عملکرد قابل قبولی داشته باشد.
افت معنادار بازدهی هلدینگ «ومعادن»
بررسی گزارش‌های مالی این شرکت در بورس نشان می‌دهد بازده دارایی‌های شرکت که بیانگر بازدهی ایجاد شده به واسطه دارایی‌های شرکت است طی یک سال اخیر کاهش معناداری را تجربه کرده است. به طوری که این نسبت از پاییز ۱۴۰۱ تاکنون در مسیر کاهشی قرار داشته و از حدود ۴۱ درصد بازدهی، با افت ۱۰ درصدی هم اکنون به محدوده ۳۱ درصد رسیده است.
علاوه بر این، حقوق صاحبان سهام «ومعادن» نیز طی دو سال اخیر در مسیر کاهشی قرار داشته که نشان از عدم کارایی شرکت در تولید سود حاصل از فعالیت‌های اخیرش است. شرکت سرمایه گذاری توسعه معادن و فلزات در این بخش نیز نتوانسته عملکرد خوبی داشته باشد و ارزش آفرینی کند. بررسی آمار‌های منتشر شده از عملکرد شرکت طی پنج فصل نشان می‌دهد که بازده حقوق صاحبان سهام «ومعادن» با بازدهی حدود ۴۷ درصدی از پاییز ۱۴۰۱ با افت ۲۵.۵ درصدی به محدوده ۳۵ درصد در پاییز ۱۴۰۲ رسیده است.
ناتوانی «ومعادن» در استفاده از دارایی‌ها
از طرف دیگر نسبت گردش دارایی‌های شرکت نیز در این مدت کاهشی قابل توجه داشته است. بررسی آماری گردش دارایی‌های شرکت که نشان دهنده توانایی شرکت در استفاده از دارایی‌های خود برای ایجاد فروش و درآمد است در این مدت ۲۲ درصد کاهش داشته و به حدود ۳۲ درصد رسیده است.
ضمن اینکه نسبت جاری «ومعادن» که ارتباط میان میزان دارایی‌های جاری شرکت با میزان بدهی‌های جاری آن برقرار می‌کند و بیانگر میزان توانایی و قدرت شرکت در بازپرداخت بدهی‌ها و تسویه آنها است، از ۴.۵۶ درصد در پاییز ۱۴۰۱ هم اکنون به حدود ۲.۳۸ درصد رسیده است که بیش از ۴۷ درصد افت داشته است.
بررسی ارزش روز پرتفوی بورسی سرمایه گذاری توسعه معادن و فلزات
بر اساس جدول پایین که ارزش روز پرتفوی بورسی سرمایه گذاری توسعه معادن و فلزات را نشان می‌دهد، این هلدینگ در شرکت‌های بزرگی مانند گل گهر، چادرملو، گهرزمین، فولاد ارفع، فولاد خراسان و شرکت ملی صنایع مس ایران، سهامدار است، اما به دلیل میزان سهمش، عملا نقش فعالی در مدیریت آنها نداشته و در درآمد و سود حاصل از این شرکت‌ها هم نمی‌تواند عملکرد تاثیرگذاری داشته باشد. چرا که اگر ارزش سهام یا دارایی این شرکت‌ها رشد کند، نمی‌توان چنین رشدی را به عنوان بخشی از عملکرد مدیریتی «ومعادن» در نظر گرفت.
«ومعادن» از رشد جا ماند؟
آمار‌های بررسی شده شرکت که از کدال استخراج شده است، ضعف عملیاتی و تصمیم‌گیری در این نهاد مالی را به خوبی نشان می‌دهد. البته باید این نکته را در نظر گرفت که تبعات چنین بحرانی تنها به «ومعادن» محدود نمی‌شود و شرکت‌های تابعه آن را نیز تحت تاثیر قرار داده است. شرکت سرمایه گذاری توسعه معادن و فلزات با مدیرعاملی اردشیر سعدمحمدی، که از مدیران معروف دولت قبلی است و پیش از این در شرکت ملی صنایع مس ایران حضور داشت، در دو سال گذشته با وجود رشد نرخ ارز، ارزش بازار خود را از حدود ۱۰۱ هزار میلیارد تومان در ابتدای سال ۱۴۰۱ به حدود ۹۵ هزار میلیارد تومان در ۲۱ اسفند ۱۴۰۲ کاهش داده است. این در حالی است که مقایسه عملکرد هلدینگ «ومعادن» در مقایسه با سایر هلدینگ‌های مالی و اقتصادی مشابه نیز وضعیت خوبی ندارد. چرا که «ومعادن» نتوانسته متناسب با رشد بازار سرمایه و نرخ ارز، سطح قبلی خود را حفظ کرده و ارزش بازار خود را افزایش دهد.
