به گزارش خبرنگار گروه اقتصادی خبرگزاری برنا، فروش نفت و گاز تخصص خاصی می‌طلبد و نیاز به بازاریابی دارد. این امر در شرایط تحریمی از اهمیت بیشتری برخوردار می‌شود و نیاز به سیاست گذاری‌های دقیق تری دارد. هدف تحریم کنندگان این بود که از طریق مسدود کردن راه‌های فروش نفت و گاز کشور عملاً اقتصاد ما را فلج کنند و در مذاکرات سیاسی ما را به بن بست بکشانند. اما دولت سیزدهم به فکر چاره جویی افتاد و خنثی سازی تحریم‌ها در دستور کار قرار گرفت.
به منظور بی اثر کردن تحریم ها، سیاست‌هایی همچون استفاده حداکثری از توان داخلی و دانش بنیانی کشور، توسعه زنجیره ارزش محصولات و سهامداری در پالایشگا‌های فراسرزمینی به اجرا گذاشته شد.
سعید نوری کرم، کارشناس انرژی در گفت وگو با خبرنگار گروه اقتصادی خبرگزاری برنا درباره ارتباط با سیاست توسعه زنجیره ارزش محصولات که توسط وزارت نفت در صنایع نفت و گاز کشور به اجرا گذاشته شده است، اظهار داشت: تولید و پالایش حداکثری نفت خام یکی از راهبرد‌های مهم و اصلی برای توسعه زنجیره ارزش نفت خام به شمار می‌آید. این راهبرد توسط کشور‌های پیشرو همچون آمریکا دنبال می‌شود. در کشور ما نیز به درستی سیاست توسعه زنجیره ارزش محصولات به اجرا گذاشته شده است.
وی ادامه داد: به کارگیری راهبرد تولید حداکثری بهتر است همراه با پالایش حداکثری و تکمیل زنجیره ارزش نفت خام باشد. چراکه خام فروشی نفت مضراتی را برای کشور به همراه دارد. نفت خام به‌راحتی تحریم‌پذیر است و برایمان مشکل ایجاد می‌کند.
این کارشناس انرژی توضیح داد: در شرایطی که تحت تحریم هستیم و نمی‌توانیم از تمام ظرفیت خود برای پالایش استفاده کنیم، راهبرد صادرات نفت خام به کشور‌های همسو را در پیش گرفتیم. از این طریق می‌توان بستری فراهم کرد که با صادرات نفت خام به کشور‌ها و کسب درآمد‌های ارزی و اختصاص بخشی از درآمد‌ها برای تکمیل طرح‌های پالایشگاهی، به ظرفیت پالایشی کشور افزود.
نوری کرم گفت: دستیابی به درآمد‌های ارزی ناشی از فروش نفت و گاز برایمان اهمیت دارد. زیرا اندک اندک می‌توانیم صادرات نفت خام و خام فروشی را کاهش دهیم و به جای آن میزان صادرات فرآورده‌های نفتی و محصولات پتروشیمیایی را به‌منظور کسب بیشتر درآمد‌های ارزی بالا ببریم.
وی ادامه داد: موفقیت کشور در فروش نفت و گاز در شرایط تحریمی اهمیت دارد. اما باید سیاست گذاری‌ها را به سمتی ببریم که از مزیت افزایش تولید نفت خام و فروش مازاد آن به‌منظور تأمین بخشی از منابع مالی طرح‌های پالایشگاهی در راستای تکمیل زنجیره ارزش نفت خام استفاده کنیم.
این کارشناس انرژی در خصوص سیاست فروش نفت کشور در شرایط تحریمی به مینی پالایشگاه‌ها در شرق آسیا خاطرنشان کرد: فروش نفت به پالایشگاه‌های مقیاس کوچک نیز راهکاری برای به فروش رساندن نفت خام کشور در شرایط تحریم است. این سازوکار نیز به ما در فروش نفت کشور کمک کرد.
وی ادامه داد: پالایشگاه‌های کوچک یا به اصطلاح پالایشگاه‌های مستقل در سراسر کشور چین پراکنده هستند و اغلب در نزدیکی سایر میادین نفتی یا بنادر قرار دارند. در واقع این پالایشگاه‌ها حدود یک سوم کل ظرفیت پالایشی چین را تشکیل می‌دهند. بین سال‌های ۲۰۰۵ و ۲۰۱۵، ظرفیت پالایشی پالایشگاه‌های مقیاس کوچک از ۸۳۲ هزار بشکه در روز به ۴.۱۷۵ میلیون بشکه در روز رسید که نشان‌دهنده رشد پنج برابری آن‌ها است.
نوری کرم گفت: علاوه بر احداث پالایشگاه‌های مقیاس کوچک در چین، پالایشگاه‌های نسل سوم هم در حال توسعه هستند؛ بنابراین می‌توان گفت واردات نفت خام به چین هم در حال افزایش است. به‌طوری‌که این کشور در نیمه اول سال ۲۰۲۳، ۱۱.۴ میلیون بشکه در روز نفت خام وارده کرده است. این شرایط فرصتی برای کشورمان در زمینه فروش نفت است که به درستی از آن بهره بردیم.
وی در پایان تأکید کرد: دیپلماسی هوشمندانه ایران در حوزه بازارسازی تضمینی در کنار سیاست‌های مرتبط با فروش نفت به پالایشگاه‌های کوچک در شرق آسیا، تمرکز بر توسعه زنجیره ارزش محصولات و استفاده از دستاورد‌های دانش بنیانی به ما کمک کرد که در شرایط تحریم به توسعه تجارت نفت و گاز کشور بپردازیم و به نوعی خنثی سازی تحریم‌ها را داشته باشیم و به رشد اقتصادی بالایی نیز در این بخش دست پیدا کنیم.
انتهای پیام/