به گزارش خبرگزاری برنا از گیلان ؛ برپایی سیوپنجمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران و نقش‌آفرینی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در این رویداد فرهنگ‌ساز، بهانه‌ای‌شد تا با حمیرا خدابنده‌دوگاهه، شاعر، نویسنده، پژوهش‌گر و کارشناس مسئول آفرینش‌های ادبی کانون استان گیلان به گفت‌و‌گو بنشینیم و ضمن مرور گذشته‌ها و روز‌های حضور در مراکز فرهنگی هنری کانون، از حال و هوای این‌روز‌های کتاب و کتاب‌خوانی صحبت‌کنیم.
در بهاری از اردیبهشت در سال 1345 بدنیا آمد؛ آن هم نه در گیلان، در تهران. با آن که پدر و مادرش در شهر شکوفه‌های زیتون و انار، در رودبار بدنیا آمده‌بودند. شرایط کاری پدرش سبب‌شد که در دومین سال تولد از تهران به شهر رشت کوچ‌کرده و در شهر باران‌های نقره‌ای، شهر زیبای رشت کودکی‌اش را بگذراند و بزرگ شود و این‌گونه بود که شهر رشت زادگاهش‌شد و نقطه آغازی برای نوشتن و سرودن؛ شاعرانگی‌هایی که سطر‌به‌سطردر برگ‌برگ کتاب زندگی‌اش قدکشید و بزرگ‌شد.
خدابنده در کانون
خدابنده که پیشینه عضویت در مرکز فرهنگی‌هنری شماره 1 کانون رشت را در کارنامه‌اش دارد، از لذت تماشای صندلی و میزهای آبی آسمانی و پُر از کتاب و نور و لبخند کانون و مربیانش حرف‌زد و ایفای نقش در کارگاه تئاتر زنده‌یاد عبدالرضا جلالی مزاری، مربی این کانون.
آغاز نگارش و سُرایش
او کار نوشتن را از 9 سالگی با داستان‌های کودکانه آغاز‌کرد و عضویت در کارگاه‌های شعر و داستان در کانون آغازی‌شد برای ورودش به دنیای ادبیات. تحصیلات دانشگاهی را در کرج و همدان تا مقطع کارشناسی ارشد ادامه‌داد و با آن که در مقطع دکترای ادبیات فارسی پدیرفته شد، اما فعالیت‌های پژوهشی را بر تحصیل در این مقطع ترجیح‌داد و تمرکزش را بر تالیفات پژوهشی گذاشت.
خدابنده با کانون
خدابنده فعالیت خود را به‌عنوان مربی فرهنگی، مربی مسئول فرهنگی، کارشناس فرهنگی، کارشناس ادبی و کارشناس مسئول آفرینش‌های ادبی کانون پرورش فکری، سال 1372 از کانون همدان آغاز‌کرد. سپس در استان گیلان نقش به‌سزایی در رشد و بالندگی کودکان و نوجوانان داشت و هم‌زمان در دانشگاه و موسسه‌های آموزشی نیز به تدریس‌پرداخت.
راز موفقیت یک فعال عرصه ادب؟
او موفقیت خود را پس از خدا و خانواده، مدیون کانون می‌داند. به گفته این نویسنده، توفیق عضویت در کانون و آشنایی با مربیانی که مهربانی دستانش را گرفتند و پله‌به پله به سوی مقصد هدایت‌کردند؛ نگاه صمیمی و دقیق مربی تئاتر و چهره گرم و عمیق مربی شعر و داستان که فراموش‌نشدنی‌است. آنانی که وی را با زبان شعر و هنر آشنا‌کردند.
آثاری که گنجینه‌های سرزمین مادری است
این فعال عرصه ادب درهمین‌حال از آثار و اهدافش صحبت‌می‌کند: نخستین کارم «نذر‌حضرت سیدالشهدا» بود که بخشی از پایان‌نامه کارشناسی ارشد به‌شمار‌می‌رفت و به تبیین ادبیات عاشورایی می‌پرداخت؛ در سال 1382به چاپ رسید و به‌عنوان اثر پژوهشی برتر ادبیات عاشورایی انتخاب‌شد.
با تو تا غزل (مجموعه غزل)، دلواژه‌های سبز(مجموعه اشعار آیینی)، چَم و چَمه(دوبیتی های رودباری)، ترنم و ترانه(مجموعه رباعی)، ادبیات کودک در گیلان، می‌خواهم‌کمی‌حرف بزنم (مجموعه شعر آزاد)، نامه‌های عمو ابراهیم(مجموعه شعر نوجوان)، مثل باران(مجموعه اشعار آیینی اعضای کانون)، سی‌در (پژوهشی بر باورداشت های مردم جنوب گیلان) و ماچراغ (مجموعه شعر کودک به زبان رودباری) از دیگر این آثار است.
