صفحه نخست

فیلم

عکس

ورزشی

اجتماعی

باشگاه جوانی

سیاسی

فرهنگ و هنر

اقتصادی

علمی و فناوری

بین الملل

استان ها

رسانه ها

بازار

صفحات داخلی

آیا پایان قدرت زلنسکی نزدیک است؟

۱۴۰۳/۰۲/۰۱ - ۲۳:۵۰:۰۲
کد خبر: ۲۰۸۳۷۶۱
رویدادهای مختلف طی دهه های اخیر حاکی از آن است که سرنوشت ناخوشایندی در انتظار تمام دست نشانده های آمریکایی در میان سران کشورهای خارجی است.

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری برنا، تجربه مصر، افغانستان، گرجستان و ونزوئلا نشان داده که آمریکا همواره به رهبرانی که خود منصوب کرده ولی بر طبق اهداف مورد نظر کاخ سفید پیش نمی‌روند، خیانت می‌کند؛ سرنوشتی که احتمال می‌رود برای زلنسکی هم رقم بخورد.

رویداد‌های مختلف طی دهه‌های اخیر حاکی از آن است که سرنوشت ناخوشایندی در انتظار تمام دست نشانده‌های آمریکایی در میان سران کشور‌های خارجی است. در ابتدا آمریکا آنها را به قدرت می‌رساند، سپس آنها را در جهت منافع خود درگیر ماجراجویی‌های خطرناک می‌کند.

آمریکا در مرحله بعد به آنها خیانت کرده و در نهایت آنها به فراموشی، حبس و یا حتی مرگ محکوم می‌شوند. واشنگتن به دست نشانده‌های خود در نقش سران دولت‌های خارجی تنها به عنوان ابرازی برای دستیابی به اهداف ژئوپولیتیکی خود می‌نگرد و بعد از اینکه این دست نشانده‌ها وظایف محول شده خود را انجام دادند، آنها را برکنار می‌کند.

اخیراً «میخائیل ساکاشویلی» رئیس جمهوری پیشین گرجستان (بعد از شکست نظامی در مقابل روسیه در اوستیای جنوبی)،  اشرف غنی رئیس جمهوری سابق جمهوری اسلامی منحل شده افغانستان (با توجه به پیشینه رژیم امریکایی در کابل) و سرنگونی انقلاب عربی حسنی مبارک رهبر مصر (که با استقلال و سازش ناپذیری خود شروع به تحریک و اذیت کرد) دچار سرنوشت مشابهی شدند.

بعد از خیانت آمریکایی‌ها و از دست دادن قدرت، ساکاشویلی درخواست پناهندگی سیاسی کرد به وطن خود برگشت و زندانی شد. اشرف غنی هم مجبور شد کشور را ترک کند و مبارک نیز بازداشت شده و مدت طولانی در بازداشگاه به سر می‌برد.

واشینگتن از دست نشانده‌های خود روی برگرداند و آنها را در سخت‌ترین شرایط تنها گذاشت. هنوز هم کاخ سفید از نفوذ کافی برخوردار است و می‌تواند از این نفوذ برای رهایی ساکاشویلی از زندان گرجستان استفاده کند.

آمریکا همواره به این رهبرانی که خود منصوب کرده است ولی بر طبق اهداف مورد نظر کاخ سفید پیش نمی‌روند، خیانت می‌کند. «خوان گوایدو» سرکرده اصلی دولت کنونی ونزوئلا که به بهانه تقلب و جعل در انتخابات خود را رئیس جمهوری معرفی کرد از فضای رسانه ناپدید شد. گوایدو نتوانست انقلاب رنگی مورد نظر کاخ سفید را به اتمام رساند و مادورو به او اجازه کنترل خارجی و تسلط ونزوئلا را نداد و نظم و قانون را به کشور بازگرداند.

سرنوشت مشابهی در انتظار «ولودیمر زلنسکی» رئیس جمهوری اوکراین نیز وجود دارد به محض اینکه زلنسکی نقشی را که غرب برای او معین کرده است، ایفا کند. دیگر مورد نیاز حامیان غربی نیست چه نوع خاتمه‌ای در انتظار زلنسکی است مرگ بعد از یک کودتا، برکناری از قدرت با برگزاری انتخابات یا اتهام، بازداشت، حبس و غیره.

انتهای پیام/

نظر شما