به گزارش خبرنگار علم و فناوری خبرگزاری برنا؛ در این روش، ریزاندامگان و آنزیم‌های خاص، چمن و علوفه‌های کشاورزی را به قند تبدیل می‌کنند و از این قند برای تولید بیوگاز استفاده می‌شود.
سپس، بیوگاز وارد فرآیندهای تصفیه شده و به الیاف فشرده تبدیل می‌شود که ضمن قرار گرفتن در کنار هم، ورقه‌های کاغذ را تشکیل می‌دهند و به ازای تولید هر تن کاغذ از چمن در مقایسه با کاغذهای ساخته شده از خمیر چوب درختان، میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای ۳۰۰ کیلوگرم کاهش پیدا می‌کند.
میزان آب مورد استفاده برای تولید یک کیلوگرم از این نوع کاغذ نیز فقط ۲ لیتر است، در حالی که برای تولید هر کیلوگرم خمیر چوب باید از ۶ هزار لیتر آب استفاده کرد.
انتهای پیام/