به گزارش خبرنگار بین‌الملل خبرگزاری برنا، فایننشیال تایمز در گزارشی تحلیلی به سفر پیش روی رئیس جمهور روسیه به چین واکنش نشان داد و نوشت: ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه در اولین سفر خارجی خود در تازه‌ترین دوره ریاست جمهوری ۶ ساله خود به چین سفر می‌کند. یکی از اهداف اصلی او یافتن راه‌هایی برای به حداقل رساندن هرگونه اختلال در خط حیات اقتصادی بین مسکو و پکن است. قابل توجه است که در جریان ترمیم کابینه وی در روز یکشنبه، مقامات کلیدی روابط چین و روسیه در جای خود باقی ماندند و وزیر دفاع جدید وی، آندری بلوسف، یک اقتصاددان است که روابط عمیقی با رهبری چین دارد.
از فوریه ۲۰۲۲، پکن به بزرگترین بازار نفت و گاز روسیه و همچنین منبع اصلی واردات تبدیل شده است. تجارت‌های بین دو کشور کالا‌های مصرفی بی‌گناه و حتی قطعاتی که ماشین نظامی روسیه را حفظ می‌کنند، را شامل می‌شود. در چنین شرایطی، واشنگتن به دنبال قطع روابط چین و روسیه است. زیرا کالا‌های چندکابردی ارائه شده از سوی چین به روسیه، باعث شده تا مسکو برتری گسترده نظامی خود در اوکراین را حفظ کند.
آرزوهای آمریکا برای قطع روابط چین و روسیه خیالی واهی است
در ماه دسامبر، کاخ سفید تهدید کرد که تحریم‌هایی را علیه هرگونه پرداخت تسویه حساب بانکی برای ماشین جنگی روسیه اعمال خواهد کرد. در اوایل سال جاری، جنت یلن، وزیر خزانه داری ایالات متحده و آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا از چین بازدید کردند و تهدیداتی علیه رهبران و موسسات مالی چین را بیان کردند. در حال حاضر، به نظر می‌رسد این تهدیدات تا حدی تأثیر داشته است. صادرات چین به روسیه در ماه مارس ۱۵.۷ درصد و در آوریل ۱۳.۵ درصد در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته کاهش یافت.
با این حال، آرزوهای آمریکا برای قطع کامل روابط چین و روسیه امیدی واهی است. در طول دو سال گذشته، دولت‌های روسیه و چین توانایی قابل توجهی برای انطباق با محدودیت‌های ایالات متحده نشان داده اند. دیدار پوتین فرصتی است تا دو رهبر پیش از ارائه راهکاری عمومی، ایده‌های مختلفی را به طور خصوصی بررسی کنند. انتظار می‌رود تیمی مجرب از بانک مرکزی و وزارت دارایی روسیه که مسئول تلاش کرملین برای کاهش دلاری سیستم مالی روسیه از سال ۲۰۱۴ هستند، او را همراهی کنند. حرکات جسورانه آنها این کشور را قادر ساخت تا در برابر شوک اولیه تحریم‌ها مقاومت کند و پس از آن، سیستم مالی خود را به سرعت از وابستگی به دلار و یورو به وابستگی به یوآن چین تغییر دهد.
تا دسامبر سال ۲۰۲۳، یوآن بیش از یک سوم از تسویه حساب‌های تجاری روسیه با شرکای خارجی را به خود اختصاص داده بود. سپرده‌های یوآن در روسیه در سال ۲۰۲۳ به ۶۸.۷ میلیارد دلار رسید که از دارایی‌های دلاری بیشتر بود. بر اساس داده‌های بانک مرکزی روسیه، وام‌های یوآن تقریباً چهار برابر شده و به ۴۶.۱ میلیارد دلار رسیده است که عمدتاً به لطف تبدیل بدهی از دلار و یورو به یوآن است.
روسیه و چین از زیرساخت‌های محلی برای انجام و تسویه تراکنش‌های خود استفاده می‌کنند. پس از تحریم‌ها در سال ۲۰۱۴، روسیه یک آنالوگ داخلی برای سوئیفت، معروف به سیستم پیام‌رسانی مالی بانک روسیه (SPFS) ایجاد کرد که استفاده از آن اکنون اجباری شده است. چین سیستم پرداخت بین بانکی خود (Cips) را اجرا می‌کند که اکنون شامل حدود ۳۰ بانک روسی است. در حالی که Cips نمی‌تواند از نظر حجم با سوئیفت رقابت کند، جنگ در اوکراین به گسترش آن دامن زده است. طبق گزارش‌ها، تراکنش‌های روزانه این سیستم مالی در سال ۲۰۲۲، ۵۰ درصد و سپس ۲۵ درصد دیگر در سه فصل اول سال ۲۰۲۳ افزایش یافته است. Cips فقط پرداخت‌های بین چین و روسیه را پردازش نمی‌کند و کشور‌های بسیاری عضو آن هستند.
در چنین شرایطی گام بعدی مسکو و پکن، ایجاد زیرساخت‌های پیچیده برای تسویه حساس‌ترین پرداخت‌ها خواهد بود. این طرح می‌تواند شامل بانک‌های کوچک‌تری باشد که فقط به ارز‌های ملی خود مبادلات انجام می‌دهند و فقط از زیرساخت‌های محلی استفاده می‌کنند. احتمال دخالت چندین شرکت پوسته به عنوان واسطه، از جمله کشور‌های آسیای مرکزی و خلیج فارس وجود دارد. البته، چنین تراکنش‌هایی پرهزینه‌تر خواهند بود و زمان بیشتری را می‌طلبند، اما یافتن و سرکوب آنها برای ایالات متحده بسیار سخت‌تر خواهد بود.
البته اکنون، چنین ساز و کارهایی، راهکاری کوتاه مدت خواهند بود. زیرا چشمان عقابی آمریکا این ساز و کار‌ها را شناسایی خواهد کرد. اما، چین با استفاده از روسیه بعنوان موردی آزمایشی می‌تواند ساختاری مالی برای مقابله با نظام اقتصادی تحت سلطه دلار و سرنگونی استفاده ابزاری دلار توسط آمریکا استفاده کند.
انتهای پیام/