تولد نخستین کتاب ادبیات کودک و نوجوان در گیلان
طرح نگارش کتاب «ادبیات کودک در گیلان» مربوط به سال‌ها تجربه تدریس در مراکز آموزشی بود و توجه به این مهم که پیشینه ادبیات کودک در استان گیلان بسیار غنی و ارزشمند است؛ زیرا نخستین شاعران، تصویرگران و نویسندگانی که در زمینه ادبیات کودک فعالیت‌کردند، گیلانی بودند. بنابراین احساس‌کردم چقدر فضای این پیشینه و معرفی آن در گیلان خالی‌است. این بود که تجربه‌های تدریس 15 ساله خود را در قالب یک مجموعه و در دو بخش «تبیین مفاهیم بنیادی و معرفی ژانرهای ادبیات کودک» و « معرفی چهره‌ها و کوشندگان این نوع ادبی، همراه با تصویر کودکی این بزرگواران که خود نوعی الگو‌سازی برای کودکان و خوانندگان بود، جمع‌آوری و در اختیار علاقمندان قرار‌دادم.
بایسته‌های ترویج فرهنگ مطالعه و کتاب‌خوانی
این شاعر، نویسنده و پژوهش‌گر در ارتباط چگونگی ریل‌گذاری در مسیر ترویج و توسعه فرهنگ کتاب‌خوانی دید‌گاه‌های روشنی داشت و توضیح‌داد: با توجه به اهمیت فرهنگ مطالعه و ضرورت خواندن برای کودکان و نوجوانان، باید ضمن توجه به مخاطب‌شناسی کتبی متناسب با روحیه و تفکر کودک و نوجوان را در‌دستورکار قرار‌داد.
بی شک این مهم، حمایت از مولفانی را می‌طلبد که عضو کانون بوده و هستند و یا آن‌دسته از همکارانی که صاحب قلم‌اند. از دیگر سو، حمایت از شاعران و نویسندگان جوان و علاقه‌مندانی که پیشتر عضو کانون بوده و آثار خوبی دارند، می تواند در معرفی رسالت و جایگاه کانون در میان اصحاب قلم و اندیشه و خانواده‌ها بسیار تاثیرگذار باشد.
اگرچه بالا بودن قیمت کتاب، امکان خرید را برای خانواده‌ها دشوار‌کرده و تهیه این بسته فرهنگی رو به فراموشی‌است؛ اما به‌نظر‌می‌رسد با استفاده از جاذبه‌های دیداری، قیمتگذاری مناسب و اهدای بن‌های خرید کتاب، می‌توان مخاطبان را به تهیه کتاب تشویق‌کرد.
فضای مجازی، تهدید یا فرصت؟
متاسفانه فضای مجازی جایگزین کتاب و کتاب‌خوانی شده و سواد و لذت خواندن را برای مخاطب کمرنگ‌کرده و این آفتی برای فرهنگ مطالعه به‌شمار‌می‌رود. کلمه‌ها و عبارت‌های جعلی، جمله‌بندی‌های ناقص، غلط املایی و نبود علائم نگارشی و سجاوندی که از طریق فضای مجازی، رونوشت‌برداری و ارجاع‌های کاذب دست‌به‌دست می‌شود، فرهنگ مطالعه و ذوق به این مهم را در خطر قرارداده‌است.
راه‌کار‌ها و پیشنهاد‌ها برای مأنوس‌سازی مخاطبان با یار مهربان
با تجهیز کتاب‌خانه‌ها به منابع متفاوت و به روز و هم‌چنین، غنی‌سازی قفسه‌های کتاب با تازه‌های جذاب و جالب نشر و نیاز‌سنجی مخاطب، می‌توان امکان دسترسی به کتاب‌ها و نیز خواندن منابع مطالعاتی متنوع را برای همگان، به‌ویژه نسل کودک ونوجوان فراهم‌‌کرد. باید برای سلیقه‌های مخاطبان ارزش قائل‌شد و با آنان مسیر را به روز پیمود؛ زیرا کتاب و همراهی سازنده و مفید یار مهربان اگر به هنگام باشد، می تواند کودکان و نوجوانان را برای کسب تجربه‌های بیشتر محک‌بزند تا از طریق آنچه می‌خوانند، بهترین را انتخاب‌کنند.
فرزندان این سرزمین هرچقدر بیشتر بخوانند، بهتر‌می‌فهمند. کتاب مسیری هموار، دلنشین و بی‌خطر است که نیکوترین افکار و نکو‌ترین کردار را برای مخاطبانش رقم می‌زند. کتاب‌خوانی خلاقیت فردی، تمرکز و قدرت حل مسئله و نیز قوه تخیل را افزایش‌می‌دهد و چون تاریخی شگرف و فرهنگی ژرف را نشان‌می‌دهد.
بی شک، سیوپنجمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران و نقش‌آفرینی موثر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در معرفی کتاب‌های با نیاز مخاطب که متناسب با سلیقه و ذوق خواننده است، بستری را برای تبدیل کتاب‌خوانی به عادتی شیرین فراهم‌می‌کند.
انتهای پیام/