به گزارش برنا؛ در ایران اولین مورد ایدز در سال ۱۳۶۵ در یک کودک پنج ساله هموفیلی تشخیص داده شد، این بیمار در اردیبهشت ۱۳۶۶ فوت کردند. نام این بیمار مسعود نعیمی بود. با بررسی کلیه افراد هموفیلی در کشور که تعداد آنها در آن زمان حدود ۲۰۰۰ نفر بود و همه آنها از فرآورده‌های خونی (فاکتور ۸ و فاکتور ۹) وارداتی استفاده کرده بودند، مشخص شد که حدود ۱۵ درصد از آن به ویروس ایدز (HIV) مبتلا شده‌اند.
در سال ۱۳۶۴ فراورده‌های خونی شرکت فرانسوی مریو که آلوده به اچ‌آی‌وی بود، به بیماران هموفیلی که نیاز دائم به دریافت انواع فاکتورهای انعقادی خون دارند داده شد. این خون‌ها آلوده بودند.
در سال ۱۳۶۶ نخستین مورد از بیماران هموفیلی که از طریق فراورده‌های خونی آلوده به بیماری ایدز مبتلا شدند شناسایی شد. پس از افشای این موضوع در سال ۷۶ پرونده‌ای در این مورد تشکیل شد و در سال‌های بعد طی چند مرحله، دادگاه سازمان انتقال خون ایران و وزارت بهداشت را به پرداخت دیه به ۹۷۴ شاکی اولیه پرونده و شاکیان بعدی، تأمین داروها و هزینه درمان بیماران مبتلا و عذرخواهی رسمی وزارت بهداشت از بیماران در جراید کثیرالانتشار به خاطر انتساب آلودگی بیماران به ویروس از «طریق دیگر» محکوم کرد.