به گزارش خبرنگار بین‌الملل گروه فرهنگ و هنر برنا؛ گزارش‌ها حاکی از آن است که او برای سرمایه گذاری حماسه ۱۲۰ میلیون دلاری، به معنای واقعی کلمه مزرعه یا تاکستان‌های خود را رهن کرده است. این سرمایه‌گذاری قرار است در ۱۴ می‌در جشنواره فیلم کن به نمایش درآید.
ما همگی قبلاً این داستان را دیده ایم. ۴۵ سال پیش، کاپولا برای پروژه افسانه‌ای اینک اینک آخرالزمان نیز از سرمایه خود خرج کرد و این فیلم در همان سال به کن راه یافت.
بر اساس گزارش ورایتی، در آن زمان، کاپولا در حال لذت بردن از موفقیت یکی شگفت‌انگیزترین نمایشنامه‌های دوگانه یا سه‌گانه در تاریخ صنعت یعنی پدرخوانده (۱۹۷۲) و پدرخوانده: قسمت دوم (۱۹۷۴) و گفتگو (۱۹۷۴)، چشم انداز نبوی از نفوذ نظارت با فناوری پیشرفته در زندگی خصوصی بود. قبل از اینکه آرواره‌های استیون اسپیلبرگ در سال ۱۹۷۵ و جنگ‌های ستارگان جورج لوکاس در سال ۱۹۷۷ الگو‌های نیم قرن بعدی سینمای هالیوود را تنظیم کنند، کاپولا با بینش خود، دومین عصر طلایی سینمای هالیوود را ساخت.
جای تعجب نیست که پروژه بعدی کاپولا با انتظاری مشتاقانه مورد انتظار بسیاری از افراد قرار گرفت و از آنجایی که در نهایت این هالیوود است، عده‌ای نیز تیغ‌های انتقاد خود را بر علیه اکنون آخرالزمان تیز کرده بودند.
اما از اکنون آخرالزمان و موفقیت آن ۴۵ سال است که می‌گذرد و این فیلم به عنوان یکی از تخیلی‌ترین، اصیل‌ترین و جذاب‌ترین فیلم‌های قرن گذشته شناخته می‌شود و شاید نمونه عالی دوران قهرمانی فیلم‌سازی آنالوگ باشد. کاپولا در سال ۲۰۱۸ پیرامون اکنون آخرالزمان گفت: این کار از طریق جلوه‌های ویژه انجام نشد، جعلی نبود و همه چیز‌هایی که می‌بینید، واقعا انجام شده اند.
قمار کاپولا در آن دوران جواب داد و هزینه ۴۰ میلیون دلاری وی برای ساخت اکنون آخرالزمان به فروش ۸۰ میلیون دلاری در باکس آفیس داخلی و فروش ۱۵۰ میلیون دلاری در جهان انجامید.
اکنون آخرالزمان همیشه یک کار در حال پیشرفت بوده است. بیست و دو سال بعد، همچنین در جشنواره کن، کاپولا و والتر مورچ ویرایشگر صدا نسخه جدیدی از این فیلم افسانه‌ای را ارائه کردند که ۵۳ دقیقه از نسخه ۱۹۷۹ طولانی‌تر بود و تحت عنوان اکنون آخرالزمان ریداکس ۲۰۰۱ معرفی شد. در آن زمان، همگی بر این باور بودند که هرچه اکنون آخرالزمان طولانی‌تر باشد، بهتر است. با این حال، در آن زمان در هالیوود ریپورتر، کرک هانیکات یکی از افکار مالیخولیایی خود را به اشتراک گذاشت و گفت که کاپولا «دیگر هرگز به چنین ارتفاعات هنری دست نخواهد یافت» و اینکه «ساخت فیلمی در چنین مقیاسی عظیم چیز‌های زیادی را از کارگردان گرفته است».
اما نه کاملاً همه چیز. در سن هشتاد و پنج سالگی، استاد پیر به کن بازخواهد گشت تا از آخرین پروژه پر هزینه خود که در آن از سرمایه شخصی خود استفاده کرده است پرده برداری کند و یک بار دیگر، شاید برای آخرین بار، در شغلی که انتخاب کرده است، رقابت کند.
انتهای پیام/