ضعف عملکرد «ومعادن» در پیشبرد پروژه‌ها
علاوه بر افتی که در عملکرد این شرکت طی دو سال اخیر شاهد بودیم، بررسی‌های صورت گرفته از وضعیت پروژه‌های این شرکت نشان می‌دهد که پروژه‌های در دست «ومعادن» نیز اوضاع خوبی ندارد. این شرکت هفت پروژه غیر پیشران در دست خود دارد که باید با تامین مالی سرعت انجام این پروژه‌ها را تسهیل ببخشد، اما بخش زیادی از سرمایه این هلدینگ در سطوح نامرتبط سرمایه گذاری شده است. به این معنا که «ومعادن» به جای سرمایه گذاری در بخش‌های مولد و توسعه‌ای و تکمیل پروژه‌های پیشران و غیرپیشران خود نظیر الماس آرتاویل و فولاد کردستان در سطوحی نامولد سرمایه خود را بلوکه کرده است.
در مجمع پرحاشیه «ومعادن» چه گذشت؟
مجمع عمومی فوق العاده شرکت سرمایه‌گذاری توسعه معادن و فلزات با حضور ۸۰.۳۳ درصد سهامداران، چهارشنبه ۹ اسفند ۱۴۰۲ برگزار شد. در این مجمع افزایش سرمایه شرکت از ۱۹۲هزار و ۴۲۸ میلیارد ریال تا ۳۰۰هزار میلیارد ریال و به میزان ۱۰۷هزار و ۵۷۲ میلیارد ریال، معادل ۵۶ درصد، از محل سود انباشته به تصویب رسید؛ که هدف از این افزایش سرمایه جبران مخارج انجام شده (مشارکت) در افزایش سرمایه شرکت‌های سرمایه پذیر و اصلاح ساختار مالی عنوان شد.
اما صحبت تامل برانگیز اردشیر سعدمحمدی، مدیر عامل شرکت سرمایه گذاری توسعه معادن و فلزات در این مجمع واکنش بسیاری از فعالان بازار را به دنبال داشت زیرا مدیر عامل «ومعادن» در قسمتی از مراسم مجمع فوق العاده این شرکت، در کمال تعجب می‌گوید: «دو تا صورت جلسه بنویسید» که در واکنش به این صحبت سعدمحمدی نماینده سازمان بورس تذکر می‌دهد: «مجمع یک صورت جلسه دارد و همه مصوبات در همان یک صورت جلسه درج می‌شود.»
علاوه بر این، سعدمحمدی دلیل پایین بودن درصد پیشرفت پروژه صبا نور را ارتقا در تولید اعلام کرد که به نظر می‌رسد نبود سرمایه کافی برای سرمایه‌گذاری در این بخش علت اصلی باشد. او در مجمع اعلام کرد: «با توجه به اقدامات اکتشافی و افزایش ذخایر، پروژه تولید کنسانتره صبانور از ۱ میلیون تن به ۲ میلیون تن ارتقا پیدا کرد و پس از بهره‌برداری امکان تامین بخشی از مواد اولیه برای پروژه‌های اقلید، آرتاویل و همچنین فولاد مبارکه را نیز دارد.» ضمن اینکه در ادامه این مجمع، سهامداران «ومعادن» ایرادات و اعتراضات متعددی در خصوص بازارگردانی این سهم داشتند که سعدمحمدی نتوانست با راهکار‌های ارائه شده رضایت سهامداران را جلب کند. البته این موارد چند مورد از ایرادات وارده جدیدی است که به عملکرد مدیرعامل این شرکت وارد می‌شود و به خوبی صحه بر ضعف مدیریتی و ایرادات وارده بر عملکرد اردشیر سعدمحمدی می‌گذارد.
انتهای پیام/