حسینی: «نوشتن درمانی» به رشد خودآگاهی کمک می‌کند

امید حسینی روانشناس در گفتگو با خبرنگار باشگاه جوانی خبرگزاری برنا «نوشتن درمانی» را از جمله روش‌های توقف فکر یا کنترل ذهن دانست و گفت: جریان «نوشتن درمانی» که با عنوان شناسایی افکار نیز شناخته می‌شود، وظیفه بیان احساسات را به عهده دارد که اغلب به وسیله نگارش انجام می‌شود. به طور معمول بهتر است این نگارش به صورت کاغذی انجام شود چرا که وارد کردن مطالب ذهن در چهارچوب و قابی که قابل مشاهده است؛ به خودکنترلی، خودمدیریتی و نظم ذهنی کمک خواهد کرد.

«نوشتن درمانی» به رشد خودآگاهی کمک می‌کند

وی «نوشتن درمانی» را یک خانه تکانی برای ذهن دانست و ادامه داد: اگرچه در فرآیند مشاوره و درمان از نوشتار به عنوان راهی برای تخلیه افکار استفاده می‌شود اما «نوشتن درمانی» بحثی مجزا از ادبیات درمانی به شمار می‌آید. «نوشتن درمانی» علاوه بر انسجام ذهن، آگاهی بر ذهن را نیز افزایش می‌دهد. به عبارت دیگر «نوشتن درمانی» باعث می‌شود روی افکار منفی، سرزنش‌ها یا ترس‌ها کنترل داشته باشیم. از همین رو، علاوه بر این که نوشتار یا مکتوب کردن افکار روی کاغذ به رشد خودآگاهی کمک می‌کند، علیرغم سادگی از روش‌های رایجی است که در مطب‌های روان درمانی استفاده می‌شود.

شعرهای فارسی در مسیر خودشناسی هستند

این روانشناس «تمثیل درمانی» را از زیرمجموعه‌های ادبیات درمانی دانست و تشریح کرد: استفاده از روش «ادبیات درمانی» علاوه بر جنبه فرهنگ‌سازی که بر نسل جدید دارد، می‌تواند مراجع را نسبت به ادبیات کنجکاو کند. در خیلی از موارد مراجعان به اشعاری که در جلسه درمان استفاده می‌شود علاقه نشان داده و از همین راه، مسیری به سمت شعر، کتاب یا ادبیات طی کردند.

حسینی استفاده از شعر، تمثیل و استعاره در جلسات درمان را موثر عنوان کرد و تصریح کرد: با توجه به فرهنگ غنی ایران زمین و اشعار شاعران که مسیر خودشناسی را هموار می‌کنند، به جرأت می‌توان مولانا، حافظ و سعدی را در مقام روان‌درمانگر دانست. شعر «بیرون ز تو نیست هرآنچه در عالم هست، از خود بطلب هرآنچه خواهی تویی» مهر تأییدی برای این ادعا است. همچنین در خیلی از موارد استفاده از «ادبیات درمانی» تلنگری به مراجع وارد می‌کند.

«ادبیات درمانی» ماندگاری بیشتری دارد 

وی با اشاره به شعر «هرچه در فهم تو آید، آن بود مفهوم تو» افزود: همچنین اگر برخی از نکات از طریق ادبیات بیان شوند، به مراتب ماندگاری بالاتری نسبت به توضیحات علمی و امثال آنها دارند که به طور معمول فرّار هستند.

این روانشناس در پایان خاطرنشان کرد: با این حال، جریان «ادبیات درمانی» ممکن است برای همه تاثیر گذار نباشد و همه از آن بهره نبرند؛ به عبارت دیگر می‌توان گفت این روش درمانی علیرغم این که بیانگر خلاقیت مشاور است، برای همه پاسخگو نیست و در افراد مختلف، باید در درجات مناسب فرد به کار گرفته شود.

انتهای پیام/